Over persoonlijke grenzen gaan

Over persoonlijke grenzen gaan                         Over persoonlijke grenzen gaan - mauve clouds

 

 

Wat is grens:             Denkbeeldige lijn die twee gebieden scheidt, afbakening van een gebied, overgangszone, persoonlijke waarde

Wat is gaan:               Bewegen, je voortbewegen of verplaatsen, in gang zetten, ergens mee beginnen

Ieder mens heeft grenzen, persoonlijke grenzen, maar weten wij van onszelf wat onze eigen grens is? Als wij van onszelf niet weten waar onze grens, onze persoonlijke grens ligt dan kan er door een ander, de buitenwereld over jouw persoonlijke grens heen worden gegaan. Zolang men niet aan geeft wat jouw grens is, zal of kan men hier overheen gaan.

Ieder mens heeft eigen, persoonlijke grenzen, alleen geven wij deze grenzen naar anderen soms niet goed aan. Je kunt dit vergelijken met een hek die om een tuin staat. Het hek geeft een duidelijke afscheiding, een scheidslijn aan, wat jouw eigendom is en wat niet. Het hek geeft aan: “tot hier en niet verder”.

Je kunt tot aan het hek en daarna zal het hek de verdere weg verder blokkeren. Een deur bepaald of je verder kan, de persoon van wie de tuin, het hek en de deur is, bepaald of deze deur open gaat om doorgang te verlenen aan een ander.

Het hek om de tuin geeft veiligheid. Wordt de tuin zonder toestemming betreden dan kan de veiligheid van jou zelf of het huis in gevaar gebracht worden, er kan ongevraagd over de tuingrens gegaan worden zonder dat hier expliciet om gevraagd is om de tuin te mogen betreden. Wordt het hek opengedaan door de persoon van wie de tuin is, dan heeft die persoon bepaalt dat een ander verder mag, de tuin mag betreden en is er toestemming gegeven. De persoon heeft een bewuste keuze gemaakt dat een ander de grens over mag. Is er ongevraagd door een ander over de tuingrens gegaan dan is er door die persoon een keuze gemaakt dit te doen zonder dat je hier weet van had.

Bovenstaande is een voorbeeld van een zichtelijke grens. De mens heeft ook grenzen, alleen zijn deze persoonlijke grenzen niet zichtelijk. Persoonlijke grenzen worden bepaald aan de hand van onze normen en waarden, onze opvoeding, onze kijk op het leven, hoe wij in het leven staan. Het zijn onze persoonlijke waarden in het leven. Wij hebben zelf de verantwoording, de zeggenschap over deze niet zichtelijke persoonlijke grens. Dit is in het belang van onszelf en niet van een ander. Vaak zijn wij ons niet bewust dat wij over onze persoonlijke grens heen gaan. Dit heb je pas in de gaten als het te laat is en er consequenties zijn die zich kunnen uiten in zowel lichamelijk als geestelijke klachten.

Je kunt het zien als: ‘het tuinhek heb je open laten staan, waardoor een ander ongevraagd naar binnen kon komen met gevolgen van dien’.

Over persoonlijke grenzen gaan doe je zelf.

 

Je persoonlijke grens overschrijden

Hoe komt het dat je over je eigen persoonlijke grenzen heen gaat? Simpelweg, omdat je nog niet weet wat je persoonlijke grenzen zijn, omdat je dit nog niet weet, hebt ervaren en geleerd. Veelal heeft over eigen grenzen gaan te maken met activiteiten die ons stress opleveren en in het belang van een ander is. Dit kan zowel prive als zakelijk zijn, wij hebben de lat voor onszelf te hoog gelegd, wij zetten ons zelf onder druk gezet waardoor wij ons zelf overbelasten.

Je kunt je persoonlijke grens vergelijken met een procenten schaal. Je persoonlijke grens is 100%. Ga je over je 100% grens dan ben je jezelf aan het belasten, je 100% grens gaat naar bijvoorbeeld 120%, je overbelast jezelf met 20%.

 

Twee soorten grenzen

Je kunt grenzen indelen in twee soorten

  • Lichamelijke grens
  • Geestelijke- psychische grens

 

Lichamelijke grens

Wij leven in een lichaam wat ons normaal gesproken geen pijn geeft. Als ons lichaam “pijnsignalen” afgeeft is dit een teken dat er iets niet goed is. Onze hersenen zenden signalen uit naar de pijnplek. Lichamelijke pijn kan voortkomen uit overbelasting van ons lichaam doordat wij ‘ongebruikte spieren’ hebben gebruikt of uit ziektes.

 

Overbelasting uit ongebruikte spieren

Als wij over onze lichamelijke grens gaan, dan hebben wij te veel van ons lichaam gevraagd wat zich kan vertalen in lichamelijke klachten zoals spierpijn, hoofdpijn. We hebben ons bezig gehouden met bijvoorbeeld een iets wat wij niet vaak of nooit doen.

Bijvoorbeeld: Paardrijden, terwijl je nog nooit hebt paardgereden. Een lange fietstocht maken, terwijl je normaal niet meer dan nodig fietst. Een sport gaan beoefenen, terwijl je nooit hebt gesport, opeens 5 kilometer lopen terwijl wij niet of nauwelijks lopen, werken in de tuin na de winterperiode, we hebben allerlei handelingen gedaan waaronder bukken, rekken, strekken, tillen, waardoor wij nu last van onze spieren hebben.

Alle nieuwe dingen, waar ons lichaam niet aan gewend is om te doen, zal zich in het begin vertalen in spierpijn. We hebben onze spieren overbelast. Op het moment zelf hebben wij dit niet ervaren maar daarna voelen wij dit dubbel zo heftig. We voelen spieren waarvan we het spreekwoordelijke “niet wisten dat we ze hadden”. De spierpijn zal er een aantal dagen zijn en zal afnemen. Als wij ons meer gaan bezighouden met bijvoorbeeld lopen, tuinieren, sporten, andere bezigheden, dan zullen wij ons zelf langzaam trainen in spieren zodat het geen spierpijn meer oplevert en zal het lichaam aan onze bezigheden wennen.

 

Lichamelijke pijn uit stress

Stress is werkdruk, overbelasting en kan ontstaan zowel uit prive situaties als uit zakelijke situaties. Een beetje stress hebben is normaal, het laat ons alert blijven.

Als wij onder constante spanning staan, zullen de spieren onder spanning komen te staan omdat zij worden aangespannen. Blijven wij onder spanning staan dan zullen de spieren ook aangespannen blijven en zullen daarmee korter worden, zij krimpen in, zullen verkrampen en zullen pijn afgeven.

Is er spanning in ons lichaam dan kan dit ons hoofdpijn geven, maar ook spierpijn en dit is te voelen in het gehele lijf. Meestal hoor je, “er ligt een paar honderd kilo gewicht op mijn schouders”. Dit gevoel is geen prettig gevoel, het is het aanspannen van spieren in je schouders en is een teken dat we ons hebben overbelast. Er is geen ontspanning genomen om de spieren te laten herstellen, en de spanning te laten ontspannen. Door te ontspannen zullen je spieren ontspannen en minder tot geen pijn geven.

Bij spierpijn kunnen wij een paracetamol slikken om de pijn te verzachten, maar het mooie zou zijn als er balans zou zijn tussen spanning en ontspanning. (zie ook stress)

 

Pijn vanuit ziekte

Als ons lichaam pijn geeft op plaatsen waarvan wij niet kunnen verklaren waardoor dit komt, en dit is al een tijd aan de gang, dan is het raadzaam om een arts te raadplegen. Dit om erachter te komen wat er aan de hand is.

 

Geestelijke grens

Geestelijk kunnen wij ook over grenzen gaan. Geestelijke stress komt voort uit hoe wij denken, wij zijn constant met onze gedachten in de weer en hier mee bezig. Er vindt overbelasting van ons denken plaats omdat wij niet verwerken. We blijven doorlopen met gedachten en gedachten kunnen problemen worden wat gevolgen voor ons kan hebben.

Over geestelijke grenzen gaan kan voortkomen uit allerlei situaties bijvoorbeeld:

  • te bereidwillig te zijn, door te willen helpen
  • te hulpvaardig willen zijn, door een inschatting te maken dat een ander hulp nodig heeft
  • te betrokken zijn, door in medelijden van de ander te gaan
  • te perfectionistisch te zijn, door voor jezelf de lat te hoog te leggen
  • niet naar je lichaam te luisteren wat het nodig heeft
  • stress, wat wij zelf toelaten
  • manipulatie vanuit een ander waardoor je jezelf wegcijfert en de ander zijn zin geeft
  • het ‘moeten’ wat wij ons zelf opleggen
  • werkdruk, zowel prive als zakelijk
  • opgedane ervaringen, gebeurtenissen, en gezegdes van anderen
  • hoe wij in het leven staan en hoe wij zijn opgevoed enz.
  • geen nee durven zeggen

 

Bovenstaande voorbeelden kunnen ons stress opleveren waardoor wij over de niet zichtelijke persoonlijke grens heen gaan. Wij lopen ons zelf voorbij, of laten over ons heen lopen terwijl wij dit ons zelf laten gebeuren en ons zelf dit aandoen. Hier kun je de vergelijking maken met het tuinhek.

We laten het tuinhek altijd openstaan, waardoor wij het voor een ander zoals ongevraagde bezoekers en bezoekers zeer gemakkelijk maken om binnen te komen. Wij laten binnen zonder dat wij zelf een keuze hebben gemaakt, er is altijd vrij toegang voor ongevraagde bezoekers en bezoekers.

Wij hebben keuzes gemaakt in het belang van een ander en niet van onszelf. Er is geen verdieping in ons zelf geweest, bezinning, waarom wij iets doen en waardoor wij niet naar ons lichaam en geest luisteren waardoor wij stress in ons lichaam laten komen en deze stress langzaam laten opvoeren in ons lichaam. (zie ook stress)

Het langzaam laten opvoeren van deze stress en daardoor constant onder stress te staan gebeurd onbewust. We belasten ons lichaam en geest met stress, en deze stress kan emotionele overbelasting worden wat gevolgen kan hebben voor ons lichaam en geest.

 

Gevolgen van over grenzen gaan

Over onze eigen grens gaan kost energie. Wij zullen langzaam moe worden, doordat wij onbewust de stress toelaten in ons lichaam en deze laten opvoeren zal het lichaam en geest niet meer herstellen van deze stress waardoor vermoeidheid kan optreden. Vermoeidheid is meestal een eerste signaal dat wij aan ons zelf voorbij lopen. Hier denken wij niet bewust over na en gaan maar door waardoor wij over onze grenzen heen gaan en wij gaan lijden. (zie ook pijn lijden of leiden) Lopen wij aan deze vermoeidheid voorbij dan kan dit gevolgen hebben, het wordt ons teveel. De drie belangrijkste gevolgen van vermoeidheid op korte termijn zullen zijn: hoofdpijn, reactievermogen vermindering en besluiteloosheid en kan zich verder gaan vertalen in spierpijn, slecht slapen, emotionele, psychische, mentale, geestelijke problemen, concentratieproblemen, depressie, overspannen worden, en misschien wel kan leiden tot burn out. (zie ook moe zijn – slapen – burn out – depressie- energie)

Er zal een balans gevonden moeten worden om stress te reduceren, te ont stressen door rust en ontspanning te nemen op zijn tijd zodat lichaam en geest kunnen verwerken, herstellen en ontspannen.

 

Het één leidt tot het ander

Veelal hebben wij niet in de gaten dat wij zelf over onze eigen persoonlijke grenzen gaan, dat wij onze eigen persoonlijke grenzen nog niet kennen en hiermee over onze persoonlijke waarden heen gaan. Er moet altijd iets ‘ergs’ gebeuren, willen wij tot besef komen dat wij verkeerd bezig zijn, en wat dit tot stand heeft gebracht, en wij tot de keuze komen om het anders te gaan doen zodat het “ergs” ons niet meer zal gebeuren. (zie ook keuzes maken)

Wij zijn na “een iets ergs” gebeuren ons bewust geworden wat er is gebeurd en hoe dit is ontstaan en wat dit bij ons teweeg heeft gebracht en hier een oplossing voor hebben gevonden en doorgevoerd. Wij zijn een ervaring rijker, en deze ervaring zullen wij in de toekomst meenemen en hiernaar handelen. We zullen soortgelijk gebeuren herkennen of eerder herkennen.

Hebben wij niet ‘geleerd’ van deze ervaring dan zal deze ervaring, het ‘iets ergs’ wederom herhalen omdat er niet geleerd is vanuit de eerdere ervaring.

Het leven is ervaring opdoen, ervaring geeft ons inzicht, wijsheid die wij op eigen kracht hebben gevonden, het leven is grenzen leren kennen waardoor er bewustwording op kan treden. Grenzen leren kennen is persoonlijk groei is bewustwording.

 

Onze persoonlijkheid

Met onze geboorte begint onze opvoeding en vorming van onze persoonlijkheid. Persoonlijkheid; totaal van gedrag, eigenschappen, karakter van de mens. Uit de vorming van onze persoonlijkheid komen onze persoonlijke normen en waarden.

De vorming van onze persoonlijkheid wordt ons geleerd door anderen, zij ‘leren’ ons de basisbehoeften, normen en waarden, wat goed en slecht is, waardoor dualiteit ontstaat. Ook kan het zijn dat ons dit niet wordt geleerd en leren wij ons zelf dit aan. Onze opvoeding bepaald voor een groot deel ons huidige leven, ons zelfbeeld, ons karakter, hoe wij in het leven staan, dit kan positief of negatief zijn en dit bepaalt ons gedrag. (zie ook basislessen – basisbehoeften)

Vaak is het zo, dat wij leven naar de verwachting van anderen, omdat dit ons zo is geleerd. Ons is aangeleerd dat wij niet zelf mogen of kunnen denken. Hierdoor ontstaat een zelfbeeld, een karakter. Vanuit dit zelfbeeld, karakter maken wij keuzes of niet. Durven wij zelf keuzes te maken, door op ons zelf te vertrouwen, of leggen wij een keuze maken bij een ander neer, zodat zij een keuze maken voor ons waarbij wij vertrouwen op een ander, of laten we de keuze bepalen door een ander zodat ons zelfvertrouwen ondermijnd wordt? (zie ook keuzes maken, zelfvertrouwen en de zelven)

Als het zelfvertrouwen zwak is, zal dit invloed hebben op onze persoonlijke grenzen, omdat we niet weten wat onze persoonlijke grenzen zijn, echter zijn vele zich daar niet van bewust. We zijn vatbaar voor wat andere van ons vinden, over ons denken, en zullen alles wat er door anderen gezegd wordt opvatten als negatief als kritiek. (zie ook wie ben ik, wat vindt de buitenwereld van mij, beïnvloeding van buitenaf)

 

Kritiek of correctie op gedrag

Veelal denken wij dat een ander ons iets aandoet in de vorm van ‘kritiek op je hebben’. Kritiek horen over jezelf kan hard aankomen waardoor je je gekwetst voelt, je geeft degene die kritiek op je had “de schuld”. Wat er gebeurd is, dat met het aanhoren van de ander, jouw denken dit opvat als kritiek hebben op jou, waardoor er bij jou emotie omhoog komt waarop je met gevoel reageert. Emotie wordt getriggerd en laat ons weten dat er persoonlijke grenzen zijn overschreden en komt bij ons naar boven in bijvoorbeeld: boosheid, frustratie, teleurstelling, kwetsing, enz. Met dit gevoel in ons weten wij niet mee om te gaan en raken wij uit balans en kunnen wij hier ‘een probleem’ maken. (zie ook emotie)

Waarom worden wij bijvoorbeeld boos, gefrustreerd, teleurgesteld, enz. Omdat de persoonlijke grens, ons eigen beeld wat wij van ons zelf hebben onbewust wordt overschreden.  Onze eerste reactie zal zijn, als wij vinden of denken dat een ander kritiek op ons uit om in de verdediging te gaan of te vluchten. Wat wij opgevat kunnen hebben als kritiek kan ook waarheid zijn. Een ander kan het beste met je voor hebben en je wijzen op gedrag wat jij zelf niet door hebt. Kritiek hoeft geen kritiek te zijn maar kan ook een signalement zijn om een ander te waarschuwen, te wijzen op, te corrigeren.

Meestal is er een ander nodig om je bewust te worden van je zelf hoe je je gedraagt.

Als voorbeeld, neem een functioneringsgesprek op werk. Dit vindt ieder jaar plaats, en dit weet je van tevoren dat dit zal plaatsvinden. In een functioneringsgesprek wordt er besproken wat de ‘leidinggevende, werkgever’ vindt van jouw werk. Jouw werk wordt beoordeeld. Alleen is het niet jouw werk wat beoordeeld wordt maar ook hoe jij zelf bent en hoe jij functioneert. Een ander heeft een beeld gevormd over hoe je bent en hoe je werkt en of je functioneert en bespreekt dit met jou. In dit gesprek zal naar voren komen of het functioneren naar behoren wordt uitgevoerd volgens ‘leidinggevende of werkgever’. Het beeld wat jij zelf hebt over je werk kan verschillen met die van de ‘leidinggevende of werkgever’. Bijvoorbeeld waar jij vindt en denkt dat je hard werkt, kan de werkgever vinden dat dit niet zo is. Hij of zij heeft gesignaleerd dat er bijvoorbeeld veel koffiepauzes, praat pauzes, prive pauzes in de vorm van met mobiel of computer bezig zijn wat niet met werk te maken heeft, worden genomen door jou. Jij vindt koffiepauzes, praat pauzes, prive pauzes normaal omdat je dit gewoon doet, echter is dit voor de ‘leidinggevende of werkgever’ geen normaal gedrag. Hij of zij ziet de pauzes als ‘verloren werk uren’. Het gevolg van pauzes nemen kan zijn dat je je werk niet af krijgt waardoor je ‘over moet werken’ om het af te krijgen. In het functioneringsgesprek zal dit naar voren komen en tegen je worden gezegd. Je eerste reactie zal zijn dat je schrikt, je wordt geconfronteerd met je gedrag, je vat dit op als kritiek omdat jij vindt dat je wordt aangesproken op gedrag wat jij normaal vindt, (het valt je al niet meer op omdat het gewoon is geworden om pauzes te houden of te nemen). De eerste reactie zal zijn dat je in de verdediging gaat, vluchten kan niet omdat je je bewust bent dat je zakelijk niet kan weglopen. De vraag van de leidinggevende of werkgever zal zijn om minder pauzes te nemen waardoor het werk op tijd afkomt. Mocht er geen verandering plaatsvinden dan zal of kan dit consequenties kunnen hebben. Er zal dus verbetering van jouw kant moeten optreden.

Na dit gesprek kunnen er twee dingen gebeuren: Je trekt je ‘de kritiek’ bijzonder aan waardoor je gaat nadenken over dit gesprek. Je kunt in de verdediging blijven schieten, hangen en het als onterecht blijven zien, waardoor wij deze emotie die bij ons naar boven komt en is, over de bijbehorende gebeurtenis, niet kunnen loslaten, we gaan erover piekeren, zullen het blijven oprakelen, blijven bepraten met anderen omdat wij vinden dat een ander ons dit heeft aangedaan waardoor wij het een probleem maken. Er wordt een eigen probleem gecreëerd omdat wij er onbewust de aanzet toe hebben gegeven, het is de reactie op onze onbewuste of bewuste actie. Doordat wij blijven hangen in de emotie en het gebeurde gaan wij lijden onder geestelijke pijn. Geestelijke pijn, psychische pijn, is verkeerd denken, door verkeerd te denken wordt “geestelijke pijn” in stand gehouden, er treedt een zelfdestructie op in denken, handelen, voelen, enz. Met je eigen gedachten verniel je jezelf. Door te veel te denken zit je gevangen in je hoofd. (zie ook slachtofferrol)

Je kunt dit vergelijken met het tuinhek, het tuinhek heeft opengestaan en waarvan wij vinden dat er zijn ongevraagde bezoekers zijn binnengekomen en waarvan wij vinden dat deze onze veiligheid in gevaar heeft gebracht. Negativiteit zal de overhand nemen doordat wij niet kunnen of willen loslaten. (zie ook pijn lijden of leiden en positief en negatief)

Of je kunt hier over na denken en de vraag aan jezelf stellen: Is het terecht dat ik word aangesproken op mijn gedrag? Klopt het dat ik veel pauzes neem? Kom ik hierdoor in tijdnood? Zit er een kern van waarheid in wat er tegen mij is gezegd? Als de antwoorden “ja” zijn dan ben je tot de conclusie gekomen dat het terecht is wat er tegen je werd gezegd en dat je je gedrag zal moeten veranderen. Je zult je zelf moeten corrigeren. We accepteren dat er verandering zal moeten plaatsvinden om geen consequenties te ondervinden.

Wat voor de één logisch lijkt, beschouwd of ervaart hoeft voor de ander niet zo te zijn en andersom. Hier is een verschil in denken en kan er een bewustzijnsniveau verschil zijn. Veelal gaan wij ervanuit dat mensen om ons heen dezelfde normen en waarden hebben, het zelfde denkpatroon, er is een verwachting van een ander. Als onze normen en waarden worden getriggerd door anderen dan zal er emotie naar boven komen of dit terecht of onterecht is. (zie ook omgaan met kritiek)

 

Kinderen, jongvolwassenen zijn een mooi voorbeeld van grenzen uit testen bij anderen.

Bij kleine kinderen, kinderen, pubers, onvolwassen personen is het brein nog niet volgroeid waardoor zij nog niet in staat zijn om een keuze te maken met de daarbij behorende uitslag en gevolgen. Zij kunnen de gevolgen nog niet overzien. Zij onderschatten dingen. Uitzonderingen daargelaten. De belevingswerelden van kinderen zullen totaal verschillen met die van volwassenen. Zij zien nog geen gevaar terwijl de volwassen het gevaar wel kan overzien. Er is nog geen ervaring opgedaan met als gevolg inzicht.

Vaak zie je hier de opstandigheid van pubers die tegen de wensen van de volwassen ingaan en grenzen uit testen. Zij bedenken iets maar kunnen de gevolgen of uitslag nog niet overzien of inschatten, terwijl de volwassenen de uitslag of gevolg wel kan zien, inschatten en daarmee hun grenzen aangeven. Het is de ervaring die men heeft opgedaan en hiermee de gevolgen, de inzichten weet. Omdat in de ogen van het kind, de puber, de grens, het verbod van iets door de ouder wordt opgelegd en aangegeven zullen zij juist opstandiger worden en stiekem dingen gaan doen terwijl dit geen goede keuze is omdat zij nog geen gevaar zien. Hier zie je vaak botsingen tussen kind, puber, jongvolwassenen en ouders. Door als ouders, verzorgers of anders grenzen te stellen, te corrigeren, weet een kind, puber, jongvolwassenen, enz. waar hij of zij aan toe is. Wordt dit nagelaten dan kunnen er vervelende situaties ontstaan, echter heb je dit als ouder zelf in de hand.

Grenzen kunnen ook worden overschreden door anderen die niet het beste met ons voor hebben, of zich niet bewust zijn in de vorm van opmerkingen, gezegdes, manipulatie, enz. Dit kan voorkomen in: familie, vrienden, collegae, mensen op straat, club, school, sociale media, enz. Je zult situatie tegen komen waarin dit zal of kan gebeuren.

Het beste wat je kunt doen is om dit te zeggen tegen de persoon in de vorm van: Ik vind de opmerking, gezegde, enz. niet leuk om te horen. Je geeft hiermee gelijk je grens aan. Je maakt de ander bewust dat hij over jouw grens is gegaan. (zie ook manipulatie)

 

Persoonlijke grenzen aangeven

Stellen wij persoonlijk grenzen aan onszelf, zowel lichamelijk als geestelijk, dan bepalen wij zelf wat wij wel of niet willen, wij nemen de verantwoording voor onszelf of wij iets toelaten of niet.

Veelal ontbreekt het aan eigen verantwoording om te bepalen of wij iets wel of niet toelaten waardoor wij later tot besef komen wat er is gebeurd en wij dan pas bedenken dat er over onze grens is gegaan. We zijn te veel gericht geweest op anderen waardoor wij over onze eigen toelaatbare grenzen zijn gegaan. Met persoonlijke grenzen aangeven, laat je de buitenwereld zien en horen wie je wilt zijn, wat jij accepteert in gedrag en omgang van en met een ander, hoe je wilt leven, hoe je door anderen behandeld wil worden, wat toelaatbaar is voor jou.

Persoonlijke grenzen stellen wordt geleerd aan de hand van ervaringen opdoen. Bij elke ervaring zul je bewust moeten worden en een keuze moeten maken wat wel of niet toelaatbaar is voor jou, zowel lichamelijk, fysiek, geestelijk, psychisch, mentaal, hierdoor ontstaat persoonlijke groei, je zult ontdekken wie je bent, wie je wilt zijn, wat jouw doelen zijn. Je kunt hier de vergelijking maken met het tuinhek. Staat het tuinhek open of is het tuinhek dicht? Doe je het tuinhek open voor een ander of niet? Als je het hek opendoet, heb je een keuze gemaakt, je bent je bewust dat je een bezoeker binnenlaat. Jij geeft toestemming om de bezoeker over de tuingrens te laten gaan. Is het hek dicht, en of ongewenste bezoeker of bezoeker besluiten over jouw tuingrens te gaan en te komen, dan zullen wij dit niet leuk vinden. Achteraf geven wij commentaar hierop maar durven dit op het moment zelf niet te zeggen tegen diegene.

 

Twee kanten van een verhaal of situatie

Je hebt twee kanten aan elke verhaal, en elke situatie, hier komen actie reactie bij elkaar.

  • 1e kant ben jij en je gedachten en gedrag
  • 2e kant is de ander met gedachten en gedrag
  • 3e kant wat als je ophoudt en stopt met over jouw grenzen gaan

We nemen de punten “Over geestelijke grenzen” als voorbeeld.

 

1e kant

  • te bereidwillig te zijn, door te willen helpen

Je kunt je bij bovenstaande afvragen waarom je dit doet, waarom wil je helpen, heeft degene echt hulp nodig of dring je jezelf op. Is dit eigenbelang of in het belang van de ander? Ben ik te bereidwillig om niet alleen te willen zijn?

Wil je bereidwillig zijn omdat je echt wilt helpen, dat je de ander echt helpt door hulp te bieden omdat de ander iets niet kan, of ben je bereidwillig om niet alleen te willen zijn? (zie ook de kunst van het alleen zijn)

2e kant

De ander is terecht blij dat hij of zij geholpen wordt omdat deze persoon de hulp echt kan gebruiken.

De ander heeft geen hulp nodig, maar is zo gewend aan jouw hulp dat hij of zij dingen gaat laten omdat hij of zij verwacht dat het door jou gedaan wordt.

De ander heeft wel of geen hulp nodig maar durft dit niet te zeggen maar heeft een naar gevoel omdat je weer op bezoek komt.

3e kant

Wat als je stopt met vrijwillig bereidwillig te zijn?

Je kunt jezelf afvragen “vergaat de wereld” als ik niet bereidwillig ben?

Nee, de wereld vergaat niet. Het zijn de eigen gedachten en emotie die jij over bereidwillig zijn hebt, je denkt dat je onmisbaar bent, en voelt je schuldig als je niet bereidwillig bent en ook al denk je dat je onmisbaar bent, de tijd zal altijd doordraaien, en een ander zal altijd een oplossing zoeken. Of je vlucht om niet alleen te willen zijn.

 

1e kant

  • te hulpvaardig willen zijn, door een inschatting te maken dat een ander hulp nodig heeft

Je kunt je bij bovenstaande afvragen waarom je hulpvaardig wilt zijn, waarom jijzelf de inschatting maakt dat een ander hulp nodig heeft. Is dit eigenbelang of in het belang van de ander? Ben ik bereidwillig om niet alleen te willen zijn?

2e kant

De ander is terecht blij dat hij of zij geholpen wordt omdat deze persoon de hulp echt kan gebruiken.

De ander heeft geen hulp nodig, maar is zo gewend aan jouw hulp dat hij of zij dingen gaat laten omdat hij of zij verwacht dat het door jou gedaan wordt.

De ander heeft wel of geen hulp nodig maar durft dit niet te zeggen maar heeft een naar gevoel omdat je weer op bezoek komt.

3e kant

Wat als je stopt met vrijwillig hulpvaardig te zijn?

Je kunt jezelf afvragen “vergaat de wereld” als ik niet hulpvaardig ben?

Nee, de wereld vergaat niet. Het zijn de eigen gedachten en emotie die jij over hulpvaardig zijn hebt, je denkt dat je onmisbaar bent, en voelt je schuldig, en ook al denk je dat je onmisbaar bent, de tijd zal altijd doordraaien en een ander zal altijd een oplossing zoeken. Of je vlucht om niet alleen te willen zijn.

 

1e kant

  • te betrokken zijn, door in medelijden van de ander te gaan

Je kunt jezelf bij bovenstaande afvragen waarom je betrokken bent, waardoor jij in medelijden met de ander gaat. Is dit eigenbelang of in het belang van de ander? Ben ik te betrokken om niet alleen te willen zijn?

2e kant

De ander schakelt jou in om zijn of haar verhaal- problemen te kunnen vertellen.

De ander zoekt constant contact om over zijn of haar problemen te praten. (zie ook vriendschappen)

3e kant

Wat als je stopt met vrijwillig te betrokken te zijn?

Je kunt jezelf afvragen “vergaat de wereld” als ik niet betrokken ben?

Nee, de wereld vergaat niet. Het zijn de eigen gedachten en emotie die jij over betrokken zijn hebt, je denkt dat je onmisbaar bent, en voelt je schuldig als je niet betrokken bent, en denkt dat de ander je nodig heeft en ook al denk je dat je onmisbaar bent en dat de ander je nodig hebt, de tijd zal altijd doordraaien en een ander zal altijd een oplossing zoeken en zelf zijn of haar problemen moeten oplossen.

 

1e kant

  • te perfectionistisch te zijn, door voor jezelf de lat te hoog te leggen

Je kunt jezelf bij bovenstaande afvragen waarom je perfectionistisch bent, waarom je de lat voor jezelf te hoog legt, waar dit perfectionisme uit voort gekomen is?

2e kant

De ander zal zich gaan irriteren omdat jij te veel tijd besteed aan iets.

De ander zal zich gaan irriteren omdat jij een gedrag vertoont wat de ander niet fijn vindt.

3e kant

Wat als je stopt met perfectionistisch te zijn?

Je kunt jezelf afvragen “vergaat de wereld” als ik niet perfectionistisch ben?

Nee, de wereld vergaat niet. Het zijn de eigen gedachten en emotie die jij over perfectionistisch zijn hebt, je denkt dat jij zelf iets beter kan dan een ander, en het daarom zelf moet doen. Als je iets niet zelf gedaan hebt voel je je gefrustreerd omdat je denkt dat de ander het verkeerd heeft gedaan. Er wordt altijd naar een fout gezocht. Je bent niet in staat om te delegeren omdat je denkt dat het dan mis loopt. Ook al denk je dat iets misloopt als je delegeert, het kan ook goed gaan.

 

1e kant

  • niet naar je lichaam te luisteren wat het nodig heeft

Je kunt jezelf bij bovenstaande afvragen waarom je niet naar je lichaam luistert, waarom je niet luistert wat het lichaam nodig heeft.

2e kant

De ander zal gaan opvallen dat het niet goed met je gaat.

3e kant

Wat als je stopt met door hollen en luistert naar je lichaam?

Je kunt jezelf afvragen “vergaat de wereld” als ik niet door hol en naar mijn lichaam luister?

Nee, de wereld vergaat niet. Het zijn de gedachten die jij negeert terwijl het lichaam signalen uitzend, je negeert je lichaam die jou signalen afgeeft dat het niet goed gaat.

 

1e kant

  • stress, wat wij zelf toelaten

Je kunt jezelf bij bovenstaande afvragen waarom je stress hebt, waarom jij deze stress toelaat. Waar komt de stress vandaan en uit welke problemen?

2e kant

De ander zal gaan opvallen dat het niet goed met je gaat.

De ander kan zich gaan irriteren aan jou omdat je vaak bij de ander aanklopt om problemen te bespreken zonder dat deze worden opgelost.

3e kant

Wat als je stopt met stress toe laten?

Je kunt jezelf afvragen “vergaat de wereld” als ik geen stress heb?

Nee, de wereld vergaat niet. Het zijn de eigen gedachten en emotie die jij over de problemen die stress veroorzaken hebt.

 

1e kant

  • manipulatie vanuit een ander waardoor je jezelf wegcijfert en de ander zijn zin geeft

Je kunt jezelf bij bovenstaande afvragen waarom je je laat manipuleren, waarom je je jezelf wegcijfert en de ander hiermee zijn of haar zin geeft.

2e kant

De ander zal misbruik maken van jou.

3e kant

Wat als je stopt met je vrijwillig te manipuleren?

Je kunt jezelf afvragen “vergaat de wereld” als ik niet mee ga in manipulatie?

Nee, de wereld vergaat niet. Het zijn de eigen gedachten en emotie die jij over de ander die jou manipuleert hebt, je voelt je schuldig als je iets niet gedaan hebt omdat de ander die jou manipuleert je dit gevoel geeft. (zie ook manipulatie)

 

1e kant

  • het ‘moeten’ wat wij ons zelf opleggen

Je kunt jezelf bij bovenstaande afvragen waarom iets moet, waarom je jezelf moet op legt.

2e kant

De ander zal gaan opvallen dat het niet goed met je gaat.

De ander kan bewust misbruik van je maken omdat jij nooit nee zegt.

3e kant

Wat als je stopt met jezelf moet op te leggen?

Je kunt jezelf afvragen “vergaat de wereld” als ik je iets niet doe?

Nee, de wereld vergaat niet. Het zijn de eigen gedachten en emotie die jij over het moeten doen hebt, je voelt je schuldig als je iets niet gedaan hebt of niet af hebt.

 

1e kant

  • werkdruk, zowel prive als zakelijk

Je kunt jezelf bij bovenstaande afvragen waarom er werkdruk is zowel prive als zakelijk, waarom laat je jezelf de werkdruk toe. Is dit omdat je geen nee durft te zeggen of omdat je de kantjes er vanaf loopt.

2e kant

De ander zal misbruik maken van jou omdat jij dit toelaat en geen nee durft te zeggen tegen een iets waar werkelijk geen tijd voor is. De ander laat jou zijn of haar werk doen terwijl jij tot over je oren in het werk zit en de ander niet.

3e kant

Wat als je stopt met de werkdruk te hoog laten worden?

Je kunt jezelf afvragen “vergaat de wereld” als ik de werkdruk iets lager leg?

Nee, de wereld vergaat niet. Het zijn de eigen gedachten en emotie die jij over de werkdruk hebt, je denkt dat je onmisbaar bent, dat je geen nee kan zeggen tegen bijvoorbeeld extra werk terwijl jij werk zat hebt, je voelt je schuldig als je je werk niet af hebt en ook al denk je dat je onmisbaar bent, de tijd zal altijd doordraaien en een ander zal altijd een oplossing zoeken, het werk zal altijd afkomen.

 

1e kant

  • opgedane ervaringen, gebeurtenissen, en gezegdes van anderen

Je kunt jezelf bij bovenstaande afvragen waarom opgedane ervaringen, gebeurtenissen, gezegdes van anderen een impact op je hebben, waarom je je jezelf deze impact zo aantrekt.

2e kant

De ander kan zich aan jou gaan irriteren omdat zij een negatief iemand om zich heen hebben waarin klagen voorop staat. Zij zien passief gedrag waarin het hangen in het verleden voorop staat. Zij zien slachtoffer gedrag. (zie ook slachtofferrol)

3e kant

Wat als je stopt met piekeren over opgedane ervaringen, gebeurtenissen, en gezegdes van anderen?

Je kunt jezelf afvragen “vergaat de wereld” als ik anders in het leven ga staan?

Nee, de wereld vergaat niet. Het zijn de eigen gedachten en emotie die jij over de opgedane ervaringen, gebeurtenissen, en gezegdes van anderen hebt. Je laat jezelf toe om in het verleden te blijven leven en je vast te houden aan negatieve opgedane ervaringen, gebeurtenissen, en gezegdes van anderen en deze jouw leven nu te bepalen.

 

1e kant

  • hoe wij in het leven staan en hoe wij zijn opgevoed enz.

Je kunt jezelf bij bovenstaande afvragen waarom wij zo in het levens staan zoals wij nu staan. Is dit positief of negatief in het leven staan? Hoe is dit zo gekomen? Waarom blijf je vasthouden aan negatief in het leven staan?

2e kant

De ander kan zich aan jou gaan irriteren omdat zij een negatief iemand om zich heen hebben waarin klagen voorop staat. Zij zien passief gedrag waarin het hangen in het verleden voorop staat. Zij zien slachtoffer gedrag. (zie ook slachtofferrol)

3e kant

Wat als je stopt met kijken naar het verleden?

Je kunt jezelf afvragen “vergaat de wereld” als ik naar de toekomst kijk?

Nee, de wereld vergaat niet. Het zijn de eigen gedachten en emotie die jij over jezelf hebt en hoe jij in het leven staat, ben je bereid om de keuze te maken te veranderen van negatief naar positief?

 

1e kant

  • geen nee durven zeggen

Je kunt jezelf bij bovenstaande afvragen waarom je geen nee durft te zeggen. Is dit eigenbelang of in het belang van een ander?

2e kant

Een ander vraagt jou iets te doen uit eigenbelang, en niet in het belang van jou.

De ander vraagt jou oprecht iets te doen voor hem of haar.

De ander kan misbruik van je maken als hij altijd ja te horen krijgt.

3e kant

Wat als je stopt met tegen alles ja te zeggen?

Je kunt jezelf afvragen “vergaat de wereld” als ik nee zeg tegen iets of iemand?

Nee, de wereld vergaat niet. Het zijn de eigen gedachten en emotie die jij over nee zeggen hebt, je denkt dat een ander je niet meer aardig zal vinden als je nee zegt, je voelt je schuldig als je nee zegt. Je bent bang voor de gevolgen van nee tegen iets of iemand zeggen.

 

Het lastige aan grenzen stellen

Het is soms lastig om grenzen te stellen aan jezelf en of anderen. Vaak stellen wij geen grens aan onszelf of anderen omdat we bang zijn om een ander of onszelf teleur te stellen of voor de reactie van een ander. Wij stellen het belang van een ander voorop en niet ons eigenbelang. We zijn bang voor het gevolg van het stellen van onze persoonlijke grenzen. Het zijn onze gedachten die ons angst inboezemt over het gevolg van een persoonlijk getrokken grens. Onze gedachten gaan op voorhand al op de loop, we gaan al bedenken hoe een ander zal reageren, en wat de buitenwereld er wel niet van zal denken, we laten ons beïnvloeden door de buitenwereld. (zie ook beïnvloeding van buitenaf) We bedenken bijvoorbeeld dat de ander met boosheid, frustratie of teleurstelling zal reageren. Doordat wij dit op voorhand al bedenken zullen wij het meestal nalaten een grens te stellen waardoor er over ‘ons heen gelopen’ kan worden. Over ons heen laten lopen geeft aan dat wij geen zelfrespect, vertrouwen, kennis, waardering hebben. (zie ook de zelven)

Communicatie is zeer belangrijk, een ander kan niet weten wat er speelt bij jou. Door hierover te praten kan een ander je leren kennen. Ook dit laten wij vaak na uit angst omdat wij niet voor ons zelf durven opkomen. Als wij niet communiceren dan kan er misbruik gemaakt worden wat verstrekkende gevolgen kan hebben. Wij laten onszelf toe dat een ander zeggenschap en macht over ons kan hebben of krijgen. (zie ook manipulatie)

Als je duidelijk aangeeft wat jouw grenzen zijn, dan is het voor een ander duidelijk. Hoe hierop gereageerd wordt, is aan de persoon zelf. Als dit met boosheid, verdediging, manipulatie, enz. gepaard gaat dan geeft dit iets over deze persoon aan. Zij respecteren niet de keuze die jij gemaakt hebt. Dit kan een keer voorkomen dat je het niet eens kunt zijn met een beslissing, maar is dit constant, dan kun je je afvragen of je een vriendschap, relatie, enz. moet blijven onderhouden met die persoon. Vaak zul je zien, dat personen, die jouw persoonlijke grens, keuze niet respecteren over jouw grenzen heen blijven gaan, ook al heb je dit aangegeven. Hierdoor blijft er een negatieve spanning wat niet goed is voor jou en de ander. Je moet in een vriendschap, werk relatie of anders kunnen zeggen dat een bezoekje, iets voor een ander doen of anders, niet uitkomt. Duidelijk aangeven kan vriendschappen op scherp zetten. (zie ook vriendschappen)

Durf jij voor je zelf te kiezen en “nee” te zeggen tegen iets waar je geen zin in hebt maar waarvan de ander wil dat je dit doet, zowel zakelijk als prive, gewoon iets niet wil doen, de werkdruk te hoog is, durf jij aan een ander aan te geven dat het jou te veel is. Door voor jezelf te kiezen ga je in je kracht staan.

Zolang jijzelf geen verantwoording neemt voor jezelf zul je over je grenzen heen blijven gaan en hier de gevolgen van dragen waardoor jij je kracht laat afnemen. Laten wij het belang van een ander zwaarder wegen dan het belang van onszelf. De keuze is aan jou.

 

 

Oefening

 

Pak pen en papier

Ga bij jezelf na wat jouw stress oplevert

Schrijf elk stress punt op

Werk elke stress punt uit

Of

Beantwoord elke waarom vraag uit de hierboven lijst “Over geestelijke grenzen gaan kan voortkomen uit allerlei situaties” en werk deze uit.

 

 

Zie ook andere onderwerpen uit “spirituele bewustwording en wegen”.