Verwerking

Verwerking

 

 

Wat is verwerking:      Psychisch proces van informatieverwerking, in een andere vorm brengen, ermee bezig zijn tot je kunt aanvaarden, bezinken, keer dat je iets verwerkt.

 

Verwerken is een proces van bezinking, verwerking zal een bodem moeten krijgen om iets tot een goed einde te brengen.

 

 

Iedere dag zijn wij met verwerken, verwerking bezig, ook al zijn wij ons dit niet of nauwelijks bewust. Gedurende de hele dag krijgen wij indrukken binnen. Indruk: uitwerking die het heeft op gedachten en gevoel, werking van iets op het gemoed, effect, invloed, uitwerking op de geest. Indrukken, het woord kun je opdelen in twee delen en zegt het al “in” en “drukken”.

Alles wat er om ons heen gebeurt zal een indruk bij ons achterlaten en zal zich vertalen in moeheid en deze indrukken zullen wij geestelijk en lichamelijk moeten verwerken om normaal te kunnen functioneren Dagelijkse indrukken kunnen vermoeiend zijn en zullen verwerkt moeten worden. Het verwerken van de dagelijkse indrukken gebeurt doormiddel van ontspanning, slapen. Nemen wij geen ontspanning, of slapen wij niet of nauwelijks dan zal dit gevolgen hebben op lichaam en geest.

 

Als wij het woord verwerken horen, of aan het woord verwerken denken, dan denken wij meestal dat er aan het woord verwerken iets ernstigs hangt echter is dit niet altijd zo. Alle gebeurtenissen die er in ons leven plaatsvinden kan gevolgen op de mens hebben, impact hebben waarbij wij ons dit niet bewust zijn maar waarbij er verwerkt moet worden.

 

Impact in ons leven

In ons dagelijks leven, in een mensenleven, kunnen er dingen gebeuren die grote impact, gevolgen, invloed, uitwerking op de mens kan hebben. Deze gebeurtenissen kunnen verschillend van aard en grote zijn, zoals bijvoorbeeld een overlijden, ziekte, een ongeluk, brand, een scheiding, verlies van werk, enz. Deze impact kan van persoon tot persoon verschillend zijn, wat voor de ene persoon iets kleins lijkt, kan voor de ander iets groots zijn en veelal heeft dit te maken hoe wij in het leven staan en of wij de basislessen, de basisbehoeften hebben meegekregen of niet. (zie ook basislessen – basisbehoeften) Dit effect heeft gevolgen voor de mens. Er gebeurt iets en men weet hier niet mee om te gaan, we worden als het ware lam geslagen, we zijn verdoofd. Er is ongeloof. Dit verdoofd zijn heeft te maken met de stroom informatie die is binnen gekomen en welke verwerkt moet worden, maar die zo’n grote schok is dat het niet direct verwerkt kan worden. Beetje bij beetje zal deze informatie bij ons in de realiteit binnen dringen en zal ons daarna in een emotie toestand brengen.

Zoals

  • Verdriet
  • Woede
  • Schuldgevoel
  • Wraak
  • enz.

 

 

We zien of horen iets

We zijn lam geslagen, verdoofd er heerst ongeloof. We geloven het simpelweg niet wat er is gebeurd. Als de sluimer van verdoofd zijn een beetje is opgelicht dan zal de emotie, de realiteit hiervan bij ons doordringen. Beetje bij beetje zal de realiteit tot ons doordingen totdat het een geheel is en bij ons is doorgedrongen. Het bij ons doordringen, binnendringen, bewustwording van de realiteit kan en zal met bijbehorende emotie zoals woede, schuldgevoel, schaamte, enz. gepaard kunnen gaan. (zie ook emotie)

Gebeurtenissen die hierboven als voorbeeld werden gebruikt zijn zichtelijke grote gebeurtenissen die impact kunnen hebben. Maar ook kleine dingen kunnen een mens uit evenwicht brengen, dit kan een gezegde van iemand anders zijn, een snelle handeling van iemand anders, enz. De impact die het gebeuren op ons heeft kan overslaan in angst. Wij worden angstig of zijn angstig en zullen daarom dingen nalaten om te doen. Bijvoorbeeld; een ongeluk kan ons weerhouden om in de toekomst in de auto te stappen. We zijn gevallen met de fiets, waardoor we vermijden om in de toekomst te fietsen of om op de fiets te gaan. Iemand heeft iets in onze beleving iets naars gezegd, uitspraken gedaan waar wij nu nog last van hebben en ons dit bezig blijft houden. Hoe groot of hoe klein het gebeuren, het zal emotie bij ons oproepen welke wij moeten verwerken om los te kunnen laten.

Bijvoorbeeld; je bent gevallen met de fiets, dit gebeuren heeft impact op ons zowel lichamelijk als geestelijk. Er is oorzaak en gevolg. Oorzaak en gevolg zijn te vertalen in lichamelijke en geestelijke klachten.

  • Lichamelijk: We zijn bijvoorbeeld door het vallen met de fiets gewond geraakt waardoor we lichamelijke, fysieke pijn hebben. We weten dat deze lichamelijke pijn weer geheeld gaat worden en overgaat, het is even vervelend maar het gaat voorbij.
  • Geestelijk: ook wel psychische, mentale pijn. Deze psychische, mentale, geestelijke pijn hebben wij meestal niet door maar zal wel ons gedrag in de toekomst bepalen omdat er een innerlijke wond is geslagen. Door het vallen met de fiets is dit gebeuren met alle gevolgen opgeslagen in ons onderbewuste. Vanuit dit onderbewuste worden onderbewust beslissingen genomen en kan dit onderbewuste zich uiten in emotie zoals angst. We zijn angstig om op de fiets te stappen of we zullen helemaal de fiets niet meer pakken. Wij laten op dat moment de angst toe en geven aan de angst toe door niet meer opnieuw te proberen.

 

Door het fiets ongeluk te analyseren kunnen wij tot de kern van onze angst komen.

Je kunt je de volgende vragen stellen:

  • Wat waren de weersomstandigheden die dag?
  • Was het glad?
  • Hoe was de weg?
  • Lag er toevallig een steen op de weg of een kuil in de weg?
  • Heb ik toevallig niet goed opgelet?
  • Was ik bezig met fietsen en mobiel?
  • Ik ben gevallen nou en, het weerhoudt mij niet om de volgende keer weer op de fiets te stappen?

 

Indrukken, beelden

Dagelijks maken wij dingen mee, dit kunnen leuke of minder leuke gebeurtenissen zijn wat een herinnering wordt. Herinneringen kun je vergelijken als een foto, een film. Als wij aan de herinnering terug denken zien wij als ware de ‘film, foto’ van dat moment weer voor ons. Aan de herinnering is een ‘beeld’, een indruk gehangen. Leuke dingen zullen wij ons herinneren met een glimlach, minder leuke dingen willen wij zo snel mogelijk vergeten, echter het beeld aan de herinnering blijft. Het staat in ons geheugen gegrift, op ons netvlies gebrand. Ook voor deze twee spreekwoorden geldt dat het om leuke, mooie, fijne dingen gaat of kan gaan, of om minder mooie, leuke dingen die zo’n grote impact op ons hebben die ons bijblijven en de beelden daaraan ons blijven herinneren en wat een innerlijke wond kan of is geworden.

 

Hoe verwerken wij

Iedere mens zal anders reageren op een gebeuren, het is vaak de buitenwereld die denkt hoe de ander zou moeten reageren en denkt dat iets is afgehandeld of al afgehandeld had moeten zijn. Iedereen zal een mening hierover hebben. Maar iedereen is verschillend en heeft zijn eigen tijd nodig om te verwerken, daar heeft een buitenwereld niets over te zeggen hoe lang iets duurt om te verwerken en verwerkt is.

Verwerking is voor iedereen verschillend en hier hangt geen tijdslimiet aan.

Verwerking is het opschonen van innerlijke wonden.

Verwerking is jezelf de kans geven jezelf te bevrijden van oude innerlijke wonden.

Verwerken is alles een plekje geven, de informatie, de beelden, de indrukken verwerken. Aan alles zal een emotie zitten en deze emotie zullen wij moeten leren kennen willen wij kunnen erkennen, accepteren, verwerken en daarna loslaten. Door emoties te voelen in ons lichaam en deze te leren kennen. Door, door en door weten en te aanvaarden en afsluiten zodat wij verder kunnen.

 

Weglopen voor verwerking

Veel mensen stoppen verwerking weg, willen niet door het eerder gebeurde heen wat een innerlijke wond heeft geslagen en de daar bijbehorende emoties. Veelal verschuilen wij ons achter een masker en lachen dit weg omdat wij er niet aan willen, niet meer willen denken en zeker niet voelen en vluchten hiervoor weg. (zie ook vluchtgedrag bij problemen) Als er niet verwerkt wordt zal het gebeuren wat ons innerlijke pijn heeft gegeven in ons blijven zitten en blijft de gebeurtenis naar boven komen als wij hier niets mee of aan doen. Meestal is het zo dat wij over het gebeurde praten met anderen, maar dit is praten en nietsdoen. Met praten wordt er niets opgelost omdat er niet gevoeld wordt.

Het constant bepraten van innerlijke wonden met bijvoorbeeld vrienden kan spanning in een vriendschap geven. De ander heeft meestal eerder door dan jijzelf dat het niet goed gaat met je, dat er in herhaling wordt getreden en dat als jullie elkaar zien het steeds over hetzelfde gaat. Dit is vastzitten, blijven hangen in het gebeurde en de daarbij behorende emotie. Door vast te zitten kan men in de slachtofferrol treden en slachtoffergedrag vertonen. (zie ook slachtofferrol) We kiezen er op dat moment voor om te blijven hangen in het verleden omdat dit voor ons veilig is maar gevolgen heeft voor nu. Het zal slechter met ons gaan omdat wij er niet uit kunnen komen omdat wij aan het gebeurde verleden blijven hangen. Het gebeurde zal ons denken, ons leven in beslag nemen totdat de dag komt waarop wij volledig zijn vastgelopen en we zelf tot besef zijn gekomen dat er echt iets moet gebeuren.

Hoe iemand iets verwerkt kan verschillend zijn. Hoe sta je in het leven? Positief of negatief? De één lukt dit alleen, de ander zal hier hulp bij nodig hebben. Sta open voor hulp want je bent op een punt gekomen dat je ‘vastzit’ en daarmee jezelf in de weg zit en bij dit ‘vastzitten’ hulp nodig hebt en de daarmee juiste handvatten om verder te kunnen. Vast zitten is blijven hangen in het gebeurde en de daarbij behorende emotie, meestal heb je dit zelf niet in de gaten maar een buitenwereld wel en die je hierop wijst of kan wijzen en wat voor jou over kan komen als kritiek, echter hoeft dit geen kritiek te zijn, omdat een ander je wil helpen. (zie ook positief en negatief – vriendschappen – kritiek)

 

Verwerken is voelen

Verwerken is voelen wat erbinnen in ons gebeurd, wat de bijbehorende emotie met ons doet en hier mee leren omgaan. Verwerking is het leren kennen van emoties.

Verwerken is het voelen van emoties. Het herkennen van emoties door te voelen wat er in het lichaam gebeurd en wat het voor effect heeft op je lichaam. Veel mensen durven niet te voelen, durven de innerlijke reis in zichzelf niet te maken. Het is de angst die men tegenhoudt. Angst voor het onbekende (zie ook angst)

Door naar het gebeurde te kijken, door aan het gebeurde aandacht te schenken, te onderzoeken te aanvaarden, te verwerken en los te laten kunnen we tot mooie inzichten komen en kunnen wij ons zelf helen. Verwerking biedt ons nieuwe kansen biedt ons onze innerlijke kant te leren kennen als wij hier voor open te staan, onszelf te leren kennen.

 

Lijden

Bij ieder gebeuren wat ons als mens van slag maakt zal het gebeurde verwerkt moeten worden willen wij dit niet verder meenemen als bagage. Verwerking heb je nodig om in balans te zijn en te komen. Met een gebeurtenis ben je uit balans geraakt en de balans moet weer worden teruggevonden. De balans terug vinden is verwerken van het gebeuren, aan het gebeuren aandacht geven zolang dit nodig is en werken aan jezelf.

Als wij voor verwerking weglopen, wegstoppen, er niet over praten en of hulp zoeken bij verwerking dan zal er later een moment komen waar wij ons zelf dubbel zo hard tegenkomen. Het gebeuren aan het verwerken zal verwerkt moeten worden of wij dit nu leuk vinden of niet. Je kunt het onverwerkte gebeurde zien als bagage die wij in onze spreekwoordelijke rugzak op onze rug meedragen. Met het leven van ons leven zal deze rugzak steeds een beetje gevuld worden en met de tijd zwaarder worden. Tot de tijd dat wij wel kiezen om te verwerken zullen wij het stukje bagage met ons mee dragen en zeulen wij het mee op onze schouders. Hoe zwaar is jouw rugzak?

Besteden wij geen aandacht aan het gebeurde met al de bijbehorende emoties dan kan ons leven lijden worden.

Wij hoeven niet te lijden onder gebeurtenissen als wij ervoor kiezen om te verwerken en daarmee op te lossen. Wij hebben altijd een keuze of we creëren zelf de omstandigheid en de daarmee behorende uitkomst, of we maken de keuze om dit niet te verwerken en op te lossen. Als wij ervoor kiezen om alles bij het oude te laten, dan kiezen wij ervoor om geen verantwoording voor onszelf te nemen en daarmee niet op te lossen en zullen wij het onverwerkte gebeuren met ons mee zeulen net zolang totdat het zijn tol van ons gaat eisen en wij ziek worden. We zullen pijn lijden, psychische pijn, wat kan leiden tot een depressie. Als wij ervoor kiezen om te verwerken dan nemen wij verantwoording voor onszelf en daarmee kiezen wij om op te lossen, te aanvaarden en los te laten zullen wij vrij zijn van lijden. Lijden kan ons leiden. (zie ook pijn lijden of leiden)

 

Is er verwerkt of denken we dat er verwerkt is

Het kan voorkomen dat wij denken dat wij verwerkt hebben, dat wij hebben aanvaard, dat we denken dat het klaar is. In het verleden hebben wij gewerkt aan het gebeurde met of zonder hulp van buitenaf en denken dat wij daarmee verwerkt hebben en met het onderdeel klaar zijn. Maar als in het heden een gebeuren uit het verleden ons nog bezighoudt dan is er niet genoeg verwerkt en verdient het verleden gebeurde iets nog aandacht.

 

Hoe weet je nu of je verwerkt hebt of niet?

Als er plotseling emotie omhoogkomt bijvoorbeeld tijdens een gesprek, je wordt emotioneel, er zijn tranen er is verdriet. Er wordt iets aangeraakt, iets getrikkerd in je, waarvan je dacht dat dit verwerkt was en of dat je dacht dat je hier mee in vrede was en klaar was. Dat is dus niet zo, de emotie komt omhoog en verdient dus aandacht.

Huilen is verwerken, het is opschoning. (zie ook verdriet)

 

Had en als

Als wij in een verwerking proces zitten zullen de vragen ‘had en als’ voorbijkomen. Deze twee woorden komen veelal voort uit schuldgevoel. Wij zullen onze gedachten over het gebeurde laten gaan, we zullen een schuldgevoel hebben, we zullen een schuldige zoeken omdat wij een ‘schuldige nodig hebben’ om te kunnen accepteren en ons erbij neer te kunnen leggen om er zeker van te zijn dat het niet onze eigen schuld is, we zoeken een zondebok. Had en als zijn twee woorden die ons leven kunnen domineren en belemmeren om verder te gaan.

 

  • Had     een goed praat woord
  • Als       een fantasie woord

 

Heel makkelijk is om achteraf het gezegde “had ik maar dit of had ik maar dat…” te zeggen. Op het moment is het nagelaten met of zonder reden, dus heeft het geen zin om je er op dit moment druk over te maken. De uitkomst zal niet veranderen omdat het al is gebeurd. Het is de uitslag, de uitkomst die ons dwars zit en die wij willen vergoelijken. Wij willen met het woordje ‘had’ ons zelf schoonpraten, goed praten om ons zelf een beter gevoel te geven. Maar het leven loopt zoals het loopt en soms hebben we daar geen invloed op omdat het gewoon zo moet lopen.

Aan het woord ‘als’ hangt een fantasie. “Wat als we dit of wat als we dat”. We gaan fantaseren over hoe het zou zijn geweest als we dit of dat hadden gedaan. Onze gedachten kunnen met onszelf afvragen “had ik maar dit,  of had ik maar dat” of met “ als ik dit, of als ik dat” op hol slaan en ons nog verder in de problemen brengen of ons problemen geven. (zie ook problemen de baas) Met het jezelf afvragen had of als zal de uitkomst van het gebeurde niet veranderen omdat wij geen invloed hebben gehad op het gebeurde. Verwerken is loslaten, accepteren dat iets gelopen is wat zo moest lopen en waar wij geen invloed op hebben gehad.

 

 

Wat kunnen wij zelf doen

Verwerken is het niet meer vasthouden aan oude patronen, overtuigingen, oordelen, vooroordelen, meningen. Verwerken is erkennen dat er iets niet goed is en waarvan wij hinder van ondervinden. Door het onderwerp waar wij hinder van ondervinden onder de loep te nemen, aandacht te besteden waar wij hinder van ondervinden. Alles waar wij hinder van ondervinden zal ons bezig houden en blijven houden totdat wij er zelf een halt aan toeroepen.

 

 

Oefening

Maak een lijstje met dingen die je bezighouden.

Schrijf hiervan alleen de kernwoorden op

Diep één voor één een kernwoord uit door jezelf de vraag te stellen:

 

Wat voor emotie roept dit woord in mij op?

 

Laat je gedachten de vrije loop op papier

Stel bij het antwoord wat je op de vraag gegeven hebt een wedervraag

Dus: Waarom (antwoord van vorige vraag)

 

Door jezelf constant te vragen zul je bij het antwoord komen en met dit antwoord kun je aan de slag. Want uit vragen stellen zal een conclusie komen. Aan de hand van de conclusie kun je verder aan de slag. (zie ook problemen de baas en schrijven bij problemen)

 

Verwerking is noodzakelijk om op een gezonde evenwichtige manier verder te kunnen. Verwerking is persoonlijke groei.

 

 

Zie ook andere onderwerpen uit “Spirituele bewustwording en wegen”