Irritatie

Irritatie

Wat is irritatie: keer dat je je ergert aan, prikkeling, aanstoot, prikkeling van een zintuig, prikkelingstoestand, toestand van overprikkeling, terging van een persoon, misnoegen, wrevel, verbittering, ontstemming, hinderen.

Irritatie, voor de één zal de aanleiding tot irritatie iets kleins zijn, voor de ander zal de aanleiding tot irritatie iets groot zijn. Waar de één zich aan ergert, hindert, zal of kan de ander zich niet ergeren of hinderen. Irritatie hangt samen met onze emotie, tolerantie, onze verbeelding, onze verwachting, onze persoonlijke zienswijze, oordeel, beleving.

Tolerantie

Tolerantie is de bereidheid om anderen afwijkend te laten denken, gedragen en handelen, het is ons vermogen om iets te verdragen, verdraagzaamheid. Kan de mens nog begrip, verdraagzaamheid opbrengen voor een iets of iemand of zijn wij zo lichtgeraakt dat wij ons aan vaak een klein iets of iemand storen? Gunnen wij elkaar nog iets, of zijn wij zo verbittert dat wij een ander niets gunnen, dan alleen onszelf?

Irritatie begint bij ons zelf, het is een gevoel wat in onszelf wordt opgeroepen over iets of iemand, met als reactie ‘dat wij het er niet mee eens zijn’, en wat ons een vervelend gevoel geeft. Wij horen of zien iets gebeuren waarvan wij denken dat het afwijkt van onze waarden, normen, gedragsregels, mening en gaan ons ergens aan irriteren omdat wij denken dat iets fout is. Maar klopt het wel wat wij zien gebeuren, is dit fout? Het is onze beleving, onze verwachting en de waarden die wij aan deze beleving hebben gegeven. Wat voor de een goed is, kan voor de ander fout zijn en andersom.

Ieder mens heeft een bepaald gedrag. Hoe dit gedrag is ontstaan is afhankelijk van hoe men is opgevoed, heeft men de basislessen meegekregen of geleerd of niet. Irritatie ontstaat uit onvrede, ontevredenheid, met als gevolg dat we denken hier zelf hinder van te hebben. We zijn het met iets of iemand niet eens en raken ontstemt. Onze overprikkeling neemt aanstoot aan het gebeuren, wat ons hindert en waardoor wij ons gaan ergeren en ons ergens aan gaan storen.

Irritatie groeit langzaam, het is een overprikkeling in onszelf wat een gevoel, emotie oproept in onszelf waardoor wij uit balans gaan, raken. Wij zullen in een negatieve stand gaan, en als zich het iets waarover wij ons irriteren blijft herhalen, zullen wij nog meer geïrriteerd raken. Wij kunnen op een punt komen dat alles wat zich voordoet in iets of iemand doet of laat een bron van ergernis, irritatie wordt.

Ook kunnen wij op een punt komen dat wij niets meer kunnen hebben van de persoon of gebeurtenis wat zich om ons heen afspeelt. Onze tolerantiegrens zal omslaan in irritatiegrens, welke zo hoog is opgelopen dat wij in onze emotie schieten.

De emoties die wij voelen lopen door elkaar, dit kan frustratie, woede, boosheid, teleurstelling, rusteloosheid, verdriet, pijn, enz. zijn en wat negativiteit met zich mee brengt. Wij kunnen of zullen ons uiten in boosheid, woede, frustratie, enz. en waarmee ons gedrag negatief, agressief wordt of kan worden.

Hoe is onvrede ontstaan

Onvrede ontstaat vanuit ons binnenste, ons innerlijk. Maar hoe is deze innerlijke onvrede ontstaan? Vaak is innerlijke onvrede ontstaan, voortgekomen uit het verleden. Vanuit het verleden hebben wij ervaringen opgedaan die ons leven nu bepalen. Hoe is onze opvoeding geweest, welke bagage wij hebben meegenomen vanuit het verleden, hoe staan wij nu in het leven, hoe is ons karakter, onze mentaliteit, onze normen en waarden, onze persoonlijkheid gevormd. Ook kan innerlijke onvrede vanuit een persoonlijkheidsstoornis welke aangeleerd of genetisch bepaald is zijn ontstaan.

Onvrede ontstaat van binnenuit, en komt voort uit ontevredenheid, niet gelukkig zijn met zichzelf, waardoor men rusteloos wordt. Er is een ‘behoefte aan iets’, waarvan men nog niet weet wat dat is. We beelden ons in dat we ‘iets’ nodig hebben om gelukkig te zijn, dat we pas onder ‘bepaalde omstandigheden gelukkig kunnen zijn’. Wij denken iets niet of te kort te hebben, waardoor onze drang om het te hebben groter wordt om het te bemachtigen. Dat wij zonder het ‘iets’ niet compleet, gelukkig, bevredigd zijn. Met het hebben, bemachtigen denken wij onze behoefte naar iets te hebben bevredigd. Dit zal een tijdje zo zijn, totdat dit bevredigende gevoel is weg geëbd en wij weer rusteloos worden en op ‘zoek’ gaan naar een nieuwe bevrediging. Het is een cirkel waarin wij ons bevinden. Om deze behoefte te bevredigen vluchten wij voor de waarheid over de werkelijke onvrede in onszelf en zoeken bevrediging van de tijdelijke rusteloosheid bij anderen. (zie ook vluchtgedrag bij problemen)

Men denkt dat men niet gelukkig is en zoekt op alle fronten ‘dit geluk’. Geluk, tevredenheid komt van binnenuit en in jezelf en niemand kan een ander ‘geluk, tevredenheid geven’. Ontevredenheid moet men zelf oplossen door de waarheid onder ogen te komen, te zien en te erkennen waarom er onvrede is en hier zelf iets aan doen. Maar vaak gaat het daar mis, omdat men de waarheid van ontevredenheid niet onder ogen wil komen blijft er ontevredenheid omdat men zich verzet tegen het onder ogen komen. De dingen waar wij ons tegen verzetten zullen standhouden, waarmee wij de kwaliteit van ons leven verlagen.

Hoe staan wij in het leven

Positief of negatief?

Tussen positief en negatief zitten nogal wat verschillen welke invloed op ons hebben.

Als men positief in het leven staat:

Men heeft een zelfverzekerd houding, er is zelfvertrouwen. (zie ook de zelven)
Wij zullen positief anders denken. Verruimd bewustzijnsniveau.
Zijn er niet of nauwelijks problemen, wij zullen probleem oplossend gericht denken, nemen zelfstandig actie, zijn actief. (zie ook de kracht van de gedachten)
Er is een reële kijk op dingen.
Staan open voor anderen, er is begrip, respect voor anderen, men trekt aan, anderen verblijven graag in dit gezelschap. Men zal mensen aanmoedigen. (zie ook vriendschappen)
Men heeft of zoekt balans in het leven, zitten goed in hun vel wat energie geeft, er zijn gezonde emoties, zullen lachen. Men uit blijheid, vreugde, men deelt, maakt zich niet druk. Men vestigt geen aandacht op zichzelf.
Men geeft positieve energie af en voedt een ander met positieve energie.
We verhogen onze kwaliteit van leven

Als men negatief in het leven staat:

Men heeft geen zelfverzekerde houding, zelfvertrouwen ontbreekt.
Men zal negatief denken. Beperkt bewustzijnsniveau.
Zijn er problemen, denken niet probleem oplossend gericht, nemen geen actie, worden passief. (zie problemen de baas)
Er is geen reële kijk meer op dingen.
Er wordt niet opengestaan voor anderen, er is geen begrip, respect voor anderen, men stoot af, anderen zullen niet graag in dit gezelschap verblijven. Men zal mensen ontmoedigen.
Men is uit balans, zit niet goed in het vel wat energie kost, worden- zijn prikkelbaar, negatief, er is stress en zorgen, de emotie is ongezond wat men boos, gefrustreerd en ongelukkig maakt. Men uit zich in klagen, zeuren, maakt zich druk om alles, men vestigt aandacht op zichzelf op een negatieve manier. (zie ook positief – negatief)
Men geeft negatieve energie af en voedt de ander met negatieve energie.
We verlagen onze kwaliteit van leven.

Irritatie kan klein beginnen, het is een ergernisje, niets meer en niets minder en kan zo weer verdwenen zijn, maar irritatie kan groot worden en blijvend zijn. Hoe wij in het leven staan zal te merken zijn aan onze gedragingen, gezegdes.

Als iemand niet goed in zijn vel zit, en daarmee uit balans is, dan zal er eerder irritatie ontstaan. Wij zijn onrustig, prikkelbaar, kunnen niet veel hebben, zijn uit balans. Vaak heeft dit te maken met problemen die er spelen en deze problemen kunnen van allerlei aard zijn en kan op bewust of onderbewust niveau zijn.

Problemen kosten ons energie, bezorgen en verhogen ons stressniveau, waardoor onze innerlijke energieaccu langzaam leeg kan lopen en zijn tol zal eisen, als wij niets aan de problemen doen. Onze gezondheid zal achteruit omdat wij energieverliezen waardoor er langzaam klachten kunnen ontstaan. Dit kan zijn op lichamelijk of geestelijk niveau of beide. Problemen kunnen ons uit onze slaap houden waardoor wij vermoeid raken omdat onze energie accu niet wordt opgeladen. Iedereen is weleens vermoeid of heeft weleens een slechte dag waardoor men niet veel kan hebben of verdragen. Vanuit niet veel kunnen hebben of verdragen kan irritatie, ergernis, ons ergens aan storen voortkomen met als gevolg dat wij prikkelbaar worden. Er hoeft maar iets onbenullig kleins zich voor te doen en we schieten al uit ons slof. Het uit de slof schieten is een uiting van prikkelbaar zijn. De moeheid is een excuus geworden om ons af te reageren. Hier kun je jezelf afvragen of als je niet moe bent/was of je over het punt waar je aan irriteerde en op afreageerde nog steeds een irritatiepunt is. (zie ook moe zijn) Irritatie mag er zijn, maar als irritatie een dagelijks gebeuren is waarbij wij constant ‘uit onze slof schieten’ dan is er toch meer aan de hand. Ergernissen, irritaties zorgen voor versterking van onze gevoelens, bezorgd ons stress, onze gevoelens zullen negatief zijn en kunnen geen begrip meer opbrengen voor een situatie of ander. (zie ook stress)

Het liefst willen wij dat alles goed loopt, zonder problemen, zorgen en dat een gebeuren of iemand ons hier niet in hindert. Als dit wel het geval is, dan gaan wij ons irriteren. We ergeren, storen, ons ergens aan. We zullen ons negatief gaan gedragen en zullen ons uiten in klagen.

Irritatie, ons ergeren aan iets of iemand komt voort uit onvrede, degene die geïrriteerd is, vindt dat hij of zij gehinderd wordt en van mening is, dat een ander iets ‘fout’ doet in hun beleving. Er loopt iets niet zoals de geïrriteerde persoon vindt of van mening is dat iets zou moeten lopen of moet zijn en daardoor uit balans raakt of is.

Bijvoorbeeld: we zitten goed in ons vel, en we gaan boodschappen doen. We sluiten achteraan in de rij, we moeten wachten op onze beurt, oké dit nemen wij voor lief, omdat wachten in de rij erbij hoort.

Wij zitten niet goed in ons vel en we gaan boodschappen doen. We sluiten achteraan in de rij, waarin wij moeten wachten op onze beurt. ‘Het wachten nemen wij niet voor lief, wij irriteren ons aan de in onze beleving ‘lange rij’, we worden ongeduldig, gaan klagen en denken dat we haast hebben. We denken dat we overal hinder ondervinden, maar de beleving in onszelf is dat wij vinden dat we hinder ondervinden, maar komt voort uit de gemoedstoestand en emotie die wij hebben.

Irritant

Wij kunnen iets irritant vinden en veelal gaat dit om een klein iets. Het is een kleine ergernis op het moment zelf wat wij veelal daarna vergeten. Het iets gebeurt niet vaak, maar worden wij hier vaker mee geconfronteerd dan gaan wij ons eraan irriteren.

Bijvoorbeeld

De persoon waarmee je hebt afgesproken is niet op de afgesproken tijd aanwezig
Het excessief gebruik van mobieltjes, bellen in een volle bus, trein, supermarkt
Driedubbel dik rijden op een fietspad
Een auto die niet doorrijdt
Een portiekdeur die open blijft staan
Boodschappen doen en het product is net op
Een haar, vlieg in je drinken, eten
Net gestofzuigd hebben en iemand anders komt binnen lopen met vieze schoenen
Dringen om iets te pakken terwijl je er staat

Waarom vinden wij bovenstaande voorbeelden irritant? Omdat aan bovenstaande voorbeelden een consequentie hangt, waarvan wij denken dat wij er nadeel van ondervinden.

Maar waarom gebeurd iets, wat is de eventuele reden en wat is of zou de consequentie zijn voor jou?

We pakken de voorbeelden van boven

is het voorbeeld
is de eventuele reden
het gevolg voor jou

De persoon waar je mee hebt afgesproken is niet op de afgesproken tijd aanwezig
De persoon had pech, file, opstopping, is te laat van huis gegaan
Je moet wachten, aan wachten hebben we een hekel

Het excessief gebruik van mobieltjes, bellen in een volle bus, trein, supermarkt
Mensen kunnen niet meer zonder communicatiemiddel
Je kunt letterlijk meeluisteren wat een ander te zeggen heeft waar je niet op zit te wachten

Driedubbel dik rijden op een fietspad
Men wil niet achter elkaar fietsen om niets te hoeven missen, men houdt zich niet aan de regels
Je kunt er niet langs, we denken te laat te komen

Een auto die niet doorrijdt
De bestuurder zoekt de juiste weg, straat, durft niet harder te rijden
Je kunt niet doorrijden, we denken te laat te komen

Een portiekdeur die open blijft staan
Er wordt even vuil weggegooid, om vervolgens weer terug te komen, uit gemak, niet nadenkend dat ongenode bezoekers binnen kunnen komen, luiheid
Eventueel inbraak

Boodschappen doen en het product is net op
Iedereen wilde het product, de leverancier is vergeten te bestellen, leveringsproblemen van de fabrikant
Je moet naar een andere winkel om het te kopen, het kost ons extra tijd

Een haar, vlieg in je drinken, eten
Die haar liet op dat moment los, de vlieg koos een andere vlieg richting
We nemen een nieuw glas drinken of bord eten

Net gestofzuigd hebben en iemand anders komt binnen lopen met vieze schoenen
De ander denkt niet bewust na, ziet niet dat er net gestofzuigd is, luiheid
Je kunt opnieuw beginnen met schoonmaken

Dringen om iets te pakken terwijl je er staat
Men wil heel graag iets hebben, men denkt dat men iets te kort komt, men wil niet wachten
Je komt in de verdrukking, wordt weggeduwd

Personen die een vraag blijven stellen terwijl het antwoord al meerdere keren is gegeven en zij het al weten
Gemakzucht, luiheid, niet willen ‘horen’ vergeetachtigheid, aangewende vergeetachtigheid
Men gaat zich aan deze mensen storen

Bovenstaande voorbeelden betreffen voorbeelden die vanuit een iets of iemand worden veroorzaakt en die veelal vanuit het gedrag komen.

Maar we kunnen ook iets irritant vinden waar wij zelf de veroorzaker van zijn.

Irritatie wekken wij bij onszelf op en vaak laten wij onszelf dit gebeuren door iets achterwege te laten vanuit luiheid en gaan wij ons aan onszelf irriteren maar hebben dit vaak niet door dat wij zelf iets veroorzaken. Onbewust veroorzaken, creëren wij zelf de situatie omdat wij uitstellen.

Een mens kan zich irriteren, ergeren aan rommel. Bijvoorbeeld in huis. Vaak is deze rommel door ons zelf gecreëerd. Wij laten dingen slingeren, ruimen iets niet gelijk op waardoor rommel oploopt totdat wij er genoeg van hebben en wij deze rommel gaan opruimen om het daarna weer tot een rommel te laten komen. Waarom laten wij rommel oplopen? Dit kan vele redenen hebben, maar vaak is dit uit luiheid. Op het moment hebben wij geen zin om iets gelijk op te ruimen, we gooien iets neer, en zien later wel. We denken er niet bij na, we besteden er geen aandacht aan. Onbewust gooien wij dingen neer, maar, met het neergooien en op laten lopen van rommel, gaan wij ons later wel aan onze eigen gecreëerde rommel irriteren, totdat wij ons bewust worden en letterlijk zien dat het een rommel is en wij actie gaan ondernemen om het op te ruimen. Het opruimen zal ons een goed gevoel geven op dat moment, maar, duurt veel langer om het opgeruimd te krijgen dan als wij dit gelijk hadden gedaan.

Bijvoorbeeld

Het tandpastadopje wat niet op de tube gaat
Een keukenkastje wat open blijft staan
Vuil op de vloer laten oplopen
Met stofzuigen de deurpost raken zodat deze beschadigd is
Iets niet kunnen vinden

Ook hier kun je de reden en het gevolg op loslaten.

We pakken de voorbeelden van boven

is het voorbeeld
is de eventuele reden
het gevolg voor jou

Het tandpastadopje wat niet op de tube gaat
Gemakzucht, luiheid, uitstel gedrag
Tandpasta droogt uit

Een keukenkastje wat open blijft staan
Gemakzucht, luiheid, uitstelgedrag
Je stoot je hoofd tegen het kastje

Vuil op de vloer laten oplopen
Gemakzucht, luiheid, andere prioriteiten stellen, uitstelgedrag
Oplopende troep, rommel, viezigheid

Met stofzuigen de deurpost raken zodat deze beschadigd is
Onvoorzichtigheid, iets moet snel, snel
Beschadigde deurpost, er moet opnieuw geverfd worden

Iets niet kunnen vinden
Vergeetachtigheid, slordigheid, het is op
We grijpen mis, we kunnen niet verder

Allemaal voorbeelden die een oorzaak hebben en een gevolg.

Waar irriteren we ons aan, wat is de bron van irritatie

Irritatie, ons aan iets ergeren, kan voortkomen vanuit vele bronnen. Bijvoorbeeld: geluid, leef geluiden, mensen, gedrag wat vertoond wordt, jaloezie, afgunst, verbittering, frustratie, moeheid, geen communicatie, negatieve aandacht vraag, verbouwingsgeluiden, verkeersgeluiden, schreeuwende, gillende kinderen, dichtslaande deuren, muziek of instrument geluiden, een verkeerd geparkeerde auto, een blaffende hond, file, een wacht rij voor de kassa, uit iets te verbergen hebben, enz. bovenstaande is maar een klein opsomming waaraan men zich kan ergeren en waarvan wij een persoon of gebeuren de schuld geven.

Geluid

Geluid is een van de meeste bronnen van irritatie. Ook is geluid een onderdeel van ons dagelijks leven. Geluid wordt al gauw lawaai en hinderlijk genoemd.

Wat de een als hinderlijk lawaai ervaart, zal of kan een ander niet als hinderlijk lawaai ervaren. Het is onze ervaring, beleving, perceptie die wij over het iets hebben en die sfeer bepalend is of kan zijn.

Irritatie in de seizoenen

In de zomermaanden zullen er meer irritaties, ergernissen zijn dan in de wintermaanden. In de zomer maanden leven wij ‘meer buiten’ dan binnen. Degene met een tuin, zullen hun dagelijkse leven even verplaatsen naar buiten. Degene die geen tuin hebben zullen het leven verplaatsen naar balkon en zetten ramen en deuren open, voor beide geldt dat de ‘binnen vaste dagelijkse leefgewoonten’ worden verplaatst, voortgezet naar buiten.

Als de zon schijnt heeft dit effect op ons humeur, we worden vrolijker, zijn uitbundiger, als het regent zullen we in onze schulp kruipen en worden we humeurig. Omstanders, buren, kunnen de gebeurtenis of persoon zien en horen en denken, oh die hebben het gezellig, terwijl anderen zich kunnen storen omdat er behoefte is aan rust.

Overdag zullen of kunnen wij minder last hebben van irritatie, uitzonderingen daargelaten. Wij hebben voor onszelf bedacht dat overdag alles mag, kan en gedaan mag worden zonder dat wij ons ergens aan storen of wij hier hinder van ondervinden.

Voor de avond hebben wij bedacht dat niet alles mag, kan of gedaan mag worden en dat dit op een bepaalde tijd moet stoppen in de avond. Voor ons geldt dat na acht uur in de avond wij rust willen en waarvan wij vinden dat anderen zich hier ook aan moeten houden. Wij hebben een verwachting en die verwachting kan weleens anders lopen dan waarvan wij vinden dat deze verwachting zou moeten lopen. (zie ook verwachting)

Bepalingen, normen en reglementen

Om ons woongenot te beschermen zijn er regels, bepalingen, reglementen. In appartementencomplexen gelden veelal een huishoudelijk reglement. Hierin worden de regels beschreven die voor het complex gelden. Ook het woongenot wordt hierin opgenomen, en veelal onder het kopje bescherming woongenot. Het huishoudelijk reglement geeft aan dat de bewoner verantwoordelijk is voor het ongestoorde woongenot van andere bewoners en dat men rekening dient te houden met elkaar en dat men van elkaar geen hinder- overlast ondervindt. Dit reglement maakt veelal duidelijk onderscheidt tussen overdag en avond.

Vanuit overheidswege zijn er bepalingen, normen, regels, richtlijnen opgelegd. Ook deze bepalingen, normen, richtlijnen zijn erom ons te beschermen.

Voor buitenwerkzaamheden is er geen wettelijke bepaling alleen een richtlijn. Hier geldt vaak een “ongeschreven stelregel” van tijden, tussen 7 en 19.00 uur.

Maar houden wij ons aan reglementen, bepalingen en normen? Vaak niet en deze worden dan ook met handen en voeten getreden omdat men vindt of denkt dat dit niet voor hen geldt.

Diverse geluiden

Geluid: dit kunnen diverse geluiden zijn, zoals leef geluiden, stemgeluiden, speelgeluiden, verbouwingsgeluiden, bouwwerkzaamheden, blafgeluiden, muziek/instrument geluiden, enz. Soms weet je op voorhand al dat er iets kan gaan plaatsvinden wat (eventueel) geluidsoverlast kan of zal bezorgen.

Bijvoorbeeld: het huis van je buren is verkocht, er komen nieuwe bewoners, deze gaan verbouwen. Vele mensen werken door de week en in de avonduren en weekend wordt er geklust. Hier kun je denken, oh oké, ja deze mensen zijn hard bezig om hun huisje naar de zin te maken, ook ik heb ooit eens in deze situatie gezeten. Of je kunt je ergeren, irriteren wat een verstandhouding met de nieuwe buren niet ten goede komt. Of je wordt door middel van een brief op de hoogte gesteld, gewaarschuwd dat er eventueel geluidsoverlast kan gaan plaats vinden bij bijvoorbeeld werkzaamheden aan het spoor, bouwwerkzaamheden. Hier kun je denken, oh oké, ik word gewaarschuwd op voorhand dus hou ik er rekening mee dat er eventueel geluidsoverlast kan zijn (wat achteraf mee heeft gevallen) of je kunt je op voorhand al druk maken over de geluidsoverlast die eventueel plaats kan gaan vinden. Hier gaan gedachten meestal op hol over wat er zou kunnen gebeuren en wat de gevolgen voor jou kunnen/zouden zijn.

Ieder mens heeft vaste gewoonten waaruit leef geluiden komen. De een zal niet of nauwelijks geluid met zich mee brengen, terwijl een ander wel geluid met zich mee brengt en waarvan men dan weet dat men thuis is. Veelal is men zich er niet van bewust dat een ander hen kan horen. In appartementencomplexen kan dit voorkomen en vanuit alle kanten, van boven, beneden, links en recht. Appartementen kunnen gehorig zijn en alle kanten kunnen ‘meegenieten’. Een niet goed gelegde laminaat vloer kan een bron van ergernis worden of zijn. Maar hoe is onze instelling, onze gewoonte? Doen wij bij binnenkomst onze hakken, onze schoenen uit? Weten wij hoe hard wij muziek kunnen draaien zonder dat dit overlast veroorzaakt naar anderen toe? Meestal niet, wij hebben niet door hoe geluid geleidt als de boxen rechtstreeks op laminaat staan, maar wat gemakkelijk te verhelpen is door de boxen op kurken onderzetters te zetten of er geluiddempende matjes onder te leggen. Een muziekinstrument wat bespeeld wordt. Vaak onbewust aangeschaft zonder er op voorhand over na te denken wat dit voor een ander qua voortbrengend geluid kan betekenen.

Huisdieren, zoals een hond, kan voor overlast zorgen als deze de hele dag zit te blaffen. De eigenaar heeft dit zelf niet in de gaten omdat men weg is, maar een ander wel. Maar waarom blaft een hond? Een hond kan blaffen uit waakzaamheid, hij/zij zal reageren op een bel, een geluid, dit is normaal gedrag van een hond, maar vaak wordt dit gedrag afgestraft omdat wij dit zelf als hinderlijk ervaren. Door blaffen af te straffen, krijgt de hond aandacht en zal het blafgedrag voortzetten. Ze worden voor het blaffen beloond en wordt aangeleerd gedrag. De hond kan reageren vanuit enthousiasme, angst, frustratie, agressie, verwaarlozing, allemaal gedrag wat niet hoeft als de hond goed is opgevoed en men zich verdiept in de hond waarom het zulk gedrag vertoond. Soms kun je jezelf afvragen waarom er een hond is als men overdag/avond niet thuis is. Net als bij kinderen geldt ook bij honden dat er opgevoed moet worden en dat er aandacht aan besteed moet worden. Kinderen die spelen, en soms lijkt het of er alleen maar gegild kan worden in plaats dat men op normaal volume met elkaar praat. De een praat harder dan de ander, telefoneren met een mobiele telefoon geeft ons de neiging om harder te praten dan normaal. Om klem bij te zetten zullen wij ons stemgeluid een verheffen, vaak niet beseffend dat anderen mee kunnen luisteren. Dichtslaande deuren, gebeurt dit uit tocht of uit woede.

Vreemde omgeving

Als wij bijvoorbeeld op vakantie zijn of bij iemand anders, dan zijn wij veelal in een vreemde omgeving. Ieder geluid zullen wij horen omdat dit nieuw voor ons is. Op een gegeven moment zijn wij aan deze geluiden gewend en hebben het niet eens meer door dat deze geluiden er zijn.

In een stad zal het drukker zijn met meer geluid dan op het platteland. Als iemand van het platteland naar de stad komt dan zal men dit opvallen en zal iemand vanuit de stad opvallen dat het op het platteland stiller is. Wonen langs of dicht bij een spoorlijn of drukke weg, zal ons in eerste instantie opvallen, op een gegeven moment zullen wij het niet meer horen, totdat bijvoorbeeld iemand nieuw komt en hen dit opvalt en ons hierop wijst.

Rekening houden met

Vroeger was het de normaalste zaak van de wereld dat men rekening hield met elkaar, een ander hielp uit bezorgdheid, goedheid, je geïnteresseerd bent in elkaar. Tegenwoordig is dit niet meer zo. Vrijwel iedereen is ‘ik, ik, ik georiënteerd’. Men houdt geen rekening met elkaar, hulp aan een ander vanuit bezorgdheid, goedheid, interesse is er niet meer. Vaak weten we niet eens wie er naast ons woont. Als een ander geen rekening met hen houdt of hen helpt is hierop commentaar. Hier wordt veelal gedacht ‘ik mag alles, een ander mag dit niet’. Veelal leeft men ‘ieder voor zich’ maar waarvan men wel verwacht dat men rekening met elkaar houdt. Als men het idee heeft dat men geen rekening houdt met elkaar gaat men zich irriteren. Waar vroeger met de opvoeding werd geleerd om rekening te houden met de buren door zachtjes te praten, muziek zacht te zetten, op zondag niet te klussen om anderen niet te storen, enz. is dit nu een soort illusie geworden. Hier wordt niet of nauwelijks meer aandacht in de opvoeding aan besteed. Uitzonderingen daar gelaten.

Maak je je druk om iets of iemand, of maak je je druk om niets

Soms kun je afvragen waar mensen zich druk om of over maken, waar het uiteindelijk over gaat. Vaak gaat het uiteindelijk om niets, om peanuts. Peanuts kunnen pinda’s zijn, maar ook gebruiken wij deze uitdrukking voor iets onbeduidends, onbenulligs, kleinigheidje, er wordt van een probleem een groot probleem gemaakt waarbij men zichzelf belachelijk maakt. Vaak maken wij ons druk om niets, maar maken erom heen drama wat voor de buitenwereld zo over de top is dat men zichzelf belachelijk, ongeloofwaardig maakt. Het gedrag wat men vertoont, de gezegdes die men zegt staan niet in verhouding tot het werkelijke probleem wat door hen zelfgecreëerd is. Achteraf zal men zich afvragen “waar ging dit eigenlijk over, waar maakt de persoon zich druk om?”. Men moet erom lachen, niet uit leedvermaak of omdat het grappig was maar uit verbazing of belachelijkheid en zal men het hoofd schudden en denken, ‘er zijn ergere dingen om je druk over te maken’.

Reëel of niet reëel

Is irritatie echt zo erg als wij het doen voorkomen?

Irritatie wordt vaak veel groter gemaakt dan het is. Is het gebeuren waar wij ons over irriteren echt zo erg als wij denken? En wat als wij de andere kant eens bekijken?

Irritatie kan reëel zijn of niet reëel, het ligt aan de situatie die zich voordoet en de beleving die wij hierbij, hiervan, hierover hebben. Er is een persoonlijke beleving, zienswijze, oordeel wat als hinderlijk wordt ervaren. We zullen bij onszelf te raden moeten gaan of de irritatie die wij hebben aan iets of iemand realistisch is of niet. Gebeuren dingen expres of niet expres, per ongeluk. Is het overdag of in de avond.

Vele dingen kunnen een bron van ergernis zijn, maar is het realistisch of komt het voort vanuit onze onvrede. Hoe is onze emotie op dat moment, hoe is onze gemoedstoestand op dat moment. Zitten wij goed in ons vel of zitten wij niet goed in ons vel wat ons gedrag niet ten goede komt. (zie ook emotie)

Aan een verhaal, een gebeurtenis, persoon zitten altijd twee kanten en de andere kant weten wij niet. De een doet iets, de ander denkt te weten waarom de ander iets doet en trekt op voorhand conclusies en velt een oordeel, echter weet men niet wat de beweegreden is van de ander.

Vaak is ons denken op een ander gericht, wij kunnen ons afvragen en hiermee bedenken wat een ander van ons vindt, wat een ander zal zeggen, en andersom of we bedenken dingen en trekken op voorhand conclusies of oordelen op voorhand. We laten onze gedacht gaan en veelal bekijken wij iets niet meer rationeel. Onze gedachten gaan met ons op de loop en maken het groter dan het is. We bedenken de ergste scenario’s waarin wij zelf gaan geloven. Dit omdat wij maar één kant bekijken en dat is onze kant, waarin wij voor onszelf denken en bepalen wat goed is en wat niet, en waarvan wij denken dat het niet loopt zoals wij willen dat het loopt. We kunnen zo met onszelf en de irritatie bezig zijn dat wij in zelfmedelijden gaan en totaal de grip op de realiteit kwijtraken of zijn. Eigen, gedachten, ideeën kunnen een obsessie worden waarin realiteit en fantasie door elkaar kunnen gaan lopen.

Het maar van één kant bekijken en het op de loop gaan met onze gedachten kan doorslaan in paranoia, waandenkbeelden, onze gedachten kunnen of zijn op hol geslagen en wij gaan denken dat iets expres gebeurd. We kunnen op voorhand al dingen gaan horen, zien die er niet zijn, en verdenken een gebeuren of persoon van iets. Er zal een verhoogde alertheid zijn. Bij irritatie gaan wij nog meer op het iets of iemand letten om zich nog meer te kunnen ergeren als men ziet als de ander iets doet of nalaat.

De kijk op reëel, niet reëel

Situaties kunnen reëel of niet reëel zijn, het is hoe wij ernaar kijken en mee omgaan en wat onze beleving, zienswijze, oordeel, gedrag hierover is.

Situatie	Reëel	Niet reëel	Uitleg reëel	Uitleg niet reëel
Geluiden	*	*	overdag	laat in de avond
Leef geluiden	*	*	overdag	laat in de avond
Gedrag, negatief		*		gedrag probleem
Jaloezie		*		ongezonde emotie/ gedrag problemen
Afgunst		*		ongezonde emotie/gedrag problemen
Verbittering		*		ongezonde emotie/gedrag problemen
Frustratie		*		ongezonde emotie/gedrag problemen
Moeheid		*		zorgen, problemen, enz. er wordt over persoonlijke grenzen gegaan waaraan men niets doet
Geen communicatie		*		vanuit niet durven, angst
Negatieve aandacht vraag		*		gedrag probleem
Verbouwing	*	*	overdag	laat in de avond
Schreeuwende/gillende kinderen	*	*	uit nood of niet	kinderen is niet bijgebracht dat er rekening gehouden moet worden met anderen
Blaffende hond	*	*	uit waakzaamheid	uit verwaarlozing, alleen lating, gedrag
Verkeerd geparkeerde auto		*		houd zich niet aan de regels
Dichtslaande deuren	*	*	vanuit tocht, waarin men niet doorheeft dat dit kan gebeuren	vanuit ruzie, vaste gewoonte die men niet doorheeft
Muziek	*	*	overdag	laat in de avond
Instrument geluiden	*	*	overdag, er moet geoefend worden, men wil iets leren	in de avond, instrument welke bespeeld wordt in een appartementen complex

Irritatie op laten lopen

Als er irritatie is dan zullen we dit kenbaar moeten maken aan diegene. Degene waar wij ons aan irriteren kan niet op voorhand weten dat wij ons ergeren en of kan zich van geen kwaad bewust zijn. Veelal gaan wij de confrontatie, het gesprek niet aan of uit de weg omdat we geblokkeerd worden door angst. Angst is een emotie die ons laat blokkeren, uitstellen, geen actie ondernemen, ons laat inkrimpen, en wat voortkomt uit ons denken. Wij laten ons beïnvloeden door ons denken. Onze gedachten gaan met ons op de loop door angst. Wij durven niets te zeggen, of zeggen maar niets als dit nodig is, omdat we de goede vrede willen bewaren, de ander niet willen kwetsen of omdat we ruzie willen vermijden. Door niets te zeggen, traineren wij ons zelf. We vertragen opzettelijk een gesprek, confrontatie, waardoor we ons zelf blijven omringen en voeden met negatieve energie omdat de ander niet weet wat er bij ons speelt en op oude voet door kan gaan vanuit onwetendheid. (zie ook angst – basis emotie angst)

Veelal spreken wij irritatie niet uit naar degene die het betreft, waardoor we blijven rondlopen met irritatie wat zich zal opstapelen en zijn tol zal eisen. Door niets te zeggen tegen de ander zullen wij energieverliezen, ons stressniveau zal worden verhoogd, onze ergernis is of kan zo hoog oplopen dat wij het niet meer kunnen binnenhouden. Met als gevolg dat de bom kan barsten en wij letterlijk alles eruit gooien wat niet goed overdacht is. Wij zijn buiten zinnen geraakt. Waarom barst de bom? Omdat de irritatie te hoog is opgelopen en wij ons moeten ontladen. Irritatie kan omslaan agressie, in verbaal, fysiek geweld. Irritaties kunnen hoog oplopen en ruzie uitlokken waarbij de verstandhouding die men met elkaar had ernstig verstoord kan worden en kan overslaan in haat en nijd.

Of wij gaan wel het gesprek aan waarbij wij, als een ander ons irriteert, er op ‘hoge poten’ heengaan. Wij zullen naar de persoon gaan in een verhoogde staat van irritatie en boosheid. Aangekomen op de plaats en bij de ander die hen irriteert, zal men in woede, boosheid, frustratie reageren en hun verhaal doen en waarbij de ander deze emotie overneemt door in woede, boosheid, frustratie te ontvlammen, omdat men een boos persoon tegenover hen heeft staan en waarbij de eerste reactie zal zijn om te verdedigen.

Irritatie kan alleen opgelost worden als wij er met de ander, waaraan wij ons irriteren, over praten in rustige staat. Ruzies kunnen worden overwonnen als men bereid is naar elkaar te luisteren en elkaars standpunt te begrijpen. Zich te verdiepen wat de ander gedreven heeft.’

Irritatie kan omslaan in kwaadwillig gedrag

Veelal denken wij dat iets of iemand ons moedwillig irriteert. Dit kan zo zijn, maar dit hoeft niet het geval te zijn.

Er kunnen mensen zijn die de ‘pik hebben op iemand die hen irriteert’, alleen komt de persoon waar men zich aan irriteert er nooit achter waarom deze mensen zich ergeren omdat er nooit een gesprek plaats vindt. Het gedrag wat de geïrriteerde persoon vertoont naar diegene die hen irriteert als zij elkaar tegenkomen zal koel zijn en de ander kan dit opmerken maar niet weten waarom er bijvoorbeeld niet meer gegroet wordt of dat er koel gedaan wordt.

Of er heeft wel een gesprek plaatsgevonden welke niet bevredigend is geweest voor degene die zich irriteert en ‘de pik op iemand hebben’ voortzet. Irritatie is overgegaan in een houding van innerlijke pijn, haat, nijd, wrok, verbittering en waar men iedere dag mee bezig is.

Vaak hebben wij de houding: ‘er wordt mij iets aangedaan, dus doe ik iets terug’. Er wordt vergelding gezocht. Deze houding komt voort uit gekwetst zijn. We ervaren pijn, en willen dat een ander ook pijn ervaart bij wijze van vergelding en zoeken wraak. Omdat wij innerlijke pijn, haat, nijd, wrok voelen, denken wij dat wij een manier moeten gaan vinden, bedenken en uitvoeren om ‘met gelijke munt terug te betalen’. We geven hiermee aan, we zijn gekwetst door een ander, en de ander moet zich ook gekwetst voelen en rechtvaardigen hiermee onze vergelding. (zie ook wrok) Onze gedachten en daden kunnen hierin ver gaan, de verbittering is zo sterk dat wij onszelf denken te rechtvaardigen met onze gedachten en daden, die door ons als de enige juiste handeling gezien en begrepen.

We kunnen denken; “we vergelden kwaad met kwaad, we betalen met gelijke munt terug”, maar dit heeft geen zin, het zal de verstandhouding alleen maar verslechteren en komt een gezondheid niet ten goede en kan omslaan in gewelddadig gedrag. Gewelddadige oplossingen van meningsverschillen zijn echter een teken van onvolwassenheid.

Gedrag van een geïrriteerd persoon

Iemand die geïrriteerd is zal een bepaald gedrag gaan vertonen, het gedrag hangt af van de hoogte van de irritatie.

* is matig irriteren, ** is heftig irriteren

	Kenmerken	Gradatie	Gradatie
●	Boosheid	*	**
●	Kortaf zijn	*	**
●	Verliest respect voor een ander		**
●	Overal commentaar op hebben		**
●	Oordelen en veroordelen		**
●	Agressie zowel verbaal als fysiek		**
●	Kleineren		**
●	Beledigen		**
●	Dreigen en bedreigen		**
●	Geven een ander een schuldgevoel		**
●	Gebruiken de woorden: jij, en mijn		**
●	Geen beheersing		**
●	Zijn achterdochtig		**
●	Houden mensen in de gaten		**
●	Verhoogde alertheid op personen of gebeurtenis waar men zich aan irriteert		**
●	Klagen		**
●	Zwart maken, vuilspuiterij		**

Emotie en gedrag

Irritatie is een uiting vanuit onze emotie, en veelal ligt aan onze emotie een grondslag. Waarom is er innerlijke kwaadheid, boosheid? Veelal komt innerlijke kwaadheid voort uit het verleden. Men is in het verleden gekwetst door iets of iemand en wat niet is verwerkt waardoor men in het heden emotioneel beschadigd is, of kan voortkomen uit een persoonlijkheidsstoornis die is ontwikkeld of erfelijk bepaald.

Veelal zit er achter dit gedrag een innerlijke kwaadheid, boosheid en waarvan men niet weet wat men met dit gevoel aan moet en waarvan men een ander de schuld geeft. Als innerlijke kwaadheid en alle bijkomende emoties te veel worden kan of zal men zich ontladen door ‘uit de slof te schieten’. We worden driftig. Zelfbeheersing zal op dat moment ontbreken. Doordat er geen zelfbeheersing is wordt alles eruit gegooid, gespuid in deze driftbui wat men op voorhand heeft ingehouden.

Hiermee kan men een ander “overvallen” en met dit gedrag denkt men zich te verdedigen door de aanval te kiezen. Omdat zelfbeheersing ontbreekt, zal alles wat men dwars zit eruit gooien waarbij men niet nadenkt over wat men zegt. Er wordt gedacht dat een ander hoger staat, beter zijn dan zij zelf. Door zichzelf zo te gedragen denkt men anderen naar beneden te halen en angst in te boezemen. Zinnen kunnen of zullen beginnen met jij, jij dit, jij dat. Er kan of wordt gekleineerd, beledigd, bedreigd, bedreigen met woorden. Hiermee probeert men een ander omlaag te halen en waarmee men de schuld bij de ander neerlegt en hen een schuldgevoel geven.

Wat er gebeurt, is dat men het eigen ego opblaast, waarmee men wil aangeven, laten zien dat men heel wat is door zich lichamelijk groot te maken. Deze gedragingen, acties komen voort uit angst, gekwetstheid, onmacht en is een verdedigingstechniek. Men denkt of gaat er op voorhand al vanuit gaat dat een ander het op hen gemunt heeft zodat men op voorhand al de aanval kiest, waardoor dit vaak voor een ander als zeer onverwacht komt. Waarom men dit doet is omdat men zich niet minderwaardig wil voelen en daarom wordt een ander met woorden omlaaggehaald.

Als mensen in woede reageren dan zijn zij niet voor rede vatbaar en zullen niet ‘horen’ wat een ander te zeggen heeft. De zelfbeheersing, het respect voor de ander is compleet verdwenen. Vanuit onmacht wordt er gereageerd, waarbij onredelijk onvolwassen gedrag plaats vindt. De eigen woede is zo groot dat men geen begrip voor een ander kan opbrengen, men luistert niet wat een ander te zeggen heeft, de ander zal constant onderbroken worden en wat men zegt zal door de boze persoon onderuit worden gehaald. Men praat maar door, blijft herhalen, onderbreekt, waardoor er geen dialoog maar een monoloog plaats vindt en waarbij men het laatste woord wil hebben. Woede kan omslaan in fysiek, agressief gedrag.

Het beste wat je kunt doen als je een boos persoon tegenover je hebt staan om kalm tot zeer kalm te blijven en niets tot nauwelijks iets zeggen of te doen. Boze, woedende mensen zijn op dat moment niet voor rede vatbaar, zij zullen eerst gekalmeerd moeten zijn voordat rede plaats kan vinden. Ga je mee in de boosheid, woede, van de ander, door een tegen reactie te geven, dan zal de energie ‘boosheid, woede’ alleen maar versterkt worden en verlaag je jezelf tot hetzelfde onvolwassen niveau van de ander en kan de situatie uit de hand lopen. Tegen reacties zie je vaak gebeuren omdat men zich wil verdedigen waarvan men beschuldigd wordt. Hoe moeilijk het ook is als je beschuldigd, gekleineerd, bedreigd, naar beneden gehaald wordt, beledigd, enz. probeer geen tegen reactie te geven totdat degene is gekalmeerd, wees op dat moment de wijste. Een mooi spreekwoord geldt hier: “spreken is zilver, zwijgen is goud”.

Heb je het gevoel dat de situatie uit de hand kan of loopt, beëindig het gesprek door dit aan te geven dat je het gesprek beëindigd en dat je er later over wilt praten en verlaat de plek. Veiligheid staat voorop.

Niet iedereen zal uit gekwetstheid, boosheid, enz. en met agressie, geweld, boosheid reageren. Er kan ook vanuit besef, bewustzijn, rede, volwassen gedrag gereageerd worden.

Bespreken met een ander, maar niet met persoon waar het om gaat

Als er irritatie is dan zullen wij dit bespreken met personen om ons heen en niet met de persoon die de irritatie in ons omhoog heeft gebracht. We kunnen raad vragen aan een ander om het irritatie probleem op te lossen, maar veelal spuien we ons ongenoegen aan een ander en blijven dit doen zonder het irritatie probleem op te lossen. We gaan roddelen, vuilspuien om opgekropte irritatie de baas te kunnen. Het verhaal wordt verteld aan derden. Veelal berusten deze vertelde verhalen niet op werkelijkheid, waarheid. Hoe erger de irritatie, hoe ‘groter’ het verhaal verteld wordt. Het verhaal wordt groter gemaakt dan deze in werkelijkheid is, er wordt drama gemaakt. Er worden dingen weggelaten, bij verzonnen, er worden andere verhalen over de gebeurtenis of persoon bijgehaald, er wordt beledigd, gekleineerd, men zal een ander zwartmaken, men oordeelt en veroordeeld een ander op voorhand, het respect voor de ander is volledig weg. In deze gesprekken kan of is de realiteit van het verhaal wat men aan een ander verteld geheel weg.

Aan een verhaal zitten altijd twee kanten, echter hoort men maar één kant van het verhaal.

Hier kunnen twee dingen gebeuren;

Men gaat mee in het verhaal en de emotie van de persoon die het verhaal vertelt. Dit omdat men degene die het verhaal verteld klakkeloos op waarheid geloofd en het gezegde zomaar aanneemt, met als gevolg dat men mee gaat in de emotie van de verteller en hiermee de verteller zijn of haar emotie en verhaal bevestigd en de emotie versterkt.

Men zet vraagtekens bij het verhaal wat verteld wordt. Dit, omdat het verhaal en gedrag van degene die het verteld zo over de top is of kan zijn dat men niet meer geloofwaardig overkomt. Een ander prikt door de ander heen. Hier kan over gepraat worden en vragen worden gesteld of het allemaal echt zo erg is.

Als meerdere mensen zich aan hetzelfde probleem irriteren, storen zullen deze mensen elkaar opzoeken en hierover praten. Hier zie je gebeuren dat men de irritatie met elkaar bespreekt, maar dat men wacht op elkaar, men verwacht van de ander dat de ander er iets aan doet.

Wat doet irritatie met onze gezondheid

Hoe langer we met irritatie, ergernis, rondlopen hoe slechter dit is voor onze gezondheid. Irritaties kosten ons energie en als irritaties langer duren, zal dit ons energieverlies opleveren. Op energetisch niveau zal ons eigen energieniveau langzaam leeglopen, waardoor we langzaam moe worden en wij op een punt kunnen komen dat onze innerlijke energie batterij leeg is en blijft en waarmee we onze kwaliteit van leven verlagen.

Irritatie is negativiteit en veroorzaakt stress. Stress heeft geen goede uitwerking op ons en langdurige stress kan lichamelijk en geestelijke klachten veroorzaken en is ongezond. (zie ook stress). Irritatie is een probleem geworden en kan of zal een ‘dagelijks’ probleem zijn.

Doordat wij het een dagelijks probleem hebben gemaakt verspillen wij energie omdat we nalaten het probleem op te lossen. Irritatie zal aan ons te zien zijn, ons gezicht staat niet vrolijk, er is een vermoeide indruk, we zijn prikkelbaar.

Irritatie aan een persoon

Wij kunnen ons ook irriteren aan een persoon, personen.

Irritatie kan twee kanten hebben, de persoon die zich irriteert aan iets of iemand, of een persoon die zich irriteert aan een geïrriteerd persoon.

Irritatie zal negativiteit met zich meebrengen. Maar wat doet negativiteit van andere met ons. Ieder mens is weleens negatief, en dat mag er ook zijn, maar als negativiteit een dagelijkse bezigheid is dan zullen we hierdoor veranderen. Negativiteit veroorzaakt problemen. Zijn wij zelf negatief en kunnen wij dit niet meer omzetten naar positiviteit dan zal ons dagelijks leven hierdoor veranderen en onszelf en anderen beïnvloeden. De naaste omgeving, anderen personen om hen heen kan men met zich mee sleuren, trekken in negativiteit. Vaak heeft men van zichzelf niet door dat men negatief is en negativiteit uitstraalt en dat anderen aan hen irriteren. Personen die positief in het leven staan zal het eerder opvallen als men negatieve personen om hen heen heeft.

Iedere mens staat in contact met een ander. De connectie, de relatie die wij met elkaar hebben kan verschillen en uit vele vormen en vanuit vele redenen ontstaan zijn. Bijvoorbeeld: een familierelatie, werk relatie, buren relatie, vriendschap relatie, liefdesrelatie, enz. (zie ook vriendschappen) Met de een zullen of hebben wij meer contact dan met een ander. Doordat wij met elkaar in contact staan, leren wij de persoon kennen en zullen wij dingen waarnemen, observeren. Het kan voorkomen dat we op een punt komen dat we ons gaan irriteren, ergeren aan een persoon of situatie. Maar hoe komt het dat we ons irriteren, want er zullen tijden, momenten zijn of geweest zijn dat wij geen irritatie hadden en alles goed was.

Kant 1 een persoon die zich irriteert aan iets of iemand

Personen die zich irriteren hebben van ‘irritatie’ een ‘probleem gemaakt’. Irritatie over iets of iemand is een probleem geworden, waar men zich niet overheen kan, wil zetten of iets aan het probleem doen om op te lossen, en kan of is een dagelijks onderwerp geworden, met als uiting en gevolg dat men gaat klagen en zich negatief gedragen. Men is diepongelukkig en weet met zichzelf en de gevoelens die men ervaart geen raad. Er ontstaat onrust en men zal dit gevoel willen ontlopen door naar een ander te ‘vluchten’. Men denkt het gevoel te kunnen ontvluchten, echter zal dit tijdelijk zijn. Men zal anderen mensen opzoeken, bezoeken om van dit gevoel af te komen door dit te bespreken met anderen. Vaak bestaan deze bezoeken uit klagen, de schuld bij een ander neerleggen, negativiteit, enz. en waarbij men niet door heeft dat men zich zo uit. Voor hen is het normaal gedrag geworden waarbij eigen problemen voorop staan dat men niet meer openstaat voor wat anderen te zeggen hebben. Het samenzijn zal draaien om de persoon met de problemen.

Kant 2 een persoon ergert zich aan een geïrriteerd persoon

De kant van doorhebben

Irritatie groeit langzaam, wij hebben onbewust niet door gehad wat erom ons heen gebeurd, totdat er iets in ons is getrikkerd, waardoor het gevoel van ‘irritatie, ergens aan ergeren, storen, iets vervelend vinden, dat we het zat zijn’ naar boven is gekomen. We zijn op een punt gekomen dat we ons ‘bewust zijn geworden’ wat erom ons heen gebeurd en wat ons niet bevalt. Het “niet bevallen” komt uit een signalering, waarneming, observatie, bewustwording bij onszelf vanuit herhaling van het iets of iemand en wat negativiteit met zich mee brengt en wat zijn weerslag op ons heeft. Als iemand constant bij je aanklopt en zijn of haar problemen met je bespreekt dan is er een afhankelijke situatie ontstaan waarin men bevestiging van het eigen gedrag en problemen zoekt. Het gedrag of problemen van een ander kunnen irritatie opwekken en bezorgen.

Vanuit bewustwording en daarmee waarneming, observatie, kunnen wij het bijvoorbeeld niet meer prettig vinden als er bijvoorbeeld een vriend of vriendin op bezoek is of komt, of om ons heen te hebben. Waarom vinden wij het niet meer prettig om dit bezoek op bezoek te hebben en om ons heen te hebben? Dit komt voort uit irritatie aan en over de ander. Irritatie wat bijvoorbeeld kan voortkomen uit: het gedrag wat er wordt vertoond, de persoonlijkheid, negatieve aandacht vraag, sfeer, gezegdes, problemen, klagen, herhaling van gesprekken, drama wat steeds gemaakt en vertoond wordt, te veel contact, liegen, manipulatie, enz. Dit, omdat wij de persoon hebben leren kennen en ons niet meer kunnen vinden in de persoon qua denkwijzen, gedrag, problemen, enz.

Ons gedrag naar een geïrriteerd persoon

Als wij van onszelf door hebben, ons bewust zijn, dat wij ons ergens aan storen of dat wij het vervelend gaan vinden, dan irriteren we ons ergens aan en zullen dit gevoel wat de ander bij ons oproept zat worden. We zijn iets zat, we vinden iets niet leuk meer, we voelen negativiteit. Irritatie kan ons in de weg gaan zitten, waardoor wij veranderen. Wij weten van onszelf dat we iets of iemand zat zijn, ons ergens aan storen maar doen hier zelf niets aan. Wat er kan gebeuren is, dat wij ‘uitvluchten’ gaan zoeken om de persoon of situatie uit de weg te gaan, te vermijden, te ontlopen, om de situatie of de persoon met de negativiteit uit de weg te gaan. Wij vinden dat we ons niet meer willen omringen met een negatieve sfeer. We laten na om eigen verantwoording te nemen door de ander hierop te wijzen en kiezen ervoor om de persoon te vermijden, het uit de weg gaan, ontlopen. We denken door te vermijden, ontlopen of uit de weg te gaan, dat we het probleem ‘irritatie’ er mee oplossen, echter zal dit tijdelijk zijn. Door te ontwijken blijft irritatie nog steeds aanwezig en irritatie zal groter en sterker worden omdat we er mee bezig blijven om te vermijden. Het gevolg is, als wij vermijden of uit de weggaan, ontlopen, we het nog moeilijker maken voor onszelf en we ons hiernaar gaan gedragen. Zodra er een irritatie gevoel is, dan zullen we dit gevoel bij ons zelf moeten onderzoeken, wat dit met ons doet en of dit onze gezondheid ten goede komt en hierin een keuze moeten maken wat wij hier mee doen of moeten doen. Of ervoor weglopen en alles bij het oude laten of, de keuze maken om hier wat aan te doen en het te veranderen. (zie ook keuzes maken)

Spreek irritatie uit

In een relatie van welke aard ook, moet je alles tegen elkaar kunnen zeggen, ook al is het soms niet leuk om te horen of te zeggen als dit maar met respect voor elkaar gebeurd. Het alles tegen elkaar kunnen zeggen geeft ons en de ander de kans om persoonlijk te kunnen groeien en ons bewust te maken van dingen, meningen, gedrag die wij zelf of een ander niet door heeft. Zeggen wij niets dan kan irritatie uitlopen op ruzie en conflicten. Durf eerlijk te zijn naar jezelf en naar de ander waarbij je je eigen gevoel laat spreken.

Het beste wat je kunt doen is door de tijd te nemen voor een gesprek en in een rustig gesprek, de confrontatie aangaan met degene met wie wij irritatie ondervinden. Door te vertellen wat je dwars zit, wat jij ervaart en hoe jij het beleeft, zodat de ander weet wat er bij jou speelt en hoe jij dit ervaart. Je geeft hiermee je persoonlijke grens aan. Zolang jij niets zegt, kan de ander niet weten hoe jij je voelt en hoe je iets ervaart. Door in gesprek te gaan geef je de ander de kans om zich bewust te worden over jouw irritatie.

Het kan zijn dat de ander het niet is opgevallen, zich bewust is van zijn of haar gedrag omdat het voor hen gewoon is maar dat jij je hieraan ergert, stoort omdat het jou wel is opgevallen. Door te communiceren met elkaar geef je de persoon de kans om zijn of haar gedrag en het effect op de ander hiermee te overdenken, tot besef te komen en te veranderen, verbeteren. Vanuit besef leren wij.

Verschillen in belevingswerelden

Bij relaties van welke aard dan ook in het leven horen leuke en minder leuke gebeurtenissen welke een relatie van welke aard dan ook onder druk of op scherp kan zetten. Welke relatie dan ook horen gezond te zijn, maar kunnen ongezond worden. Veelal worden de relaties die wij met elkaar hebben ongezond en komt dit meestal voort uit de belevingswerelden, meningen die verschillen van elkaar, ieder heeft een andere kijk op de situatie waardoor we het niet eens zijn met elkaar. Het niet eens zijn met elkaar kan voortkomen uit de verwachting die we van elkaar hebben en die op dat moment niet voldoet aan het “beeld” dat wij van elkaar hebben. (zie ook verwachting) Het is goed dat de belevingswerelden niet met elkaar overeenkomen, dit houdt ons scherp waardoor wij zelf gaan nadenken en tot eigen conclusies en besef kunnen komen. Het niet eens zijn met elkaar is goed dat dit er is, we hoeven het niet altijd met elkaar eens te zijn, als we de keuze van elkaar maar respecteren, maar meestal gaat het daar mis. Veelal proberen we elkaar te overtuigen van elkaars waarheid, dat wat jij hebt bedacht het beste is terwijl de ander daar anders over denkt en andersom.

Een mooie regel uit een lied van Cock Robin geheten The promise you made is:

“Could you understand if you found me untrue, Would we become one or divided in two”

Het trekken van eigen conclusies en grenzen

Het trekken van eigen conclusies, is de uitkomst vanuit het bedenken, nadenken, doordenken, overdenken, analyseren, observeren van, of over welke relatie dan ook die wij met elkaar hebben, wat er in deze relatie gebeurt, en wat dit met jou doet en wat men wil.

Dit heet bewustwording. Spirituele bewustwording is de weg terugvinden naar jezelf en in jezelf en jezelf en je gevoelens, emotie te begrijpen. Bewustwording, is het werken met jezelf en aan jezelf. Het is het opruimen van ‘problemen die zelf veroorzaakt zijn’ en hier een oplossing voor te vinden door bewust te worden. Dit doe je door: eigen verantwoording te nemen, eerlijk te zijn tegen jezelf, en anderen de confrontatie met je zelf aangaan, je innerlijke gevoelswereld wereld ontdekken, leren kennen en te begrijpen over wie je werkelijk bent en wil zijn. Liefde voor jezelf terugvinden en van jezelf houden, je kwetsbaar willen opstellen door te voelen wat er innerlijk in jezelf speelt, en daarmee je hart openstellen om een geheel nieuwe wereld in te stappen op weg naar innerlijke groei, persoonlijke groei. Spirituele bewustwording, het laten ontwaken van jezelf. Bewustwording: het niet laten leiden door anderen, maar de kracht in jezelf zoeken en hervinden. (zie ook bewustwording)

Ongezonde relatie

Welke relatie dan ook, ze kunnen zeer beklemmend en ongezond worden of zijn. Het kan zijn, dat een persoon, een vriend of vriendin, familielid, collega, buur, enz. steeds bij je aanklopt met hetzelfde probleem waarin negativiteit en beklag voorop staat. Je kunt jezelf afvragen waarom de persoon steeds bij jou aanklopt. Is dit vanuit het echt geholpen willen worden door raad te vragen, niet alleen kunnen zijn, vanuit afhankelijk zijn van anderen, vanuit manipulatie, enz. (zie ook de kunst van het alleen zijn – manipulatie) Vanuit echt geholpen willen worden door raad te vragen, zul je resultaat zien doordat er iets wordt ondernomen en hiermee opgelost. Vanuit niet alleen kunnen zijn, afhankelijk zijn van een ander, manipulatie zal men geen resultaat zien, maar herhaling van gedrag waarin niets wordt ondernomen en opgelost. We kunnen op een punt komen dat wij ons op een gegeven moment aan de persoon en het probleem gaan irriteren en dat wij tegen onszelf zeggen, genoeg is genoeg. Wij trekken voor onszelf een grens, door niet meer mee te gaan in problemen van de ander. Wij geven voor onszelf aan dat wij geen negativiteit om ons heen willen en daarmee niet meer negatief gevoed willen worden.

Door met elkaar te praten over hoe jij iets ervaart, kan de ander hierdoor tot besef komen en zich bewust worden van de dingen die er spelen en het effect wat dit heeft op jou waar jij je aan irriteert of andersom. Het passieve gedrag van de ander zou hierdoor doorbroken kunnen worden en het is aan de persoon om hier verandering, verbetering in te brengen. Het enige wat jij kunt doen is afwachten of er inderdaad verandering van de andere kant zal zijn. Mocht dit niet het geval zijn dan is de keuze aan jou om hier zelf verandering in te brengen door ervoor te kiezen om hier zelf afstand van te nemen of een relatie van welke soort ook te beëindigen. Irritatie gaat niet over als er geen verandering zal zijn.

Helpen of niet helpen

Welke relatie ook, bestaan uit elkaar helpen, ondersteunen, naar elkaar luisteren, en kunnen corrigerend werken, als de ander hiervoor openstaat en zich herkent en erkent dat dit nodig is. Maar, als de ander niet geholpen wil worden omdat hij of zij niet wil, vanuit passief gedrag waarin verantwoording voor zichzelf nemen ontbreekt of vanuit een persoonlijkheidsstoornis en op oude voet doorgaat dan wordt het lastig. Als meerdere gesprekken hierover al hebben plaatsgevonden over de steeds terugkerende problemen of gedrag van de ander, kun of moet je je eigen conclusie trekken en een keuze maken. Deze conclusie en jouw ervaring is dat je vindt dat de ander niets doet, heeft gedaan of wil doen met wat jij hebt aangedragen in eerdere gesprekken die jullie samen hebben gehad, waarbij geen verbetering maar verslechtering bij de ander optreedt. Er is een eigen waarneming, dat de ander passief blijft, er geen verantwoording genomen wordt voor zichzelf, het probleem of gedrag, waardoor men in een vicieuze cirkel blijft ronddraaien, hiermee in herhaling blijft vallen en het probleem in stand houdt en zich hiermee afhankelijk maakt door steeds terug te keren en aan te kloppen bij jou.

De ander, kiest ervoor om in een vicieuze cirkel van problemen of gedrag te blijven zitten, hangen, draaien waarbij passief gedrag, zelfbedrog, het blijven bespreken van problemen, klagen voorop staat. In het samenzijn staan negatieve gesprekken voorop waarbij geen ruimte is of zal zijn voor jouw gesprekken. De ander hoort letterlijk niet wat jij zegt en er vindt geen dialoog plaats maar een monoloog gesprek. Als er alleen maar over eigen problemen gepraat en geklaagd kan worden, dan zal men hier gauw klaar mee zijn.

Voor hen is de negatieve vicieuze cirkel een comfort zone geworden omdat men de eigen problemen niet erkend en zich achter de problemen blijft verschuilen en de problemen de schuld geeft. Er wordt een slachtofferrol, slachtoffer houding aangenomen. Men staat letterlijk ‘stil’ in persoonlijke groei, omdat men in een kringetje van passief gedrag zelfbedrog en zelfdestructie zit en rond blijft draaien en daar niet uitkomt of wil uitkomen. Men onderneemt geen actie tot eigen verantwoording voor zichzelf om te veranderen ten goede van zichzelf.

Iemand in een slachtofferrol heeft grote moeite met zich te verplaatsen in anderen, in standpunten, meningen, beleving van anderen, omdat zij hun eigen standpunt als enige juiste zienswijze zien. Zij kunnen moeilijk accepteren dat er verschillende manieren zijn om ergens tegen aan te kijken en dat er niet slechts één juiste manier is. Er is een vastgeroeste gedachte waar niet vanaf geweken wordt. Doordat zij hun eigen standpunt als enige juiste zien en waarbij men niet afwijkt, zullen zij ook altijd een ander de schuld geven, omdat zij geloven dat een ander hen bewust iets aandoet waarin zij geen hand hebben. Even vergetende dat zij problemen zelf hebben gecreëerd. Doordat zij zich niet kunnen verplaatsen in anderen, waarbij zij hun standpunt als enige juiste zien, zullen zij hun standpunt verdedigen als een ander hun standpunt ‘niet begrijpt of anders ziet’. (zie ook slachtofferrol)

Een persoon in een slachtofferrol zal niet echt leuk gezelschap zijn en kan of zal mensen van zich af stoten. Dit omdat men niet ziet of wil inzien dat men met de gedragingen onmogelijk, niet realistisch zijn geworden voor een ander. Er is een bewustzijn niveauverschil waarbij de een blijft hangen en de ander door wil, maar wordt belemmerd in persoonlijke groei door de ander in de slachtofferrol.

Averechtse werking

Wat eens een gezonde relatie van welke aard ook was, wordt een ongezonde relatie en waarbij de relatie die men met elkaar heeft averechts werkt. Op energetisch niveau zal men elkaar niet meer positief voeden met energie.

Er kan een punt komen, dat jouw irritatiegrens bereikt is, waarbij je energie verliest, je wordt energetisch leeggezogen iedere keer als je degene ziet en spreekt. Je wordt energetisch negatief gevoed en daarmee leeggezogen wat jou zelf stress oplevert. Er is een bewustzijnsniveau verschil welke is gebaseerd op realiteit. Je kunt je zelf gaan afvragen of dit nog wel een relatie van welke aard ook moet of mag blijven waarin jij energie steekt en de ander passief blijft, waarbij jij energie geeft en de ander energie neemt en of je je wilt bezighouden met negativiteit van de ander.

Er zal een ander nodig zijn om dit kringetje te doorbreken, echter ben jij niet meer diegene, de ander moet verantwoording voor zichzelf nemen wil er verandering plaatsvinden. Ga de confrontatie, het gesprek met de ander aan, praat hierover met de persoon en zeg, wat en hoe je ervaart, hoe je je voelt onder de situatie. Ook dit is een spiegel voorhouden voor diegene die ‘vast’ zit in zijn of haar spiraal, want meestal heeft men of dit niet door vanuit aangeleerd gedrag of willen dit niet door hebben vanuit een persoonlijkheidsstoornis. De persoon heeft professionele hulp nodig, echter kan jij dit niet geven, maar je kunt dit wel aangeven. Door aan te geven aan de ander hoe men iets ervaart zal of kan dit een oogopener zijn voor de ander. Problemen van een ander zijn niet jouw problemen en jouw verantwoordelijkheid om deze op te lossen. Een ander mag niet afhankelijk zijn, worden, van een ander. (zie ook problemen de baas)

Zelfdestructie

Relaties van welke aard ook kunnen hoogte en diepte punten kennen. Hoogte en dieptepunten zijn leerprocessen voor de rekbaarheid, vertrouwen, het omgaan met tegenslagen. In een relatie van welke aard ook zul of kan je situaties tegenkomen dat je de ander ziet veranderen ten nadele van henzelf en men ziet dat de ander lijdt. Het lijden kan uit van alles voortkomen, vanuit ziekte, pijn, problemen, gedrag, enz. Dit lijden kan leiden tot depressie, slachtofferrol, zelfdestructie, zelfmedicatie waarin men grijpt naar drank of drugs.

Oprechte mensen zullen zich zorgen maken om deze persoon en de eerste reactie zal zijn om deze persoon te helpen, te beschermen, met als doel het lijden van de ander te stoppen. (zie ook pijn lijden of leiden) Men zal in een gesprek aandringen op hulp geven, hulp zoeken. Als men hierover met de persoon die hulp nodig heeft praat, zal of kan er in eerste instantie een defensieve houding van ontkenning van de ander zijn. Men zal boos worden omdat zij dingen te horen krijgen die zij niet ‘willen’ horen en zal zich verdedigen, zich verzetten tegen het gezegde van de ander. Er kan worden weggelopen wat tevens een reactie op ‘niet willen horen’ is. Er wordt onvolwassen kinderachtig gedrag vertoont. Dit omdat de belevingswerelden verschillen omdat men vindt dat alles goed gaat en zij geen hulp nodig hebben, maar juist de ander. Het besprokene zullen zij niet zien als ‘waarheid’ omdat zij een eigen zienswijze hebben die afwijkt van de ander. Er is een verschil in belevingswereld en bewustzijn. Er speelt een laag bewustzijn waarin ‘niet de waarheid, realiteit willen zien’ speelt, en bij de ander een hoger bewustzijn waarin ‘de waarheid, realiteit’ gezien wordt speelt. Met het niet willen zien en horen van waarheid en realiteit betreffende het gedrag en de problemen houden zij hun gedachten, gedrag in stand. Zij spelen hiermee een toneelspel van zelfbedrog en gaan op oude voet door.

Ook kunnen zij getrikkerd worden door het gesprek waardoor bewustwording plaats vindt en men wil veranderen. Vanuit een persoonlijkheidsstoornis zal men niet willen veranderen en aanvaarden omdat zij vinden dat zij geen hulp denken nodig hebben maar juist een ander. Het gesprek wat met hen gevoerd wordt zullen ze opvatten als kritiek, en met de gedachten dat een ander hen dit aandoet. (zie ook omgaan met kritiek) Mensen kunnen alleen hulp accepteren als zij zelf tot een keuze zijn gekomen en hierom verlegen zitten en zelf tot dit besef zijn gekomen. Ontkennen is ook een vorm van zelfdestructie. De relatie van welke aard ook kan hiermee onder druk komen te staan dat de onderlinge verstandhouding zo ernstig verstoord is omdat beide belevingswerelden en bewustzijnsniveau over ‘hulp nodig hebben’ en ‘hulp geven’ verschillen.

Als men een ander ziet afglijden waarin de ander geen hulp wil aanvaarden vanuit zelfbedrog, passief gedrag kan dit zeer moedeloos zijn en ons machteloos maken maar is een eigen keuze van de andere persoon. Hoe graag wij het ook anders zouden willen dat de ander niet meer lijdt, zal of is het een eigen keuze van deze persoon en er zelf voor kiest dit wel te doen. Zolang de ander ervoor kiest te lijden zullen onze hulpacties verspilde energie zijn. In deze wereld hoeft men niet te lijden als men deze keuze zelf maakt. Wij zullen moeten accepteren dat een ander dit zo wil, ook al is dit bewust of onbewust. Als wij ons blijven aanpassen aan een ander zal er niets veranderen. Als een ander geen hulp wil maar wel constant bij je aanklopt en wij met onze hulpacties verspilde energie ervaren dan zullen wij onze persoonlijke grenzen moeten aangeven en doorvoeren. Het doorvoeren van persoonlijke grenzen kan inhouden dat wij de relatie van welke aard dan ook moeten beëindigen. De irritatie kost ons zoveel negatieve energie dat wij hieraan onderdoor gaan of kunnen gaan.

Zelfdestructie van een ander hoeft geen eigen zelfdestructie te worden. Mensen zien soms niet in wat hun gedrag is en wat dit bij anderen teweegbrengt, omdat er geen zelfinzicht is. Er zal niets veranderen als men dit zelf niet inziet. Je moet jezelf beschermen en vanuit zelfinzicht kan je iets veranderen. Je moet egoïstischer zijn om beter voor je jezelf te kunnen zorgen.

Wij zullen een ander moeten loslaten om onszelf te beschermen omdat de relatie zo ongezond is geworden en wij ons hier niet meer aan willen bloostellen omdat het verspilde energie is. Er kan of zal niets veranderen als degene die hulp nodig heeft dit zelf niet inziet. Een mooi spreekwoord hierover is: “Trekken aan een dood paard”. Een hopeloze zaak, die alleen maar energie kost en uiteindelijk niets oplevert. Het is een onbegonnen zaak. (zie ook over persoonlijke grenzen gaan.

Irritatie is een spiegel van onszelf

Hoe is onze irritatie tot stand gekomen en wat zegt irritatie over onszelf?

Irritatie is eigenlijk een mooie les in bewustwording, het geeft aan dat er onvrede in ons is, en waaraan wij kunnen gaan werken als wij hier open voor staan. Het geeft ons de kans om te leren, onszelf te leren kennen, tot besef en bewustwording te komen en persoonlijk te groeien en tot bewustzijn te komen. Onze emoties te kennen en ze te begrijpen. (zie ook emotie – basis emotie)

Irritatie is een spiegel van onszelf, het zegt eigenlijk “je irriteert je aan jezelf”. Je kunt jezelf de vraag stellen: wat doe ik zelf verkeerd, waar komt dit vandaan, wat kan ik hiervan leren? Irritatie is een trigger in onszelf die door onszelf of een ander wordt veroorzaakt maar die over ons zegt wat wij verkeerd doen en hiervan mogen leren. Irritatie doen wij onszelf aan, wij maken ons druk over het irritatiepunt wat een iets of iemand ons heeft gegeven.

Wat zelf te doen bij irritatie

Aan irritatie kunnen wij zelf wat doen, door verantwoording te nemen voor onszelf, door ze een halt toe te roepen. Alleen jij kunt iets stoppen wat je niet meer wilt. Door te kiezen wat het beste is voor jou. Door te kijken, analyseren of de irritatie reëel of niet reëel is, of iets expres of niet expres gebeurd. Wat voor emoties het bij ons oproept.

Door op voorhand alles in kaart te brengen, uit te zoeken kunnen we tot een conclusie komen of iets reëel is of niet reëel, iets expres of niet expres gebeurd en wat onze gevoelens, emotie zijn. (zie ook schrijven bij problemen) Als iets echt reëel is dan moeten wij onze verantwoording nemen en het probleem wat wij zelf hebben gecreëerd oplossen. Dit kan door elkaar aan te spreken. Een ander kan niet weten dat jij je irriteert of andersom Dit zal kenbaar gemaakt moeten worden aan een ander zodat deze persoon zich hiervan bewust kan worden. Doen wij dit niet dan geven we eigenlijk een signaal naar onszelf af dat wij het ‘niet zo erg vinden’.

Om iets uit te zoeken, analyseren, tot besef te komen, zullen wij tijd moeten maken om dit te doen. Ga voor jezelf na of irritatie reëel of niet reëel is.

Bespreek irritatie met degene waaraan je je irriteert. Laat irritatie niet oplopen

Oefening

Ga zitten met pen en papier
Stel je zelf de vraag: Waar irriteer ik mij aan?
Schrijf het antwoord op
Stel jezelf de vraag: waarom irriteer ik mij hieraan?
Schrijf het antwoord op
Werk iedere antwoord wat je gegeven hebt uit met de vraag; waarom

Door iedere keer de waarom vraag te stellen word je gedwongen om na te denken om zo bij de kern te komen en je gevoelens, emotie te leren kennen.

Een van de Reiki regels is “erger je juist vandaag niet”

Zie ook andere onderwerpen uit “spirituele wegen en bewustwording”