Basislessen – Basisbehoeften

 

Wat is basis:   dat waarop iets steunt, fundament, wat vast ligt, waar je vanuit gaat, grondslag, draagvlak, beginsel.

Wat is lessen: keer dat je onderwijs krijgt, onderricht, iets leren, wat je moet leren, iemand die je iets leert, dat wat onderwezen wordt.

Wat is behoeften:    Dat wat je nodig hebt, benodigdheden, geheel van wensen die men vervult zou willen zien, alle wensen die men in vervulling zien gaan, de mens streeft ernaar in deze te voorzien.

 

Met een geboorte begint het leven waarin we fases afleggen, we beginnen als baby, worden peuter, kleuter, adolescent, volwassen. Van het begin tot het eind zullen wij leren, moeten leren om een persoonlijkheid te worden en om ons staande te houden in de wereld.

Je kunt ‘ons leven’ zien als een les in bewustwording. Met onze geboorte begint deze les en leren wij ons hele verdere leven door lering te trekken uit gebeurtenissen en keuzes die wij maken. Wat wij leren is het herkennen van de emotie bij de gebeurtenissen die plaatsvinden en het belangrijkste hiervan is hoe wij met deze emotie en lering omgaan, hierdoor wordt onze persoonlijkheid gevormd.

Ons gedrag wordt bepaald door onze eigen gedachten, gezegdes, gedrag. Hoe wij zijn opgevoed bepaald ons gedrag en karakter en persoonlijkheid van nu. Ons eigen gedrag en gedachten komen voort uit hoe wij zijn opgevoed, uit de lessen die wij in het verleden geleerd hebben van onze opvoeders. Onze opvoeding is de basis van ons gedrag en denken. We worden geboren en daarmee begint onze opvoeding, onze vorming van onze persoonlijkheid. Persoonlijkheid; totaal van gedrag, eigenschappen, karakter van de mens.

Met een geboorte begint het ouderschap voor ouders. Ouderschap: het vader en moeder zijn. Ouderschap is opvoeding. Een belangrijke taak voor ouders- opvoeders en geldt voor iedereen die kinderen heeft is om je kind op het leven voor te bereiden, ze hoeven dit niet leuk te vinden, het moet ze op het leven voorbereiden. Opvoeding is het kind leren, sturing geven, voorbereiden op het leven, omdat zij dit nog niet weten en nog niet hebben geleerd wat zij moeten leren over het leven omdat inzicht en ervaring nog ontbreken. Het is leren van de basisbehoeften, basislessen, zoals: regels, normen en waarden, zelfstandigheid, onafhankelijkheid, verantwoording nemen, socialiseren, het omgaan met teleurstellingen. Het leren van zelfstandig nadenken, eerlijk zijn, van keuzes maken, het leren dat elke keuze die gemaakt wordt een gevolg heeft, het leren kennen van verschillen bijvoorbeeld tussen goed en kwaad, het gevaar herkennen, tussen assertief en agressie, het leren van oorzaak en gevolg, consequenties, zelfredzaamheid, het leren van rechten en plichten, is actie reactie, is corrigeren, helpen, is tijd, aandacht besteden aan, is luisteren, is communiceren. Het is het kind beschermen, veiligheid, geborgenheid geven. In deze opvoeding leren wij de basisbehoeftes zoals bijvoorbeeld: onvoorwaardelijkheid, liefde, aandacht, veiligheid, geborgenheid, gezien en gehoord worden, het welkom op de wereld zijn, onvoorwaardelijke liefde, enz.. Met onze opvoeding wordt onze persoonlijkheid gevormd. Met een geboorte wordt er een ‘fulltime’ baan gecreëerd en vaak wordt dit vergeten.

Met een geboorte krijgen wij geen handleiding mee hoe je moet opvoeden, wij zullen ons gevoel, onze gedachten moeten aanspreken over hoe wij dit moeten doen. Hoe oud is een ouder als er een baby geboren wordt? De leeftijden zullen verschillen en er zullen ook verschillen zijn in hoe een zwangerschap tot stand is gekomen. Is dit een bewuste keus geweest, of is dit een niet bewuste keus geweest.

Bij een bewuste keuze voor zwangerschap is er veelal nagedacht met goede bedoelingen, waarbij een baby gewenst is. Ook kan er bewust gekozen zijn voor een zwangerschap met ‘niet goede bedoelingen’, ‘een verkeerde gedachte’ waarbij een baby gewenst is om bijvoorbeeld een relatie in stand te houden. Deze baby’s, kinderen hebben bij hun geboorte al een ‘taak’ mee gekregen. Deze ’taak’ bestaat uit het bij elkaar houden van ouders, en wat veelal gedoemd is om te mislukken.

Bij een niet bewuste keuze voor zwangerschap is er niet nagedacht, veelal hoor je het is ‘hen overkomen, het is een ongelukje’.

Ongelukjes kunnen gebeuren, maar als je op jonge leeftijd met seks bezig bent is dit een serieuze aangelegenheid waar grote gevolgen aan kunnen zitten als je jong bent. Als men jong is, denkt men niet na over de toekomst en gaat plezier maken voor. Maar aan plezier maken kunnen grote gevolgen voor de rest van een mensenleven zitten.

 

Hebben wij meegekregen geleerd

De basislessen, basisbehoeften zijn het belangrijkste deel van onze opvoeding, het is de basis, de fundering voor ons verdere leven.

Deze lering begint bij onze geboorte door de basisbehoeften zoals:

• Liefde
• Aandacht
• Veiligheid
• Geborgenheid
• Onvoorwaardelijkheid
• Gezien en gehoord worden
• Het welkom op de wereld zijn

 

Bovenstaande woorden zijn basisbehoeften voor ons verdere leven.

Hebben wij liefde, aandacht, veiligheid, geborgenheid, onvoorwaardelijkheid, gezien, gehoord, gevoeld, het welkom op de wereld zijn meegekregen, ervaren in onze jeugd?

Ik spreek even in mijn voorbeelden voor het gemak over “onze ouders” maar dit kan voor eenieder verschillend zijn omdat het ook anders kan zijn in bijvoorbeeld; voogd, andere opvoeders, enz.

 

• Liefde: gevoel dat je van iemand houdt, of gevoel dat je iets erg fijn vindt.

Is dit gegeven door ouders, is deze liefde van de ouders gevoeld voor en door het kind.

Hebben wij knuffels gekregen, zijn wij gekust als kind? Hebben wij de liefde die er mee werd uitgestraald gevoel? Hebben wij onze ouders als kind geknuffeld, gekust?

 

• Aandacht: keer dat je ergens op let of over iets nadenkt.

Is er aandacht aan het kind besteed, is deze aandacht van de ouders gevoeld door en voor het kind.

Hebben wij aandacht gekregen als kind? Hebben wij aandacht gevoeld? Hebben wij moeten ‘vechten’ om aandacht? Is er aandacht geweest van de ouder naar ons, is er interesse, zorg getoond in ons?

 

• Veiligheid: gevoel dat je veilig en op je gemak bent.

Is de opvoeding veilig geweest, is er bescherming door de ouders geweest naar het kind, is deze veiligheid, bescherming van de ouders gevoelt door en voor het kind.

Hebben wij veiligheid gekregen als kind? Hebben wij veiligheid gevoeld als kind?

Zijn wij in een veilige omgeving opgegroeid?

 

• Geborgenheid: gevoel dat je veilig en op je gemak bent.

Is er veiligheid en op je gemakt voelen in de opvoeding geweest, is deze geborgenheid van de ouders gevoeld door en voor het kind.

Hebben wij geborgenheid gekregen als kind? Hebben wij geborgenheid, het gevoel veilig en op ons gemak te zijn gevoeld als kind?

• Onvoorwaardelijkheid: zonder bedenkingen of aarzeling.

Is er zonder beperking, aarzeling voor ons gezorgd, klaargestaan, is deze onvoorwaardelijkheid van de ouders gevoeld door en voor het kind.

Hebben wij onvoorwaardelijkheid gekregen als kind? Hebben wij onvoorwaardelijkheid gevoeld als kind?

• Gezien en gehoord worden: als mensen waardering voor je hebben, rekening houden met.

Is er aandacht geweest voor het kind, dat ‘het kind gezien’ is in wat zij doen en hoe zij het doen in complimenten geven, aanmoedigen enz. daarover. Is er aandacht geweest in ‘gehoord worden’ dat het kind gehoord is als zij iets wilde vertellen, zeggen. Is dit gezien en gehoord worden van de ouders gevoeld door en voor het kind.

Hebben wij gezien en gehoord worden als kind? Hebben wij gezien en gehoord worden gevoeld als kind?

Is er aandacht geweest voor ons als kind? Zijn wij gezien in wat wij deden? Zijn wij gewaardeerd, aangemoedigd, zijn er complimenten gegeven?

Zijn wij gehoord in wat wij zeiden? Is er aandacht geweest voor wat wij zeiden? Hebben ouders naar ons geluisterd wat wij te vertellen hadden?

 

• Het welkom op de wereld zijn: manier waarop je ontvangen wordt, gewenst zijn te blijven, ontvangen, begroeting.

Ben je met jouw geboorte ‘welkom op de wereld’ geheten, is het gevoel, de gedachten van ouders over jouw geboorte geweest dat jij welkom was. Is dit welkom op de wereld van de ouders gevoeld door en voor het kind.

 

Als wij bovenstaande gevoeld, ervaren hebben als kind, dan hebben wij veelal de basisbehoeften meegekregen. Hebben wij bovenstaande niet gevoeld, ervaren als kind dan hebben wij de basisbehoeften niet meegekregen en kunnen wij hier op latere leeftijd last van krijgen omdat deze ‘basisbehoeften’ als les, als emotie over ons pad komen.

Hoe ben je geboren? In liefde verwekt, in en met acceptatie dat je geboren werd en daarmee welkom op de wereld door je ouders en waardoor de energetisch band is gevoed en wordt doorgegeven en wat onze persoonlijkheid vormt.

Of hoe hard het ook klinkt, niet in liefde verwekt, in en met geen acceptatie dat je geboren bent, en daarmee niet welkom op de wereld zijnde door je ouders, waardoor de energetische band negatief is gevoed en wordt doorgegeven en wat onze persoonlijkheid vormt.

Als er in liefde is verwekt, met volledige acceptatie van de ouders dat er een kindje geboren wordt, wordt daarmee energetisch afgegeven het “je bent welkom op de wereld”. Dit positieve gevoel zal gevoeld worden ook al wordt het niet hardop gezegd.

Als er niet in liefde is verwekt, in niet volledige acceptatie van de ouders, dat er een kindje geboren wordt, wordt daarmee energetisch afgegeven het “je bent eigenlijk niet welkom op de wereld”. Dit negatieve gevoel zal gevoeld worden ook al wordt het niet hardop gezegd.

Het kan voorkomen dat ouders niet blij zijn met een zwangerschap en dat dit op latere leeftijd tegen je wordt gezegd. Dit zal een schokkende gebeurtenis zijn, maar het bepaald wel het gedrag van ouders tegenover jou.

 

Als de basisbehoeften, de basis lessen niet zijn niet geleerd, aangeleerd, doorgegeven of vervult, zal of kan hier een persoonlijkheid uit voortkomen met al zijn of haar eigen denkwijzen, gezegden, gedrag. Wat men in het verleden heeft geleerd, aangeleerd, zal als overtuigingen, meningen, zienswijzen in ons denken, gevoel, gedrag worden vastgelegd en wat ons geloofsysteem zal worden.

Als de basisbehoeften, niet zijn meegekregen, geleerd en of vervult, kan dit ons tekenen voor het leven, kunnen psychische problemen geven, omdat er beschadigingen zijn toegebracht in het verleden wat angst, onzekerheid, boosheid met zich mee brengt en zich heeft vastgezet in onszelf, en men kan hier op latere leeftijd last van krijgen, omdat men niet weet hoe men hier mee moet omgaan, en kan er een persoonlijkheidsstoornis optreden waarvan men zich niet bewust is. Tevens kan een persoonlijkheidsstoornis erfelijk bepaald zijn of ontwikkeld.

Persoonlijkheidsstoornis; is een patroon van innerlijke ervaringen wat aanhoudend star, rigide is en waarin men de wereld door een troebel filter ziet, wat leidt tot psychische nood en waarbij veelal het cognitieve besef niet of nauwelijks ontwikkeld en aanwezig is zoals:

• Begrip
• Inzicht
• Zelfvertrouwen
• Gevoel
• Geweten
• Spijt, berouw, te leren van situaties
• Schuld
• Empathie

Er is niet tot nauwelijks een moreel kompas ontwikkeld, waardoor men niet in staat is om de juiste beslissingen te nemen. De emotionele volwassenheid vanuit ervaring staat stil. Een persoonlijkheidsstoornis is een psychiatrische aandoening/ziekte waarbij veelal het ziekte-inzicht ontbreekt.

Bij personen met een persoonlijkheidsstoornis, wordt het verschil tussen goede dingen en slechte, foute dingen niet ervaren. Veelal is er niet tot nauwelijks een moreel kompas ontwikkeld, waardoor men niet in staat is om de juiste beslissingen te nemen. Er zijn gevoelens die bij de emoties ontbreken en die, als deze emotie zich voordoen, deze emotie niet voelen. Je kunt dit zien als, het gevoel bij de emotie ontbreekt, er is onvermogen, onmacht, emotionele onvolwassenheid, achterstand, het inzicht bij de emoties ontbreekt. De emotionele volwassenheid vanuit ervaring staat stil. Doordat men dit niet ervaart, kan, en zal, men ook niets leren vanuit de opgedane situatie, waardoor er zich constant een herhaal patroon voordoet, omdat men niet leert vanuit eerder opgedane ervaringen.

Bij een persoonlijkheidsstoornis ontbreken veelal de emoties en het gevoel bij de emotie waardoor “de wereld” anders gezien en ervaren wordt, waardoor men zich anders, afwijkend zal of kan gedragen.

Zoals:

• Arrogant
• Met leugen, list en bedrog
• Onverantwoordelijk
• Roekeloos
• Destructief
• Leven in een fantasiewereld
• Egoïstisch

 

Ons geweten

Ieder mens heeft een geweten. Geweten: gevoel voor wat goed en slecht is, besef van goed en kwaad, bewust van plicht, innerlijk besef, innerlijke normen, innerlijk oordeel, gemoed, gezond verstand. Het geweten ontwikkelen wij vanaf onze geboorte, in onze kindertijd en gaandeweg in ons leven met iedere nog niet eerder opgedane ervaring, waarbij wij onze verstandelijke vermogens uitbreiden. Met het opgroeien, breidt onze kennis uit en onze emotionele volwassenheid groeit hierin mee. Wij ontwikkelen cognitieve vaardigheden. Cognitieve vaardigheden: het vermogen van de hersenen, de psyche, geest, om te leren, te onthouden, onderscheiden, uitwisselen van kennis.

Hoe zich het geweten ontwikkeld is verschillend vanuit de opvoeding. Vanuit het geweten leven wij, handelen wij, maken wij keuzes. Elke keuze die gemaakt wordt heeft een gevolg en uitslag. Oorzaak en gevolg zijn een uitkomst van onze eigen gemaakte keuzes, dit kan positief of negatief zijn. Ons geweten is ons innerlijk kompas.

Keuzes maken wij om ervaring op te doen, om van te leren en veelal hebben wij met een keuze maken nog geen ervaring omdat wij onwetend zijn. We kiezen en met de uitslag van de keuze zal er een gevolg uitkomen. De uitslag, het gevolg van de gemaakte keuze kan een goede, positieve of een foute, negatieve uitslag hebben. Met een goede uitslag weten we nu, dat als wij deze keuze maken het gevolg goed is, wij hebben ervaring opgedaan die wij in de toekomst mee zullen nemen in onze beslissingen en keuzes. (zie ook keuzes maken)

Met een foute keuze, moeten wij de keuze herzien en herstellen, maar weten nu, door de ervaring die wij hebben opgedaan, wat het gevolg is van deze keuze maken, namelijk een slechte, foute, keuze die ons een negatieve ervaring heeft gebracht. In de toekomst zullen wij niet de keuze maken waarvan de uitslag negatief, fout, slecht was. Wij hebben ervaring opgedaan, geleerd, inzicht, wijsheid verkregen over wat de uitslag van de eerder gemaakte keuze is geweest.

Met ons opgroeien, zullen wij onze ervaringen uitbreiden. Fouten maken zijn erom te herstellen, hoe meer fouten we maken hoe meer wij leren waarbij wij ons cognitieve besef ontwikkelen. Als er een keuze gemaakt is zullen wij ons hier goed of slecht over voelen. Als wij het gevoel voelen tussen goed en slecht, fout, is ons cognitieve besef ontwikkeld en ons  innerlijk morele kompas aanwezig.

 

Empathisch vermogen

Empathie is de eigenschap dat je de gevoelens of gedachten van een ander aanvoelt. Het vermogen om je in de wereld van de ander te verplaatsen alsof deze van jezelf is, intens meeleven, het zich kunnen verplaatsen in de gevoelens of de gedachtegang van een ander.

Als wij ons kunnen inleven dan hebben wij een empathisch vermogen. Wij voelen iets, wij begrijpen, wij voelen mee met de ander, en weten op de juiste manier te reageren, door bijvoorbeeld even een arm om iemand heen te slaan, een knuffel te geven, of even een hand op iemand te leggen en veelal doen wij dit stil, zonder woorden. Het is een uiting van begrip waarbij de ander laten weten of zien zonder iets te zeggen dat wij met hen meeleven.

Vanuit empathie leren wij, weten wij, kunnen wij onderscheid maken tussen goed en slecht. We leren vanuit keuzes maken en wat hier de gevolgen van zijn. De gevolgen laat ons voelen doormiddel van emotie wat goed is, wat werkt, wij voelen iets, waardoor wij een goed gevoel hebben. Een slecht, een rot gevoel in ons, laat ons voelen dat iets niet goed is, was, dat iets niet werkt. Met dit slechte, rotte gevoel in ons komt er emotie naar boven in de vorm van een gevoel van schuld, van spijt, van berouw en dat we de ‘fout moeten herstellen’. Als wij ons, van een fout en het slechte, rot gevoel bewust zijn en wij deze fout niet herstellen, dan kan ons geweten ons in de weg gaan zitten, kan aan ons gaan knagen, kan ons slapeloze nachten bezorgen, totdat wij actie ondernemen om de fout te herstellen. Pas na het herstellen van de fout zal ons geweten ons niet meer in de weg zitten, knagen, en zullen wij ons weer goed voelen. Het empathisch vermogen leert ons, ons geweten te voelen, de bijbehorende emoties te ontdekken, te begrijpen en hiernaar te handelen. (zie ook emotie)

Om een fout te herstellen zullen wij moeten handelen. Het handelen kan zijn in de vorm van verantwoording nemen, door te erkennen dat wij zelf verantwoordelijk zijn geweest voor onze fout en deze fout recht te zetten, te herstellen. Wij kunnen bijvoorbeeld sorry zeggen, ons excuus aanbieden. Als wij sorry zeggen, of ons excuus aanbieden, hebben wij doordacht wat de uitslag van een gevolg van onze keuze is, was. De keuze die wij gemaakt hebben was niet goed en werkte niet en dat wij hier zelf verantwoordelijk voor zijn geweest, en dat wij bijvoorbeeld anderen met onze actie benadeeld, pijn gedaan, verdriet gedaan, gekwetst. Wij begrijpen dat wij iets hebben gedaan waardoor een ander ‘pijn heeft’ en waarvan wij ons nu bewust zijn en wij onze emotie begrijpen. Doordat wij begrijpen en wij ons in hebben geleefd in de ander, is er begrip voor een ander en met wat een ander is aangedaan en hoe deze persoon dit ervaren heeft.

Vanuit een slechte ervaring trekken wij lering om het in het vervolg anders te doen, we hebben geleerd van onze fout. Of we maken nog een keer dezelfde fout, omdat wij uit dezelfde vorige fout nog niet hebben geleerd hoe het wel moest. Wij zullen dezelfde fouten blijven maken, herhalen totdat het besef bij ons is doorgedrongen, we ons bewust zijn dat het echt een fout is en wij het in het vervolg anders moeten doen. Ons menselijk gezond verstand heeft ons oorzaak en gevolg geleerd waarbij inzicht, wijsheid is verkregen. We zullen dezelfde fout niet meer maken omdat wij inzicht hebben opgedaan en de bijbehorende emoties begrijpen, er is begrip.

Iemand die geen empathie heeft, heeft geen geweten, gevoel en emotie en voelt geen spijt, berouw, schuld, en leren niet uit een situatie die zich eerder heeft voorgedaan. Er ontbreekt een gezond verstand, inzicht, begrip van normaal menselijk oorzaak en gevolg waardoor men constant in herhaling valt. Het vermogen van inzicht ontbreekt om van de fouten die er gemaakt zijn te leren. De fout die zijzelf hebben gemaakt zullen zij niet zien maar waarvan zij een ander de schuld geven. Omdat inzicht ontbreekt, zien zij zichzelf als slachtoffer, en zullen zichzelf als slachtoffer bestempelen omdat het nooit ‘hun’ fout is geweest.

 

Bewustzijn niveau

Vanaf onze geboorte tot heden zullen wij ons ontwikkelen in bewustwording, het is onze persoonlijke ontwikkeling die wij ons hele leven doorlopen.

Vanuit het bewustzijnsniveau zullen we handelen, ons gedragen, reageren, onze emotie tonen. Hoe ontwikkelder het bewustzijnsniveau hoe meer inzicht, overzicht, kennis en wijsheid er is. Bewustwording is realiteitsbef.

Je kunt het bewustzijnsniveau opdelen in:

• Ontwikkeld
• Doorsnee
• Onontwikkeld

 

Ontwikkeld:     kennis en vaardigheden bezittend waardoor je betervoor jezelf kunt zorgen, geleerd, gevormd. Hoger- bewust bewustzijn.

Doorsnee:       iets of iemand waarvan de eigenschappen dicht bij het gemiddelde liggen.

Onontwikkeld: eenvoudig, dom, niet geleerd, gevormd, onrijp, niet intellectueel. Lager- niet-bewust bewustzijn.

Door ervaring op te doen en vanuit de lering die wij uit de ervaring trekken, hebben, zullen wij ons emotioneel ontwikkelen. De ene ervaring zal anders zijn dan de andere en meestal is het zo dat wij hier een label aan hangen van positief of negatief. Vanuit de positieve of negatieve ervaring zullen wij handelen. Een mooi gezegde hierover is: “een ervaring rijker”.

Aan een negatieve ervaring zal een label ‘teleurstelling, ongelukkig’ hangen.

Aan een positieve ervaring zal een label ‘tevreden, gelukkig’ hangen.

Vanuit de labels negatief met daarbij de emotie teleurstelling, ongelukkig of positief met de daarbij emotie tevreden, gelukkig, zullen wij leven en onze houding en gedrag creëren.

Hoe gaan wij om met een negatieve ervaring waaruit teleurstelling, ongelukkig zijn voortkomt? Kunnen wij omgaan met teleurstellingen? Kunnen wij teleurstellingen incasseren? Laten we onze negatieve ervaringen en teleurstellingen ons handelen en gedrag beïnvloeden? Kunnen we verantwoording nemen voor ons zelf en een ander geen schuld geven betreffende de ervaring en teleurstelling die er heeft gevolgd? Kunnen we ons concentreren op problemen oplossen en zien wat wel goed is?

Hoe gaan wij om met een positieve ervaring waaruit tevredenheid, gelukkig zijn voortkomt? Wat doen positieve ervaringen en tevredenheid en gelukkig zijn met je?

 

Personen met een hoger- bewust bewustzijnsniveau zullen probleemoplossend bezig zijn vanuit een actieve houding, vanuit een verruimd bewustzijn, realiteitsbesef, omdat er meeroverzicht, inzicht, realiteit, kennis, wijsheid, waarheid, helderheid, begrip, inlevingsvermogen aanwezig is. Zij weten dat zij zelf verantwoordelijk zijn voor de keuze, ervaringen die zij maken en ondervinden en als deze negatief zijn dan weten zij dat zij hier zelf verantwoordelijk voor zijn en ‘de schuld’ bij zichzelf zullen neerleggen en hier niet over klagen bij anderen.

Zij zullen positief in het leven staan en zullen optimistisch in het leven staan waarbij zij actie, handelen, doen zullen laten zien. Problemen, teleurstelling, zien zij als een uitdaging, als een kans, een kans om te leren en persoonlijk te groeien. Men zal eerder tot een oplossing, conclusie, enz. komen, omdat zij een actieve houding hebben, verder denken of er andere alternatieven en oplossingen zijn. Zij zullen verantwoording nemen voor zichzelf. Een bewust persoon zal zich niet gauw laten verleiden door onzinnige uitspraken te doen.

Je zult zien dat als je mensen spreekt met een doorsnee of verruimer bewustzijnsniveau dat deze mensen over gebeurtenissen of ideeën praten en niet klagen. Zij laten zichzelf niet toe, dat hun wereld negatief is, zij zullen in oplossingen denken, omdat zij geen problemen zien maar uitdagingen, kansen, omdat de wil tot oplossen in hen zit, een actieve houding hebben, waar zelfverantwoording voorop staat, waar persoonlijke groei voorop staat. Eenmaal een probleem opgelost is het voor hen klaar, het hoofdstuk is afgesloten en gaan verder. Deze mensen zullen hun kennis, wijsheid, vaardigheden delen, zullen andere mensen aantrekken, stralen positieve energie uit waarbij een ander energetisch kan opladen. 

 

Personen met een lager- niet-bewust bewustzijnsniveau zullen niet probleemoplossend bezig zijn vanuit een passieve houding, vanuit een beknopt, beperkt bewustzijn omdat overzicht, inzicht, realiteitsbesef, kennis, wijsheid, waarheid, helderheid, begrip, inlevingsvermogen ontbreken. Zij weten niet dat zij zelf verantwoordelijk zijn voor de keuze, ervaringen die zij maken en ondervinden, en als deze negatief zijn, dan denken zij dat iemand anders hiervoor verantwoordelijk is en ‘de schuld’ bij een ander zullen neerleggen en hier bij anderen over klagen.

Zij zullen negatief, pessimistisch in het leven staan waarbij zij stoppen met doen, handelen, actie ondernemen, een passieve, rigide houding aannemen. Problemen, teleurstelling zien zij als een provocatie, uitlokking, de schuld van een ander en niet als kans en uitdaging om ervan te leren en persoonlijk te groeien. Men zal niet tot een oplossing komen, oplossingen uit de weg gaan, omdat zij een passieve, rigide houding hebben en niet verder denken, kijken omdat zelfverantwoording nemen ontbreekt. Een niet-bewust persoon zal zich gauw laten verleiden door onzinnige uitspraken te doen.

Ook hier zul je zien, dat als je mensen spreekt met een lager- niet-bewust, onontwikkeld bewustzijnsniveau dat deze personen problemen uit de weg gaan maar over gebeurtenissen blijven praten en hierover klagen en blijven klagen. Omdat het probleem niet wordt opgelost, en zich vasthouden aan eigen standpunten, eigen gelijk, zienswijze, eigenwijsheid, wat een gebrek aan inzicht is, laten zij zichzelf toe dat hun wereld negatief is, zij zullen niet in oplossingen denken omdat zij bij alles problemen zien, omdat de wil tot oplossen in hen ontbreekt en een passieve, rigide houding hebben waarin zelfverantwoording ontbreekt.

Problemen worden niet opgelost maar in stand gehouden, voor hen is een hoofdstuk nooit gesloten, waardoor zij niet verder kunnen, maar blijven hangen en zichzelf stopzetten in persoonlijke groei. Deze mensen zullen andere mensen afstoten, stralen negatieve energie uit waarbij een ander energetisch wordt leeg getrokken.

De belevingswerelden van een persoon met een lager- niet-bewust bewustzijn en die van een persoon met een hoger- bewust bewustzijn zullen totaal verschillen vanuit realiteitsbesef, en kunnen gaan botsen omdat begrip met een lager bewustzijn ontbreekt.

 

Voorbeeldfunctie, rolmodel ouders

Ouders, opvoeders, leraren, zijn een rolmodel voor kinderen, zij zijn en hebben een voorbeeldfunctie naar kinderen toe. Met een geboorte zal een kind alles moeten leren omdat zij dit zelf nog niet weten. Veelal wordt doorgegeven wat ouders, opvoeders, leraren zelf geleerd hebben, wat zij moeten denken, door gegeven van generatie op generatie. Deze opvoeding is of was wat zij als waarheid in hun eigen opvoeding hebben ervaren en welke ze doorgeven aan jou.

Regels, gedragscodes, overtuigingen, verwachtingen, normen, waarden, sociale vaardigheden, enz., die zij vroeger hebben geleerd, aangeleerd van hun ouders, anderen, geven zij door, en leren jou dit weer, zodat jij deze regels, gedragscodes, overtuigingen, verwachtingen, normen, waarden, sociale vaardigheden, enz., leert en als waarheid aanneemt en overneemt. Hebben zij alles geleerd, meegekregen wat er te leren viel? Bijvoorbeeld, hebben zij liefde, veiligheid, geborgenheid, gezien en gehoord worden meegekregen in hun jeugd? Hebben zij zelfstandig leren denken in plaats van wat zij moeten denken? Iets wat niet geleerd is, meegegeven is, in een opvoeding, kan niet worden doorgegeven, omdat men simpelweg het bestaan er niet van weet, en men een stukje basis mist of kan missen en zij hun best deden zo goed zij konden met wat zij als kind geleerd hadden.

Vele mensen kiezen ervoor om hetzelfde gedachtegoed van ouders, opvoeders, leraren in stand te houden.

In onze opvoeding, leren wij van anderen, leren wij op school, waarmee wij vaardigheden opdoen voor onze ontwikkeling. De kindertijd is een belangrijke fase in het opgroeien, het is het ontdekken, het ervaren hoe het leven in elkaar zit, met dit ontdekken, ervaren vormen wij ons karakter, waarin men sociale vaardigheden aanleert zoals: delen, incasseren, keuzes maken, ruzie maken, zich aan te passen, grenzen verkennen. Men leert hoe men met elkaar om moet gaan zoals met regels, conflicten, emotie uiten, leren delen, oorzaak en gevolg. Men leert spelenderwijs met elkaar omgaan vanuit eensgezindheid, saamhorigheid, verbondenheid, gezelligheid, maar dat spelen met elkaar ook tot verwijdering van elkaar, teleurstelling en verdriet kan leiden.

In de eerste fase van het leven is een kind afhankelijk van de ouders. In deze eerste fase van het leven wordt men geleerd afhankelijk te zijn of te worden van anderen en waarbij men zelfstandigheid, zelfredzaamheid leert. Als zelfstandigheid niet geleerd is of aangeleerd zal men afhankelijkheid zoeken bij iemand anders.

 

Kopieer gedrag

Kinderen leren snel. Als zij samen zijn met anderen, dan zien en horen zij dingen die zij overnemen. Wat door kinderen wordt gezien of gehoord nemen zij over in gedrag, gezegdes, gedachten, zij kopiëren het gedrag van de ouder(s), andere kinderen, mensen, enz. en wat een verder leven kan bepalen.

Hier kunnen goede en slechte, foute dingen, goed of slecht, verkeerd gedrag worden geleerd of aangeleerd omdat zij denken dat dit gewoon, normaal gedrag is, omdat zij geen andervoorbeeld hebben of hebben gehad en hierdoor niet beter weten. Zo ook kan drank, drugs gebruik, manipulatie overgenomen worden in het heden omdat men hiermee in het verleden mee is opgegroeid.

Ook al denken we dat kinderen niets meekrijgen, zij zien en horen alles, “kleine potjes hebben grote oren”. Als er geen correctie op slechte, foute dingen wordt toegepast, door uit te leggen waarom iets niet mag, zal dit een ‘gewoon’ iets worden wat men voortzet in het heden en waarmee men als en ouders en kind in de problemen kan komen en waarmee men manipulatie in de hand werkt waardoor er een negatief, verkeerd en niet gewenst sociaal gedrag wordt aangeleerd. (zie ook manipulatie)

 

Angst doorgeven

Iets waar men bang voor is, zal men uit de weg gaan of zal een reactie teweegbrengen. Zien wij bijvoorbeeld spinnen, muizen, enz., dan kunnen wij hier bang voor zijn. Bijvoorbeeld; zien wij een spin of een muis, dan zullen wij vanuit onze alertheid een gil geven, dit hoeft niet maar kan wel, en zullen van de plek weg lopen en er alles aan doen dat de spin of muis weg wordt gehaald en zij zeker zijn dat deze er niet meer zijn, pas dan zal ons angstgevoel weer weg zijn.

Als een ouder bang is voor bijvoorbeeld spinnen, dan is de kans groot dat een kind dit ook overneemt, want, deze “informatie” wordt afgegeven in de vorm van zien dat de ouder bang is voor spinnen. We gaan kopieer gedrag vertonen terwijl wij eigenlijk niet weten waar wij bang voor zijn.

 

Voorbeeldfunctie, rolmodel buitenwereld

De buitenwereld is of zal ook een voorbeeldfunctie zijn voor kinderen. Wat men hoort en ziet wordt opgeslagen. Kinderen kunnen spelen bij anderen. Bij andere ouders kan het er anders aan toe gaan dan dat dit in het ‘eigen thuis’ is. Hier kan verwarring ontstaan, omdat men niet weet wat men moet denken, wat nu ‘normaal, gewoon’ is of niet. Is dit bij het ‘eigen thuis’ of bij de ander? Ook in deze situaties kunnen kinderen leren wat gewoon is en wat afwijkend is. Is er een liefdevolle situatie, waarin men knuffels, complimenten krijgt, aangemoedigd wordt, een vriendelijk woord is, dan zal dit verwarren bij een kind wat niet in een liefdevolle situatie zit, en waarbij geen knuffels worden gegeven en waar kritiek en ontmoediging op de voorgrond staat, wordt afgegeven.

Als kind weten wij nog niet dat negativiteit energie vreet, als wij als kind hier mee omringt zijn, dan zullen wij dit als ‘gewoon, normaal’ ervaren, totdat wij in een situatie komen waar wij leren dat negativiteit niet gewoon, normaal is.

 

Aanleren van ons eigen geloofsysteem

Als kind, zullen wij veelal niet snappen, begrijpen, waarom onze ouders een bepaalde keuze voor ons maken. Veelal als wij later groot zijn, dan kan of zal het begrip, het inzicht, de logica ons doen beseffen, dat zij keuzes maakten voor onze bestwil, vanuit de levenservaring die zij hebben opgedaan.

Volwassen personen hebben over het algemeen een beter overzicht, inzicht, beoordelingsvermogen, besef van de gevolgen of uitslag van een keuze. Het inzicht, besef en het overzicht is opgedaan aan de hand van de eerder opgedane ervaringen vanuit het verleden. De ervaring die zij hiermee hebben opgedaan van eerder gemaakte keuzes in het verleden zijn een graadmetervoor nu. Met het opgroeien, met het leven nu wordt levenservaring opgegaan. Vanuit de keuzes die zij in het verleden hebben gemaakt, is er ervaring opgedaan en (kan) eroverzicht en inzicht, besef geleerd zijn, en er bewustwording opgetreden zijn. Personen die inzicht, besef en overzicht hebben, zullen over dingen op voorhand nadenken wat de eventuele gevolgen zijn en daarna een keuze maken. Deze keuze is een doordachte bewuste keuze.

Kleine kinderen, kinderen, pubers, zijn nog niet in staat een goede keuze te maken, omdat het brein nog niet volgroeid is, en de verstandelijke vermogens nog niet ontwikkeld. Zij zijn nog niet in staat een keuze te maken en daarmee de gevolgen van deze keuze te overzien, mede ook omdat de levenservaring nog ontbreekt. Kinderen denken alles te weten, verzinnen de gekste dingen, zonder na te denken wat een eventuele consequentie kan zijn. Zij zijn zo met zichzelf bezig dat het ‘ik, ik, ik vooropstaat en reageren, handelen impulsief. De kennis die zij hebben op dat moment is aangeleerde kennis, maar wijsheid ontbreekt omdat er nog geen levenservaring is opgedaan. Zij onderschatten dingen, zien nog geen gevaar omdat beoordelingsvermogen ontbreekt. Uitzonderingen daargelaten. De belevingswerelden van kinderen zullen totaal verschillen met die van volwassenen. Zij zien nog geen gevaar, consequenties terwijl de volwassen het gevaar, consequenties wel kan overzien.

Door wat wij van anderen hebben geleerd, aangeleerd, overnemen worden onze gedachten, overtuiging, mening, verwachting, gedragscodes gevormd, worden normen en waarden geleerd of aangeleerd in de vorm van goed en slecht, wat verkeerd en goed is. Dit leren bepaald ons en vormt een keuze waarin je leert of wordt aangemoedigd, een waarde aan dingen te geven, maar ook aan jezelf, dit wordt aangeleerd gedrag, wat zich vastzet in ons geheugen omdat wij dit geleerd hebben en het onszelf aangeleerd en hierin geloven en waarmee wij ons geloofsysteem van overtuigingen vormen.

Als wij klein zijn dan leren wij wat wij van onszelf en het leven om ons heen vinden door de reacties van volwassen om ons heen. Volwassen kunnen reacties afgeven waar zij zich niet bewust van zijn dat zij dit doen en wat veelal uit de eigen opvoeding is gekomen. Opmerkingen zoals; je doet nooit iets goed, het is jouw schuld, je mag niet huilen, enz., kunnen grote impact op een kind en de toekomst hebben en kunnen het zelfvertrouwen aantasten omdat hen dit hun hele ‘kind leven’ is verteld. Gevolgen kunnen zijn dat verdriet onderdrukt wordt, ergens niet aan beginnen om achteraf geen ‘schuld’ te krijgen.

Wie hebben wij om ons heen gehad in onze jeugd, waren dit mensen die bang, gefrustreerd, boos, ongelukkig waren die met hun gedrag en woorden kilheid, negativiteit uitstraalden? Of waren dit mensen die genegenheid, positiviteit uitstraalden? Als wij in onze kindertijd omringt waren met mensen die negativiteit uitstraalden door boos, gefrustreerd, bang, ongelukkig te zijn dan zullen wij met veel negatieve dingen omringt zijn geweest waarover wij onze eigen gedachten en geloof hebben gevormd.

Wij creëren ons eigen ‘geloof’ als wij jong zijn en vervolgens leven wij verder en creëren onze ervaringen, en maken keuzes die met ons ‘geloofsysteem’ in overeenstemming zijn. Je ziet vaak gebeuren dat wij onszelf behandelen zoals onze ouders ons behandelden.

Elk kind heeft behoefte aan liefde, aandacht, veiligheid, geborgenheid, als men dit als kind niet gekregen heeft zal men dit zoeken in de toekomst om de ‘leegte’ die men voelt op te vullen.

 

Wat hebben wij geleerd

Hoe ervaart men iets. Hoe heeft men iets ervaren?

Hoe men iets ervaart heeft te maken met of wij iets hebben geleerd of niet. Een mooie uitspraak is; “de ervaring leert ons”.

Kinderen kunnen vallen. Met het vallen zal een schrik reactie naar boven komen en kan men gaan huilen. Hoe gaan wij als buitenstaanders, als ouders hier mee om?

Geven wij het kind de volle aandacht door mee te gaan in medelijden en het vallen groot te maken, waardoor wij alle aandacht op het vallen leggen zodat het kind kan en zal zwelgen zelfmedelijden, in zijn verdriet door het vallen?

Alles wat wij aandacht geven zal groeien. Dit geldt voor zowel positieve dingen, gebeurtenissen en zo ook negatieve dingen, gebeurtenissen. Het vallen van een kind zal het kind opvatten als negatief, door te gaan huilen krijgt men aandacht wat als positief wordt ervaren.

Kinderen kunnen vallen, maar wat is hen geleerd? Is het kind geleerd dat men valt en weer opstaat en doorgaat en het gebeurde achter zich te laten? Of is het kind geleerd dat als men valt en men huilt men alle aandacht krijgt en slachtoffer wordt en dan alle aandacht krijgt?

 

Vroegere gebeurtenissen bepalen ons leven nu

Een herinnering is een nagedachtenis, aandenken, aan eerder opgedane gebeurtenissen die in ons geheugen zijn opgeslagen, en is een ervaring uit een eerder gebeurd iets. Aan gebeurtenissen, onze opvoeding, zitten aandenkens, herinneringen, ervaringen welke worden vertaald in emotie die onze persoonlijkheid vormt. Gebeurtenissen zowel positief als negatief worden opgeslagen in je herinnering, in je geheugen, in je onderbewuste en bewuste. Als er iets gebeurd wordt deze herinnering getriggerd.

Trigger, triggeren, getriggerd: iets doen afgaan, uitlokken, in gang zetten, in beweging brengen, er wordt innerlijk iets aangeraakt, een vinger wordt op een zere plek gelegd waarvan je niet wist dat er een zere plek was, er wordt aan gezet tot actie.

Doordat er een trigger is zal de ‘ervaring en emotie aan deze herinnering’ naar boven komen. Je ziet als het ware weer de film van de vroegere gebeurtenis voor je en het gevoel wat aan deze vroegere gebeurtenis hangt. Deze herinneringen en emotie labelen wij in leuk of niet leuk, positief of negatief.

 

Het label leuk, positief

Aan vroegere gebeurtenis herinnering hangt meestal een label ‘leuk’ of niet ‘leuk’, ‘positief of negatief’. Aan het label ‘leuk’ hangt een gedachte, een emotie, als wij hieraan terugdenken of wordt opgeroepen door de herinnering wordt de bijbehorende gedachten en emotie opgeroepen. Dit kan bijvoorbeeld blijheid zijn, je wordt vrolijk van de herinnering en meestal moet je er naderhand nog om lachen. Deze herinnering wordt als positief gezien en zal als deze herinnering wordt opgeroepen altijd positief, mooi zijn, een blij en warmte gevoel geven. Je kijk op deze gebeurtenis is positief. Vaak vergeten wij de leuke herinneringen, en laten wij de negatieve herinneringen overheersen.

 

Het label niet leuk, negatief

Aan het label ‘niet leuk’ kan een herinnering, een gedachte, een emotie hangen van bijvoorbeeld pijn, verdriet, schuldgevoel, gekwetst zijn, boosheid, frustratie, wrok, angst, verbittering, enz. waardoor de herinnering als negatief wordt gevoeld, gezien en bestempeld

Onze gedachten over het gebeuren zullen negatief zijn en waarbij wij kritiek op zullen uiten.

Met het label ‘niet leuk, negatief’ kunnen er twee dingen gebeuren, we stoppen de herinnering weg of we denken hem weg te stoppen maar kunnen het niet loslaten en zullen hierover constant op terug komen bij onszelf en anderen.

Het wegstoppen van negatieve herinneringen, ervaringen kan weggestopt worden uit schaamte, schuldgevoel. We willen er niet over praten, aan denken, op terugkomen omdat er een pijnlijke herinnering aan hangt die wij niet willen oprakelen. Door er niet meerover te praten, te denken wordt er gedacht dat als wij er niet meer aan denken, we het wegstoppen dat het vanzelf weggaat. Pijnlijke herinneringen blijven wel in ons bewuste en onderbewuste aanwezig die iedere keer getriggerd kunnen worden als wij hier niets aan doen.

Negatieve herinneringen, ervaringen kunnen ook constant onderdeel van een gesprek zijn. Omdat dit maar niet losgelaten kan worden, zal hier constant op terug gekomen worden bij onszelf in gedachten, en bij anderen in woorden. Dit terugkomen zal zich uiten in klagen erover. Een buitenwereld zal dit snel door hebben hiermee kan een vriendschap van welke aard ook onder druk komen te staan. (zie ook vriendschap) Een herinnering met het label ‘niet leuk’ zal altijd gepaard gaan met negativiteit, negatief zijn en gepaard gaan met emotie zoals bijvoorbeeld boosheid, weerstand, frustratie, wrok, angst, enz. en de herinnering hieraan zal deze emotie in ons oproepen als wij hier bewust aan ’terug’ denken.

Als wij niets met de negatieve herinnering, ervaring, de negatieve kijk erop, de emotie die wij hierbij voelen doen, ervoor weglopen, dan nemen wij dit dagelijks mee en kunnen wij hier last van krijgen en kunnen wij ons hiernaar gedragen.

Belangrijk is om negatieve ervaringen, de negatieve kijk hierop te verwerken. Door verwerking zullen we de bijbehorende emotie leren kennen. Door er niet naar te kijken, ervoor weg te lopen, of erover te klagen, houden wij de negatieve ervaring, de kijk erop en bijbehorende emotie in stand, waarmee wij ons zelf geen plezier doen. Naar de opgedane herinnering ervaring gaan wij leven en vormen wij ons zelf verder. (zie ook verwerking)

 

Hoe gaan wij om met ervaringen uit eerder opgedane gebeurtenissen

Ervaringen zijn leerprocessen uit eerder gemaakte keuzes, uit gebeurtenissen wordt ervaring opgedaan, maar hoe gaan wij met dit leerproces om? Laten wij ons dagelijkse leven bepalen door de eerder opgedane ervaringen in negatief of positief gedrag?

In onze kindertijd hebben wij een geloofsysteem ontwikkeld, en zullen wij in onze toekomst keuzes nemen via dit geloofsysteem. In de loop van ons leven zullen wij ons eigen geloofsysteem aanpassen, bijstellen, omdat wat wij erbij geleerd hebben aan ervaringen niet meer werkt volgens het oude geloofsysteem in de vorm van meningen, overtuigingen, zienswijzen die wij hadden. Met het aanpassen van ons eigen geloofsysteem verruimen wij ons bewustzijn en groeien wij persoonlijk.

Hebben wij ons geloofsysteem aangepast, herzien of zijn wij blijven hangen in ons oude geloofsysteem waarbij wij ons veelal in de slachtofferrol hebben geplaatst.

Bij een negatief geloofsysteem over onszelf, anderen, zal angst, onzekerheid, een grote rol spelen, omdat wij zelf geloven dat wij ‘niets kunnen, niets waard zijn, niet geliefd zijn, enz.’ waarbij wij onze gedachten ons handelen laten bepalen.

Het hele leven valt en staat met gedachten, wat wij denken. Gedachten kunnen een eigen leven gaan leiden. Elke gedachte die we denken creëert onze toekomst. Alles wat je over jezelf, iets of anderen denkt lijkt waar, is waarheid voor jou. Omdat gedachten komen en gaan en nooit stil staan zullen gedachten heen en weer worden geslingerd over te maken keuze, beslissingen.

Als wij een nare ervaring hebben gehad dan kan dit voor de toekomst gevolgen hebben. Als er in het heden, het ‘nu’ eenzelfde iets gebeurd dan zullen wij getriggerd worden, er zal worden teruggegrepen op de ‘verleden gebeurtenis herinnering’. Er wordt iets in ons innerlijk aangeraakt en de daarbij behorende emotie zal worden opgeroepen waardoor wij de verleden gebeurtenis weer herbeleven. Omdat wij aan een nare ervaring een geloofosvertuiging aan hebben gehangen, zal er gedacht worden, ‘in het verleden is dat ook gebeurd, met die en die uitkomst en die gevolgen’, dus nu zal dit ook dezelfde gevolgen, en uitkomst hebben, waardoor er in het heden, het ‘nu’ wordt nagelaten om te handelen, actie te ondernemen, waardoor er een passieve houding kan ontstaan. Met een passieve houding, een houding zonder zelf actief te zijn, niet geneigd zijn om in actie te komen, zal men aan een vroegere ‘negatieve herinnering’ vastgehouden en deze herinnering in stand houden door angst. Angst om actie te ondernemen. Men is bang omdat men de aanhangende emotie en herinnering uit het verleden niet wil voelen of nog een keer meemaken. Men laat zich leiden door angst en vaak zijn wij ons dit niet bewust. Het verleden is het verleden, verleden is voorbij dat is toen gebeurd waar niets meer aan veranderd kan worden. Wat er in de toekomst gebeurd wil niet inhouden dat dezelfde uitkomst van destijds ook voor nu geldt.

Echter als je de negatieve ‘verleden’ herinnering en daarmee de angst in stand houdt, blijf je in een kringetje ronddraaien en zal je het ‘nu’ iets, en daarmee een nieuwe ervaring en de daarbij behorende vrijheid geen kans geven en zal er niets veranderen, omdat oude patronen je belemmeren, je vastzetten. Belemmeringen, vastzitten in oude patronen zullen je in een kringetje blijven rond draaien omdat je vasthoudt aan het verleden, je jezelf slachtoffer maakt, en kan je hieronder lijden (zie ook emotie, angst, pijn leiden of lijden) Door te labelen in niet leuk en negatief zal het ons verhinderen om ons bewustzijn te verruimen en daarmee persoonlijke groei in de weg staan of stilzetten.

Door geen actie te ondernemen, na te laten te handelen, keuzes te maken, neem je geen verantwoordelijkheid voor jezelf en daarmee maak je jezelf slachtoffer. Je bent maar één keer slachtoffer, daarna ben je vrijwilliger waarmee je het slachtofferschap verder uitbreidt en in een zelfgecreëerd slachtofferrol stapt.

 

Innerlijke wond, pijn

Als wij een wond oplopen dan zal dit veelal met bloed en pijn gepaard gaan. Om het bloed te stoppen zullen wij de wond moeten verzorgen. Wij zullen de wond schoonmaken en er een pleister op plakken of verbinden met verband. Voor de pijn slikken wij paracetamol om de pijn te onderdrukken.

Als de wond ernstig is, dan zal deze gehecht moeten worden, zullen wij iedere dag de wond moeten schoonmaken, het moeten verband verschonen, net zolang de wond dicht en geheeld is. Voor de pijn kunnen wij paracetamol of medicijnen slikken om de pijn te onderdrukken, gaandeweg het genezingsproces zal de pijn afnemen en helemaal geen pijn meer geven. Wij besteden aandacht aan de wond om het helingsproces te laten slagen. Alleen de hechtingen zal ons herinneren als bewijs dat er iets gebeurd is.

Besteden wij geen aandacht aan de wond dan kan deze gaan ontsteken en kunnen er verdere complicaties optreden en zijn wij verder achterop en kan het tijden duren voordat de wond hersteld is of niet hersteld.

Iedereen zal wonden oplopen zo ook innerlijke wonden. Een innerlijke wond kun je vergelijken met een open wond die bloed, welke geen verzorging heeft gehad en is gaan ontsteken met pijn gepaard gaat en voor complicaties zorgt.

Innerlijke wonden ontstaan door geen ‘verzorging’ te geven aan het iets wat de innerlijke wond heeft doen ontstaan.

 

Wat is een innerlijke wond?

Een innerlijke wond is een kwetsing, een beschadigde plek, pijnlijke herinnering over een oude gebeurtenis die in ons bewuste, onderbewuste, in ons cel geheugen ligt opgeslagen. Het is een oude open wond die niet geheeld en verwerkt is en wij niet weten hoe hier mee om te gaan. Een innerlijke wond is emotionele pijn.

Hoe kom je aan een innerlijke wond, hoe loop je een innerlijke wond op?

Een innerlijke wond komt door: iets van buitenaf, een traumatische ervaring groot of klein.

Een innerlijke wond loop je op door: opvoeding, jeugd, uit eerder opgedane negatieve ervaringen, ontbrekende basislessen, basisbehoeften en het geloofsysteem wat wij hieraan hebben gehangen.

Aan een innerlijke wond zal altijd een negatieve ervaring hangen die ons pijn en verdriet geven, en veelal zijn wij ons dit niet bewust. Wat wij kunnen voelen als wij een innerlijke wond hebben is pijn die voelt als een messteek, fysieke pijn, hartenpijn. Fysieke pijn zal veelal te herleiden zijn naar emotionele pijn.

 

Gevolgen van innerlijke wonden

Innerlijke wonden, emotionele pijn zullen gevolgen hebben op lichaam, geest, gedrag.

Gevolgen innerlijke wonden op lichaam kunnen zijn: fysieke pijn, bijvoorbeeld, spierpijn, hoofdpijn, rugpijn, stijve nek, vermoeidheid, hoge bloeddruk, hartkloppingen, hyperventilatie, slapeloosheid, enz. Lichamelijke klachten zijn veelal een gevolg van emotionele pijn. (zie ook moe zijn)

Gevolgen innerlijke wonden op geest kunnen zijn: mentaal, emotionele pijn, bijvoorbeeld: verdriet, boosheid, woede, frustratie, ontbrekend zelfvertrouwen, eigenwaarde, eigen liefde, onrust, stress, depressie, verslavingen. (zie ook de zelven – stress – depressie)

Gevolgen van innerlijke wonden op gedrag zijn dat we uit balans zijn, energie blokkade hebben of opbouwen, we dichtslaan, ons leven niet geheel leven, wij onszelf belemmeren, vastzitten in oude patronen, terughoudendheid hebben, we gaan vermijden, worden passief, zijn zwak, zijn onstabiel, gaan klagen.

 

Emotie

Ieder mens heeft emoties, emotie: gemoedsbeweging, een emotie is een plotselinge reactie van ons hele organisme op een prikkel die onbewust en automatisch gestuurd wordt en naar buiten gericht is, heftig gevoel. Emotie betekent in het Latijn “emovere” wat betekent “energie in beweging”.

Emotie kun je verdelen in zes basis emotie en afgeleide emotie.

Basis emotie zijn:

• Afschuw
• Angst
• Blijheid
• Boosheid
• Verbazing
• Verdriet

Afgeleide emotie zijn:

• Afgunst
• Bezorgdheid
• Depressie
• Ergernis
• Gekwetst
• Jaloezie
• Schaamte
• Schuld
• Spijt
• Teleurstelling
• Wroeging
• Wrok

 

Basis emoties zijn emoties, een innerlijke beleving die worden opgeroepen door een gevoel wat bij ons geprikkeld wordt.

Afgeleide emotie is een basis emoties, een innerlijke beleving die wordt opgeroepen door een gevoel met de daaraan verbonden gedachten, afgeleide emoties zijn aangeleerde emoties. (zie ook emotie)

 

Problemen in het heden

Als basisbehoeften, basislessen, niet zijn geleerd, aangeleerd, meegegeven, meegekregen, vervult, dan kan men hier op latere leeftijd last van krijgen, in de vorm van ervaringen die men op het pad krijgt, waarbij men niet weet hoe men hier mee moet omgaan.

Negatieve ervaringen, vastgezette geloofssystemen, oude patronen, kunnen psychische problemen geven omdat er beschadigingen, innerlijke wonden zijn toegebracht, ontstaan, in het verleden waar emotionele pijn aan hangt en wat angst, onzekerheid, boosheid met zich mee heeft gebracht die zich hebben vastgezet in gevoel, gedachten en veelal zijn wij ons dit niet bewust.

Kenmerken voor eerder opgedane negatieve ervaringen zijn:

• Slachtofferrol
• Vluchtgedrag
• Afwijkend denk en gedrag

 

Kenmerken van gedrag bij negatieve ervaringen zijn:

• Boosheid
• Negativisme, negativiteit
• Hulpbehoevendheid
• Klagen
• Zelfdestructie
• Depressief
• Manipulatief
• Leugens
• Problemen
• Wrok, verbittering
• Wraak
• Blijven herhalen
• Geen verantwoording nemen
• Passiviteit
• Agressie
• Defensief gedrag
• Respectloos
• Empathie loos

Alle kenmerken hierboven hangen samen met emotie, ons denken en zijn aangeleerd gedrag. Want wij zijn niet met bovenstaande emotie geboren. Bovenstaande emoties zijn aangeleerd door wat ons is aangeleerd, en hoe wij denken vanuit ons eigen geloofsysteem.

Gevoel is niet hetzelfde als gedachten. Gedachten zijn geen gevoelens. Gedachten zijn ideeën over hoe iets zou moeten voelen, iets zou moeten zijn. Gedachten zijn geen feiten. Als gedachten en gevoel in de war raken dan zal het zicht, de waarheid vertroebeld, verloren raken, omdat men niet in staat is om gevoel en gedachten te kunnen scheiden.

Innerlijke pijn, verdriet laat ons niet helder denken omdat we constant bezig zijn de innerlijke pijn te verdringen. In dit verdringen kunnen we verkeerde keuzes maken, gekke dingen doen, verkeerde dingen zeggen. Het zicht op de realiteit zijn we kwijt.

 

Ontstaan van innerlijke wonden, pijn

Innerlijke wonden, emotionele, geestelijke, psychische pijn is veelal een wond die ontstaan is uit eerder opgedane negatieve ervaringen, ontbrekende basislessen, basisbehoeften, het geloofsysteem wat wij hieraan hebben gehangen, niet verwerkte emotie en de overtuiging die wij eraan hebben gehangen.

Aan deze oude wond hangt innerlijke pijn, verdriet van een niet verwerkte emotie vanuit een negatieve opgedane ervaring. Innerlijke wonden zijn veelal ontstaan door nare ervaringen die wij hebben opgelopen en die innerlijke pijn geven, die sluimeren omdat wij geen aandacht hebben gegeven en ons in het heden een ongemakkelijk gevoel geven en waar wij zo onze eigen gedachten over hebben. Innerlijke wonden kunnen ons beschadigen zowel fysiek als mentaal, lichamelijk als psychisch.

Fysieke als psychische beschadigingen kunnen en zullen een mens veranderen, maar kunnen een mens ook sterker maken als wij willen leren van de beschadigingen.

Herinneringen uit het verleden kunnen diepe wonden hebben geslagen. Welk geloof hebben wij over onszelf? Als wij het geloof hebben niets waard te zijn dan is er een gebrek aan eigen liefde, liefde voor onszelf. Innerlijke pijn maakt ons kwetsbaar waarbij wij het gevoel hebben afgewezen, gekwetst, te zijn, waarbij onze eigenwaarden zijn aangetast en wij het gevoel hebben dat wij niets waard zijn en waarbij eigen liefde, liefde voor onszelf ontbreekt. Bij ontbrekende basislessen zullen of kunnen wij een gebrek ervaren van liefde, aandacht, zorg, veiligheid. Met innerlijke pijn zullen wij verlangen naar het tegenovergestelde, als wij geen liefde, aandacht hebben ervaren dan zullen wij op zoek gaan naar liefde, aandacht, zorg, veiligheid om deze lege plek’ op te vullen. Helaas bestaan er in de wereld mensen die niet het goede met de mens voorhebben en deze mensen kunnen misbruik maken van innerlijke pijn bij een ander. (zie ook manipulatie – liegen, leugen, bedrog)

 

Gevolgen van oude innerlijke pijn

Aan negatieve ervaringen, beschadigingen, worden en zijn veelal overtuigingen, meningen, zienswijzen gehangen die onze keuzes in het heden beïnvloeden en bepalen en die gebaseerd zijn op oude gedachten, oude patronen die zijn gecreëerd in het verleden.

Een herinnering uit het verleden is een ervaring, een gebeuren wat geweest, gepasseerd is, het is een verleden, is voorbij. Verleden is geschiedenis, het is voltooid. Herinneringen kunnen positief of negatief zijn. Bij positieve herinneringen zullen wij, als wij het ons herinneringen er met een glimlach aan terug denken. Bij negatieve herinneringen zullen of kunnen wij gedachten hebben die ons doen terugvoeren naar die tijd en waarbij de gedachten ‘had en als’ een rol kunnen spelen of die ons beschadigd hebben en een negatieve herinnering hebben achtergelaten. Verleden is verleden, is voorbij, het is voltooid en waaraan niets meer aan veranderd kan worden. Alleen onze manier waarop wij naar het verleden, de herinnering kijken, onze gedachten over het verleden kunnen wij veranderen.

Vele mensen houden zich vast aan de oude herinnering en weigeren de kijk hierop te veranderen en houden zich krampachtig vast aan het verleden terwijl zij zich dit niet bewust zijn. We kunnen ons vasthouden aan de negatieve verleden herinnering waarbij wij het verleden blijven oprakelen en hem niet voltooid maken. Met het vasthouden aan het verleden wordt er een onvoltooid verleden tijd gecreëerd, terwijl dit een voltooid verleden tijd moet zijn en het bederft, verpest , belemmert ons heden omdat wij vasthouden aan de verleden herinnering en de emotie die er aan vast hangt. De herinnering aan het verleden is een negatieve emotie geworden waarvan wij veelal een ander de schuld geven. Het is makkelijker om een ander de schuld te geven dan om zelf verantwoording te nemen voor de herinneringen en de eraan vasthangende emotie. Nare ervaringen kunnen een leerproces zijn als wij hiervoor openstaan, maar vaak laten wij het heden bepalen door wat er in het verleden is gebeurd.

Herinneringen zijn op zich niet problematisch omdat wij van het verleden kunnen leren en hier sterker uit kunnen komen wat ons bewustzijn heeft gebracht of kan brengen. Herinneringen worden pas een probleem, wanneer wij ze toelaten, ze ons helemaal in beslag laten nemen, ons leven laat beheersen, ons leven in het heden laten bepalen, ze ons belemmeren waardoor de verleden herinnering ons ongelukkig, ongemakkelijk, onrustig, onstabiel maakt.

Je kunt nare ervaringen herinneringen zien als stof. Aan stof hebben wij niets en als wij niet stoffen dan zal onze omgeving vol liggen met stof. Stof op stof op stof. Stoffen is opruimen, aan stof verzamelen hebben wij niets, zo ook aan nare herinnering ervaringen verzamelen en ze behouden, ze laten opstappelen, hebben wij niets. Wij zullen nare herinneringen, ervaringen moeten opruimen door ernaar te kijken en ze te verwerken en ze daarna los te laten. Wij zullen met onze plumeau door onze stoffige gedachten moeten gaan om ze op te ruimen.

Nare ervaringen, herinneringen kunnen ons helemaal in beslag nemen waarbij het ons dagelijkse leven kan gaan beheersen of het beheerst je leven al.

Het helemaal in beslag laten nemen, of beheersen van nare ervaringen, herinneringen, wordt of kan een innerlijke gedachten gevangenis worden omdat je gedachten hierover niet stilstaan en het gevoel wat je voelt niet weggaat. Nare herinneringen zullen ons boos, gefrustreerd maken waarbij wij wrok koesteren en kritiek uiten. Vaak zijn wij ons er niet van bewust dat boosheid, frustratie, kritiek, wrok ontstaan zijn in het verleden uit een nare ervaring, herinnering en dat dit zijn uitwerking heeft in het heden.

Boosheid, frustratie, wrok, kritiek zullen of kunnen een leven en de dagelijkse dingen gaan beheersen en ons stress geven als je je vasthoudt aan boosheid, frustratie, wrok, kritiek uiten en hoe dit is ontstaan. Met vasthouden aan boosheid, frustratie, wrok, kritiek uiten zullen wij met het iets of iemand waaruit dit is ontstaan verbonden blijven omdat de gedachten, het gevoel wat wij hebben macht over ons geeft waarin wij zelf geloven.

Met verbonden blijven, stoppen wij energie in woede, haat, verbittering en in het iets of iemand waar we verbitterd, gekwetst over zijn, waardoor wij zelf energetisch leeglopen. Je geeft al je eigen energie daarmee weg waarmee je jezelf uit balans brengt en men zichzelf onstabiel maakt en hiermee psychische problemen creëert. Mensen met psychologische problemen zijn veelal onstabiel vanuit de problemen die ze hebben en deze niet oplossen of verwerkt hebben. Zij hebben zelf niet door dat zij onstabiel zijn, maar een buitenwereld wel. (zie ook vriendschappen)

Wij kunnen uit onze innerlijke gedachten gevangenis ontsnappen, ontkomen door een keuze te maken, door te kijken naar hoe en wat een nare ervaring, herinnering is ontstaan, ontwikkeld en de manier waarop men hiernaar kijkt, op terugkijkt. Het zijn onze eigen gedachten over het gebeurde die ons ‘gevangen’ laten zitten en die in het heden een belemmering geven door aan oude patronen vast te houden. Het verleden is het verleden waaraan niets meer aan veranderd kan worden. Wij zullen onze kijk op het verleden moeten herzien om verder te kunnen en daarbij zullen wij onszelf onder de loep moeten nemen. Door de realiteit te accepteren, te erkennen dat wij een probleem hebben. Door dit probleem tot de kern uit te werken en wij dus weten hoe dit probleem is ontstaan en daarna te verwerken, vergeven en los te laten.

Wij zullen ons moeten concentreren op het heden, en ons bezig houden met het hier en nu en te stoppen energie weg te geven. Boosheid, frustratie, wrok, kritiek uiten houdt pas op als je tegen jezelf zegt: “ik laat het los, ik wil niet met mijn haat, woede, verbittering aan het iets of iemand verbonden blijven”.

Maken wij geen keuze, om onze problemen op te lossen, als we blijven kijken naar het verleden, zullen we nooit zien wat ervoor ons ligt, en blijven wij met boosheid, frustratie, wrok, kritiek uiten rondlopen, wat ons innerlijke pijn, verdriet geeft, maar, waarbij je ervoor kiest wrok, verbittering, haat te blijven koesteren tegen iets of iemand, en je een toekomst creëert die ongelukkig is of zal zijn, omdat elke beslissing, keuze die wordt gemaakt uit wrok, verbittering, haat zal voortkomen. (zie ook wrok)

 

Wat doet een innerlijke wond met een iemand?

Een innerlijke wond kan of zal mensen doen veranderen als wij niets met de innerlijke wond doen. Innerlijke wonden zullen ons belemmeren, ons vastzetten doordat oude patronen instand worden gehouden, zullen zijn uitwerking hebben op de mens waarbij gedrag, gedachten, woorden een belangrijke rol spelen. We kunnen allemaal weleens onvolwassen kinderlijk gedrag vertonen, maar als onvolwassen kinderlijk gedrag een standaard is geworden dan hebben we toch echt een probleem waarbij bewustzijn, begrip de hoofdoorzaak is.

Achter een innerlijke wond waar geen aandacht, verzorging aan is besteed, zit emotionele pijn, bijvoorbeeld: verdriet, boosheid, woede, frustratie waarbij veelal het zelfvertrouwen en de eigenwaarde ontbreekt. Als wij innerlijke wonden verdringen dan steken wij onze kop in het zand op onbewust niveau.

Innerlijke wonden zullen belemmeren, ons pijn, verdriet, ballast, stress geven die wij met ons meedragen en blijven dragen als wij niets aan de innerlijke wond doen. Innerlijke wonden zullen pijn geven en pijn zal ons laten lijden, echter doen wij ons, ons dit zelf aan als wij niet oplossen. (zie ook pijn lijden, leiden)

Een kenmerk van blijven hangen in onze innerlijke beschadigingen waarbij wij ons gefrustreerd, gekwetst, boos voelen is dat wij onszelf in een slachtofferrol plaatsen en hier niet meer uit komen of willen komen.

 

Blijven wij slachtoffer of niet

Iedereen gaat weleens in de slachtofferrol, maar, blijven wij hierin hangen of niet. Hebben wij het besef dat wij beter af zijn als wij uit de slachtofferrol stappen en erkennen wat er aan de hand is, dat wij een probleem hebben en wij onszelf “een schop onder de kont geven’ om verder te gaan. Er is niets verkeerd aan om even in de slachtofferrol te zitten, dit is soms weleens even goed om ook de emoties die hieraan zitten te voelen, en zich kwetsbaar te voelen. Je kunt het zien als “even vallen en weer opstaan” zonder te klagen. Dit is persoonlijke groei, we zijn gevallen, we staan weer op en gaan door, we hebben geleerd van het vallen.

Maar als wij wel vallen en niet meer opstaan dan creëren wij een probleem voor onszelf waarbij wij zelf, onszelf in de weg zitten. Als wij het spreekwoordelijk “even vallen en weer opstaan” niet serieus nemen dan blijven wij ‘liggen’ en is er stilstand.

Iets kan ons weleens tegenzitten, ons overkomen, maar hoe gaan wij hier mee om? Trekken wij ons dit zo erg aan dat wij in de slachtofferrol gaan of hebben wij waarde en realiteitsbesef om niet de slachtofferrol in te gaan?

Ervaringen uit het verleden, onverwerkte gebeurtenissen, gezegdes, emoties, vastgeroeste overtuigingen, meningen, zienswijzen, hoe men in het leven staat, hoe men is opgevoed, angst, kunnen een oorzaak zijn om in een slachtofferrol te gaan. Het eerder geleerde is zo gewoon geworden en voor hen realiteit dat het ,het gedrag en gedachten in het nu kan verwarren. Ook kan een slachtofferrol voortkomen uit een persoonlijkheidsstoornis welke erfelijk is bepaald of is ontwikkeld.

Een iemand die zichzelf slachtoffer voelt, zit veelal in een zelfgecreëerde slachtofferrol. De rol van slachtoffer waarbij men zich gedraagt alsof hen groot onrecht is aangedaan, waarvan men altijd een ander als schuldige aanwijst voor de positie waarin men zich nu bevindt en hier volop over klaagt bij en naar anderen toe. Een slachtofferrol komt voort uit het gevoel van gekwetst zijn, waarbij men zichzelf bestempeld als slachtoffer. Iemand in een slachtofferrol, vindt, denkt, dat hen iets is aangedaan, overkomen is, waarbij men is gedupeerd door ‘schuld’ van een iets of iemand anders en waarbij men zelf geen blaam treft.

Iemand in de slachtofferrol heeft een eigen waarheid gecreëerd vanuit een eigen perceptie waarin men alleen het eigen standpunt ziet en handelt vanuit het eigen geloofsysteem waarin overtuigingen voor hen waarheid zijn en lijken. Bij alles wat hen overkomt wordt een vergelijk gemaakt en wordt een “eigen waarheid” gecreëerd waarvan men denkt dat hen iets wordt of is aangedaan in de vorm van een gebeurtenis of een gezegde van iemand.

Een gebeurtenis die voor de een een normaal iets is, zal voor een persoon in de slachtofferrol gelijk worden gezien als iets groots, iets negatiefs, iets niet kloppend waarover men zal klagen bij een ander. Ook een gezegde, een opmerking, een meningsverschil kan voor de persoon in de slachtofferrol grote impact hebben. Achter een gebeuren en gezegde wordt “iets gezocht”. Men is hypergevoelig voor woorden van een ander en suggesties die gedaan worden over henzelf, zij zullen hiervoor vluchten of gaan woordelijk vechten. (zie ook vluchtgedrag, omgaan met kritiek)

Gebeurtenissen uit het verleden, de perceptie, de kijk erop, zijn blijvende negatieve overtuigingen geworden, waar men zich aan vasthoudt, en waaraan een blijvende, rigide remmende overtuiging hangt, en waarbij men uitgaat van het eigen gelijk, en een ander ongelijk heeft en onzin praat. Zij zullen geen realiteit zien omdat zij alles en iedereen vanuit hun eigen standpunt, eigen geloofsysteem zullen bekijken, beredeneren, waarin hun eigen vaststaande overtuigingen, hun eigen gelijk hen belemmeren om verder te kijken vooropstaat.

Veelal is er niet bewust- bewustzijnsniveau, een zeer laag zelfbeeld, een niet ontwikkeld bewustzijnsniveau, realiteitsbesef, emotionele achterstand waarbij kennis, overzicht, inzicht, wijsheid, gezond verstand, begrip van normaal menselijk oorzaak en gevolg ontbreken waarbij men constant in herhaling valt. Het vermogen van inzicht ontbreekt om van de fouten, de ervaring die men hierbij heeft opgedaan te leren. De fout die zijzelf hebben gemaakt zullen zij niet zien maar waarvan zij een ander de schuld geven. Omdat inzicht ontbreekt, zien zij zichzelf als slachtoffer, en zullen zichzelf als slachtoffer bestempelen omdat het nooit ‘hun’ fout is geweest. Waarbij men een kinderlijk gedrag en denkwijze laat zien.

Men laat afwijkend gedrag zien, waaronder kortzichtigheid, waarin men niet verder wil of kan kijken of er ook andere alternatieven, oplossingen zijn, waarbij men niet vooruitdenkt of kan denken en daardoor onverstandig handelt zonder begrip voor anderen. Met kortzichtigheid is er een bekrompen, beperkte gedachten gang waarbij men de gevolgen niet kan overzien, voorzien. Men zal, als iets maar afwijkt van de eigen innerlijke overtuiging, mening, in verzet komen, wat veelal voortkomt uit oud aangeleerd gedrag, wat volgens oude patronen is ontwikkeld en gebaseerd is op gedachten, overtuigingen die vastgeroest zijn, en een gewoonte zijn geworden en men niet beter weet. Men neemt beslissingen, maakt keuzes, vanuit het eigen gecreëerde geloofsysteem, bewustzijnsniveau, verder dan dit bewustzijnsniveau, geloofsysteem wordt er niet gekeken of gedacht.

Kenmerken voor personen in een slachtofferrol zijn:

1. Klagen
2. Aandacht opeisen
3. Beslissingen uit de weg gaan, nalaten
4. Gekwetst voelen
5. Geen kritiek kunnen verdragen
6. Voelen zich niet begrepen
7. Geven anderen de schuld
8. Zelfmedelijden
9. Manipulatie
10. Verbittering
11. Negatief gedrag

Standpunten waaraan wordt vastgehouden zijn een gebrek aan inzicht en men verhinderd zichzelf om het bewustzijn te verruimen en persoonlijk te ontwikkelen. Hoe ontwikkelder het bewustzijnsniveau hoe beter men kan relativeren en men in de realiteit staat. (zie ook slachtofferrol)

 

Doeners en praters

Mensen kunnen heel veel meegemaakt hebben in hun leven. Dit kunnen negatieve dingen zijn. Negatieve dingen kunnen een mens beschadigen, tekenen, maar kunnen een mens ook sterker maken. Het is hoe hiermee omgegaan wordt. Je kunt deze mensen opdelen in praters en doeners.

Doeners gaan door

Sterke mensen zullen nooit de negatieve gebeurtenissen als excuus gebruiken om iets niet te doen. Zij zien hun eigen aandeel hierin en hebben hier verantwoording voor genomen, zij zullen de negatieve gebeurtenis zien als iets wat hen sterker, krachtiger heeft gemaakt en verder op weg heeft geholpen in hun persoonlijke groei. Zij hebben van zichzelf geen slachtoffer gemaakt. Zij zullen de realiteit niet ontwijken. Zij zullen voor alles een oplossing bedenken, initiatief nemen en uitvoeren en doen wat zij moeten doen om dit te bereiken.

Praters staan stil

Mensen die zich laten tekenen door negatieve gebeurtenissen, blijven hangen in deze negatieve gebeurtenissen. Zij zullen de negatieve gebeurtenis als excuus gebruiken om iets niet te doen. Zij zien hun eigen aandeel hierin niet, en laten verantwoording nemen na, waarbij zij nalaten een oplossing te bedenken, nemen geen initiatief, en zullen niet uitvoeren. Zij zullen de realiteit ontwijken. Zij zullen de negatieve gebeurtenis zien als dat men hiervan slachtoffer is geworden. Het enige wat zij zullen doen is al hun energie verspillen aan het negatieve door hierover te blijven praten.

Verandering begint bij jezelf

Een kenmerk van psychische problemen is dat men zich slachtoffer voelt. Slachtofferschap, slachtofferrol creëren wij zelf door de gedachten over onze problemen in stand te houden en weigeren naar ons gedachtepatroon, die onze problemen heeft doen ontstaan, te kijken en te veranderen. Het hele leven valt en staat met gedachten, wat wij denken, wat wij geleerd hebben om te denken en wat ons geloofsysteem in overtuigingen vormt. Gedachten, overtuigingen kunnen een eigen leven gaan leiden. Elke gedachte die we denken creëert onze toekomst. Alles wat je over jezelf, iets of anderen denkt lijkt waar, is waarheid voor jou. Maar wat als je gedachten hierover niet meer kloppen en ze je tegenwerken?

De oudere generatie kan ons dingen geleerd hebben die op de dag van vandaag niet meer werken, meer zijn maar waar men zich toch aan vasthoudt. Maar, zijn alle regels, gedragscodes, overtuigingen, gedachtegoed, verwachtingen, normen, waarden, sociale vaardigheden, enz., die wij vroeger hebben geleerd, aangeleerd, meegekregen, nog waarheid, realiteit, werkt het nog? Regels, gedragscodes, overtuigingen, verwachtingen, normen, waarden, sociale vaardigheden kunnen veranderd zijn en niet meer werken, geen waarheid meer bevatten en ons tegenwerken als wij hieraan blijven vasthouden, want wat we geloven wordt waarheid voor ons.

Vasthouden aan oude overtuigingen, het ‘geleerde’ van vroeger kan ons in de weg gaan zitten en ons tegenwerken en ons problemen geven en wij vastzitten in oude gedachten, onze gedachten zijn een gevangenis geworden. Vasthouden aan ons eigen geloofsysteem, overtuigingen die niet meer werken zal het bewustzijn beperken, tegenwerken.

Problemen worden veroorzaakt door de gedachten hierover, als je iedere keer dezelfde problemen ondervindt dan zul je je gedachtepatroon moeten aanpassen, want op dezelfde manier een probleem oplossen zoals ze zijn gecreëerd zal niet werken. Er bestaan geen wetten die je verbieden om anders te gaan denken.

Hoe pakken wij onze overtuigingen aan? Hoe pakken wij het geleerde vanuit vroeger aan? Hoe pakken wij ons gedrag aan?

Welk geloof systeem, welke innerlijke overtuigingen hebben wij gecreëerd?

Denk eens na over wat voor geloofsysteem, overtuiging, mening jij hebt opgebouwd en die jou in zijn greep houden.

Als wij in het verleden met haat, nijd, verdriet, boosheid, manipulatie, enz. omringt zijn geweest, dan zullen wij dit veelal overnemen zonder dat wij weten waarom. Omdat het zo gewoon voor ons is geworden hiermee omringt te zijn gaan wij ons hier zo gedragen. Als je deze mensen vraagt waarom er haat, nijd, verdriet, boosheid, manipulatie, enz. is weet men veelal deze vraag niet te beantwoorden en geeft men het antwoord wat men in het verleden is geleerd.

Welke negatieve boodschappen hebben wij in het verleden meegekregen? Als je hiernaar kijkt zul je zien en weten waar je eigen overtuigingen vandaan komen.

Hoe kijken wij terug op iets? Als iets gebeurd dan zullen wij dit leuk of niet leuk vinden. Aan leuk kun je positief hangen, aan niet leuk kun je negatief hangen. Als wij iets niet leuk vinden dan kun je je afvragen waarom iets niet leuk, negatief is. Want voor de een zal negatief, niet leuk wel positief zijn. Alles heeft te maken met perceptie, hoe wij aan onze perceptie zijn gekomen komt voort uit onze opvoeding.

Alles valt en staat met wat wij geleerd hebben, dat er een oorzaak en gevolg is, dat als ons iets niet zint, ons irriteert, wij pijn hebben, wij zelf verantwoordelijk zijn om hier wat aan te doen om dit te veranderen.

 

Hoe pakken we problemen met innerlijke wonden aan

Als wij ons niet goed voelen, als wij alleen maar problemen ondervinden, dan zullen wij zelf hier verandering in moeten aanbrengen. Als wij met innerlijke wonden, psychische, fysieke pijn rondlopen dan zullen wij hier zelf verandering in moeten aanbrengen om hiervan af te komen. Verandering aanbrengen is een keuze maken. (zie ook keuzes maken)

Nare ervaringen kunnen een sluimerende herinnering blijven, als wij niets aan deze nare ervaring doen om te verwerken. Met verwerken zeg je eigenlijk: ik sluit de situatie af, ik stop er niet langer tijd en energie in.

Veelal ontkennen wij voor onszelf dat er iets aan de hand is, dat wij innerlijke pijn hebben en veelal vluchten wij voor ons gevoel en doen alles om dit gevoel te ontlopen.

Ontkennen is weglopen voor de realiteit, waarheid. Als wij blijven weglopen, blijven vluchten, dan nemen we geen verantwoording voor onszelf en ontkennen wij de realiteit waarbij wij in een cirkeltje blijven ronddraaien en waar wij niet meer uitkomen, willen, of kunnen komen en wij slachtoffer worden van onszelf.

Eenieder is verantwoordelijk voor zichzelf, en zal daar verantwoording in moeten nemen. Je zult een keuze moeten maken of op oude voet door blijven gaan of de keuze maken en daarmee verantwoording nemen voor jezelf door het probleem niet te ontvluchten maar op te lossen.

Wij zullen moeten stoppen onszelf voor te liegen, dat er ‘niets aan de hand is’. Wij zullen moeten stoppen ons eigen gedrag te rechtvaardigen naar onszelf en anderen door excuses te blijven verzinnen die niet reëel zijn. We zullen moeten stoppen liegen tegen onszelf en de buitenwereld door de waarheid, de realiteit te ontkennen. We zullen moeten stoppen met blijven vluchten. We zullen moeten stoppen met geen verantwoording voor onszelf te nemen. We zullen moeten stoppen met ontkennen dat wij een probleem hebben en net doen of er niets aan de hand is.

 

Hoe pakken we problemen aan

Problemen pakken wij aan door onszelf en het probleem onder de loep te nemen.

Hebben wij geleerd om te vallen en op te staan, en dingen achter ons te laten? Als het antwoord nee is, dan zullen wij dit moeten leren. Een mooi duits spreekwoord: „Hinfallen, aufstehen, Krönchen richten, weitergehen“. (vallen, opstaan, kroontje richten, doorgaan)

Problemen pakken wij aan door ze erkennen, erkennen: inzien en ook toegeven.

Erkennen is een eerste stap in een goede richting waarmee je kiest om verantwoording voor je zelf te nemen en aan het probleem aandacht te besteden en op te lossen. (zie ook problemen de baas)

Daarna zullen wij de confrontatie met het probleem moeten aangaan, dit doen wij door het probleem onder ogen te komen, te zien wat er speelt. Wij zullen moeten uitzoeken hoe en waarom het probleem ontstaan is, door deze uit te diepen om tot de kern van het probleem te komen.

Problemen oplossen doen wij niet door dezelfde gedachten gang te handhaven waarmee wij de problemen hebben gecreëerd. Wij zullen een andere denkwijze moeten gaan aannemen om het probleem op te lossen. Wij zullen een andere kijk moeten aannemen en ons geloofsysteem moeten wijzigen.

Iedereen kent het gezegde: “het glas is half eeg” of “is het glas halfvol”. Het is hoe je ertegenaan kijkt. Kijken wij naar, het glas is half leeg, dan zit er nog maar een helft in het glas waarbij onze gedachten afgeven, dat het bijna op is. Het bijna op zijn geeft een negatieve boodschap af. Als onze standaard gedachten zijn, het glas is halfleeg, dan zullen wij dit moeten ombuigen naar, het glas is halfvol.

Bij problemen oplossen zal er angst naar boven komen, en veelal zijn dit irreële angsten die ontstaan zijn vanuit ons eigen geloofsysteem, onze eigen overtuigingen. Je kunt je angsten niet overwinnen als je ze niet onder ogen ziet. Wij zullen ons eigen geloofsysteem moeten onderzoeken of de problemen die wij ondervinden voortkomen uit ons geloofsysteem, overtuigingen en de keuze die wij maken. Wat wij zullen moeten doen, is ons bewust worden wat wij aan het doen zijn. Dit kan door er van een afstandje naar te kijken, waarbij je jezelf de vraag kunt stellen, “vergaat de wereld als ik niet wegvlucht, maar het probleem onder ogen kom?”. Nee, de wereld vergaat niet, het zijn onze eigen gedachten, onze eigen angsten die ons in de greep houden en het allemaal groter maakt dan het is, en waarbij wij vluchtgedrag voor de angst gedachten zullen vertonen. Wij zullen ons de vraag moeten stellen “wat ik doe, werkt dit of werkt het mij tegen?”

Als wij dit niet doen dan zal elke keuze die je maakt in het heden uit een ‘verleden herinnering overtuiging’ genomen worden en die je juist een probleem hebben opgeleverd. Als je hetzelfde blijft denken als altijd, zul je problemen niet oplossen, maar nog meer in de problemen komen, dan blijven de zorgen en problemen zich opstapelen en waarbij wij in een slachtofferrol kunnen belanden en zal dit niet ten goede komen van je gezondheid. Het levert stress op waarbij onze weerstand verminderd en kan leiden tot burn-out, depressie, psychische problemen. (zie ook burn-out – depressie)

Schrijven is een mooie tool om alles overzichtelijk te krijgen, begin bij het begin, schrijf alle zorgen, problemen op een vel papier zodat ze zichtelijk worden, en werk ze een voor een uit. (zie ook schrijven) Als je dit doet dan kun je als je tot de kern komt (de conclusie) en er een oplossing voor hebt gevonden, dit accepteren, vergeven, en daarna loslaten.

Hoe meer men met bewustwording bezig is zal men steeds vaker de vraag aan zichzelf stellen “is dit waarheid voor mij? wat er gezegd wordt, bevat dit waarheid?

Als psychische, emotionele pijn zo groot is dan zul je hulp moeten zoeken, want het helingsproces kun je niet alleen. Vraag, zoek hulp, want niets is te laat om aan een nieuw begin te beginnen.

 

“You must take away the pain, before you can begin to live again” Chris de Burgh

 

 

Zie ook andere onderwerpen in “Spirituele wegen en Spirituele bewustwording”